ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α τοπική επιτροπή Πρέβεζας

Απόφαση ανοιχτής συνέλευσης μελών και φίλων της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

Τη Δευτέρα 1 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνέλευση μελών και φίλων της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις, την κατάσταση στην περιοχή, την οργανωτική ενίσχυση και την πολιτική παρέμβαση της τοπικής επιτροπής.

Με τις ευρωεκλογές του Ιουνίου ολοκληρώθηκε μια διαδικασία τριών κεντρικών εκλογικών μαχών (διπλές βουλευτικές, περιφερειακές-δημοτικές εκλογές, ευρωεκλογές) .

Το αστικό πολιτικό σύστημα μέσω αυτής της τριπλής ουσιαστικά εκλογικής μάχης μέσα σε ένα χρόνο επιδίωξε να διαμορφώσει ένα δίπολο κυβερνητικής διαχείρισης, με ηγεμονία της ΝΔ, η οποία εξασφαλίστηκε με τα εκλογικά αποτελέσματα της δεύτερης κάλπης των βουλευτικών εκλογών και τις περιφερειακές-δημοτικές εκλογές (μέσω και του νόμου Βορίδη).

Οι ευρωεκλογές αποτελούν μια σοβαρή ρωγμή στην ηγεμονία της κυβέρνησης της ΝΔ και ο κλυδωνισμός αυτός πάει χέρι-χέρι με την αδυναμία των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να ενισχυθούν από τη δυσαρέσκεια· μια αδυναμία που σχετίζεται με τις κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις και την πολιτική διαμαρτυρία η οποία εκφράστηκε με αφορμή τη συγκάλυψης των ευθυνών για το έγκλημα στα Τέμπη, τους αγώνες των φοιτητών, των εκπαιδευτικών, των νοσοκομειακών, τα μπλόκα των αγροτών αλλά και το κίνημα αλληλεγγύης στο Παλαιστινιακό λαό.

Η συναίνεση των ΝΔ –ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ στην κυρίαρχη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τσακίζει τις ζωές μας, δεν νομιμοποιήθηκε με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Δέχτηκε σοβαρό πλήγμα και διαμορφώνονται όροι για την ανάπτυξη της πάλης για την ανατροπή της επίθεσης, για ρήγματα στην αστική πολιτική στην προοπτική της επαναστατικής ανατροπής του συστήματος. Δημιούργησε ρήγματα στην αναμονή μιας καινούργιας «προοδευτικής κυβέρνησης» και σοβαρές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη ΝΔ.

Τα ζητήματα του πολέμου, της ακρίβειας, των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων, της φτώχειας, των εργατικών ατυχημάτων, των εργασιακών σχέσεων, του ψηφιακού ολοκληρωτισμού και της εντατικοποίησης της καθημερινότητας, του χρόνου εργασίας, των χαμηλών μισθών και της περιβαλλοντικής καταστροφής επηρέασαν την εκλογική συμπεριφορά (ειδικά προς την αποχή), αποτελούν καζάνι που βράζει. Δε βρήκαν όμως δρόμο μαζικής εκλογικής έκφρασης και αποτελούν το μεγάλο πεδίο παρέμβασης μέσα στο λαό (και ενάντια στην ακροδεξιά) για την αντικαπιταλιστική αριστερά .

Τα αυξημένα ποσοστά της ακροδεξιάς σχετίζονται κυρίαρχα με τη μετατόπιση του άξονα της πολιτικής προς τα δεξιά κάτι που διασφαλίζουν οι κυρίαρχοι θεσμοί, οι κυβερνήσεις, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (όχι ενημέρωσης), η αντιδραστικοποίηση και υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, η υποχώρηση της συμμετοχής στα συνδικάτα, η απουσία συλλογικής δράσης και διεκδίκησης, το κυρίαρχο κλίμα παθητικοποίησης, ωχαδερφισμού και ατομικού δρόμου, η εκκλησία, ο ρόλος του στρατού και της αστυνομίας και η αναβαθμισμένη αντιδραστική παρέμβαση στην ιστορία και το πολιτισμό. Η μάχη ενάντια στην ακροδεξιά πρέπει να γίνει με στρατηγικούς όρους, με αγώνα για μια άλλη κοινωνία σοσιαλιστική/ κομμουνιστική, με συνεχή παρέμβαση στα πληβειακά στρώματα και την εργατική τάξη με κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους και όχι με αντιφασιστικά μέτωπα με δυνάμεις που με την πολιτική τους αναπαράγουν και ενισχύουν το φασισμό ούτε φυσικά με έναν αταξικό δικαιωματισμό που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς.

Η αύξηση της αποχής αντανακλά βαθύτερες διεργασίες που σχετίζονται με την αυξανόμενη απόσταση των λαϊκών στρωμάτων από τους θεσμούς της αστικής πολιτικής, σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης επίγνωσης του κόσμου ότι η ψήφος δεν καθορίζει κυρίαρχα την ασκούμενη πολιτική. Η αποχή ενσωματώνει αντιφατικές/ ή αντίθετες τάσεις στο εσωτερικό της και δείχνει ότι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν πείθει εύκολα μέσω της κάλπης. Η κρίση εκπροσώπησης που εξελίσσεται είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του καπιταλισμού να αποτελέσει θετικό όραμα για τους λαούς.

Το αποτέλεσμα των ΜΕΡΑ25 και Νέας Αριστεράς με την αποτυχία επίτευξης του στόχου για εκπροσώπηση τους στην Ευρωβουλή, καταγράφει την κρίση και το αδιέξοδο της δημιουργίας σχηματισμών και «μετώπων» που «σπάσανε από τα αριστερά από το ΣΥΡΙΖΑ» αλλά συγκροτούνται στη βάση είτε του κυβερνητισμού είτε της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης με απουσία ταξικής αναφοράς και εξοστρακισμό ακόμη και στοιχειωδών στοιχείων ρήξης με την ΕΕ και το ίδιο το σύστημα.

Η ποσοστιαία αύξηση του ΚΚΕ (με λογική κόμμα αποκούμπι) εκφράζει μια τάση λαϊκής αριστερής διαμαρτυρίας, όμως, με την πολιτική του τακτική και γραμμή δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη ανατροπής και ουσιαστικής σύγκρουσης με την αστική πολιτική και το σύστημα γιατί δεν προβάλλει πολιτικούς στόχους σύγκρουσης (Διαγραφή του Χρέους, κρατικοποιήσεις, άμεση έξοδο από την ΕΕ κ.τ.λ.) μέσα στο κίνημα περιορίζοντας τις διεκδικήσεις σε οικονομικά αιτήματα «ανακούφισης». Στην προεκλογική περίοδο έκανε σημαντικά βήματα αποστασιοποίησης από στόχους ανατροπής και τον κομβικό στόχο για την έξοδο από την ΕΕ στο σήμερα, με «ανοίγματα» σε εθνικιστικές απόψεις, με τις τοποθετήσεις περί επιθετικότητας της Αλβανίας και της Β. Μακεδονίας, με την αποδοχή και διαφήμιση της στήριξής του από το Νότη Μαριά (πρώην ΑΝΕΛ) αλλά και με την απαράδεκτη στάση κοινών ψηφισμάτων με το αστικό μπλοκ για την απελευθέρωση του ακροδεξιού ΜΠΕΛΕΡΙ που εκλέχτηκε τελικά και ευρωβουλευτής. Ταυτόχρονα, έκλεινε και το μάτι σε ομοφοβικές απόψεις.

Το εκλογικό αποτέλεσμα της ΑΝΤ.Α.ΡΣΥ.Α. εκφράζει την επιμονή για μια ενωμένη αντικαπιταλιστική αριστερά και όχι μια παναριστερή σούπα, μια αριστερά χρήσιμη για την εργατική τάξη και το λαό, ανεξάρτητη από το κράτος και τους αστικούς θεσμούς, την αναγκαιότητα μιας αριστεράς που έχει επιλέξει τον δύσκολο δρόμο της παρέμβασης για τη διαμόρφωση όρων σύγκρουσης των εργαζομένων και των σύμμαχων στρωμάτων με τη κυρίαρχη πολιτική. Με βάση αυτό το κριτήριο κρίνουμε και τα εκλογικά αποτελέσματα.

Το πανελλαδικό αποτελέσματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (0,52%) είναι χαμηλό σε σχέση με την κοινωνική αναφορά των μελών της στις τοπικές κοινωνίες, στους αγώνες και στα συνδικάτα. Ένα αποτέλεσμα πάνω από 1% που θα προσέγγιζε τα αποτελέσματα που έχουν τα ψηφοδέλτια που στηρίζει η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στις περιφερειακές εκλογές θα εξέφραζε σε αυτή τη φάση το πολιτικό ρεύμα των δυνάμεων της μαχόμενης και αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Τα ελλείμματα συνολικής στρατηγικής απάντησης στην καπιταλιστική επίθεση, η αδυναμία προβολής πιο εκλαϊκευμένα, με πιο μαζικούς όρους, ενός άλλου δρόμου έξω από το καπιταλισμό, η χαλαρή μας στάση σε τέτοιου είδους εκλογικές μάχες και οι οργανωτικές αδυναμίες αποτελούν σοβαρά προβλήματα για την παρουσία του μετώπου μας στις αστικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) και οι ηγεσίες των οργανώσεων που απαρτίζουν το μέτωπό μας έχουν σοβαρότατες ευθύνες για την ανεπαρκή οργάνωση του προεκλογικού αγώνα, για τον έλεγχο της λειτουργίας των τοπικών και κλαδικών επιτροπών όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και τη μη σωστή και αποφασιστική διάταξη των δυνάμεων μας μπροστά στη μάχη. Το ΠΣΟ έπρεπε να εμπνέει τη βάση του μετώπου και να εξασφαλίζει τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των μελών στις εκλογικές μάχες και, φυσικά, όχι μόνο σε αυτές. Το ΠΣΟ δεν αφουγκράζεται τις ανησυχίες και τις αγωνίες των απλών μελών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Στη Πρέβεζα το αποτέλεσμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (0,83%) είναι καλύτερο σε σχέση με το πανελλαδικό μας αποτέλεσμα αλλά υπολείπεται του στόχου που είχαμε βάλει (1%). Η τοπική μας επιτροπή έδωσε τη μάχη σε όλη τη περιφερειακή ενότητα. Στο δήμο Πάργας κατέγραψε 1,38% με τη δημοτική ενότητα Πάργας πάνω από 3%. Στο δήμο Ζηρού το 0,7% είναι ένα από τα καλύτερα αποτελέσματα για την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σε μια δύσκολη περιοχή με τη δημοτική ενότητα Ανωγείου στο 2,32% και τη δημοτική ενότητα Θεσπρωτικού στο 0,87%. Στο δήμο Πρέβεζας το αποτέλεσμα (0,7%) είναι αναντίστοιχο της δράσης των μελών μας στη πρωτεύουσα της περιφερειακής ενότητας. Εκτιμάμε ότι η μη εκλογική μας κάθοδο στον δήμο Πρέβεζας μετά από 4 συνεχόμενες καθόδους δημιούργησε ένα αρνητικό κλίμα σε κόσμο με τον οποίο έχουμε δώσει κοινές μάχες τα τελευταία χρόνια.

Η τοπική επιτροπή της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Καλεί το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) να συνεδριάσει άμεσα με θέμα την εκτίμηση των πολιτικών εξελίξεων, την παρέμβαση του μετώπου το επόμενο διάστημα, την οργάνωση της λειτουργίας των τοπικών και κλαδικών επιτροπών αλλά και την παρουσίαση της πρότασης της “ανατρεπτικής συνεργασίας” στο κόσμο του αγώνα σε πλήρη διαχωρισμό από τη δορυφοροποίηση γύρω από το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25.

Συνεχίζει την προσπάθεια της οργανωτικής και πολιτικής της ενίσχυσης με δημοκρατική λειτουργία και παρέμβαση στη περιοχή μας.

Συνεχίζει τη προσπάθεια ανασυγκρότησης της δημοτικής κίνησης στην πόλη της Πρέβεζας αλλά και της συγκρότησης κινήσεων σε Πάργα και Θεσπρωτικό με όχημα την περιφερειακή μας κίνηση «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΉΠΕΙΡΟ- Αγωνιστικό Μέτωπο» την οποία στηρίζουμε ολόπλευρα.

Οργανώνουμε τη παρέμβασή μας στους χώρους δουλειάς, ενισχύομε τα εργατικά μας σχήματα στα συνδικάτα και άλλους φορείς, συσπειρώνουμε εργατικές δυνάμεις με γραμμή ταξικής ανασυγκρότησης στο «συντονισμό εργαζομένων-ανέργων». Παλεύουμε ενάντια στα νέα και τα παλιά Σύμφωνα σταθερότητας, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις απολύσεις, για δημόσια Υγεία και Παιδεία, για να κατακτήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση και εργατικό έλεγχο, για μείωση των ωρών εργασίας. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην ακρίβεια, τον σεξισμό, τους πλειστηριασμούς, την κλιματική κρίση και την περιβαλλοντική καταστροφή. Την επιβίωση της μικρής και μεσαίας αγροτιάς με κριτήριο τη σύγκρουση με την ΚΑΠ και την ανάγκη εξόδου από την ΕΕ.

Δυναμώνουμε την μάχη ενάντια στον πόλεμο, για Λευτεριά στη Παλαιστίνη ενάντια στη συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, ενάντια στην πολεμική στροφή της ΕΕ που θα πληρώσουν οι λαοί, ενάντια στον ρατσισμό για ανοικτά σύνορα για την προσφυγιά.

Παίρνουμε πρωτοβουλίες κοινής δράσης ή συμμετέχουμε ισότιμα σε κοινές δράσης και με άλλες οργανώσεις της αριστεράς, όταν αυτό εξυπηρετεί την ανάπτυξη και κλιμάκωση των αγώνων.

Συντονίζουμε τη δράση μας με όλες τις επιτροπές Ηπείρου της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και τις καλούμε σε κοινές εκδηλώσεις της παρουσίασης της πολιτικής μας πρότασης.

H ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. πρέπει να αναβαθμιστεί στρατηγικά και οργανωτικά, να προβάλλει με συνέπεια την πρόταση «ανατρεπτικής συνεργασίας» που διατύπωσε πριν τις εκλογές, με στόχο την ενίσχυση της ενότητας της αντικαπιταλιστικής και μαχόμενης αριστεράς με πλήρη ανεξαρτησία από την αστική πολιτική, με ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, σύνδεση με την σοσιαλιστική/κομμουνιστική προοπτική, αλλά και αναβάθμιση της δημοκρατικής λειτουργίας της με λειτουργία των συνελεύσεων των τοπικών και κλαδικών της επιτροπών και ανάληψης πρωτοβουλιών κοινής δράσης στο κίνημα για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Πρέβεζας

2/7/24