Σχόλιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχετικά με την πρωτοβουλία του ΚΚΕ για την Παλαιστίνη

H κοινή επιστολή με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, αντανακλά το εύρος που έχει αποκτήσει η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, το μέγεθος της οργής για την κυβέρνηση της ΝΔ και την πλήρη στήριξη που προσφέρει στο κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ.

Η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να την υπογράψει δείχνει πόσο βαθιά αντιδραστικό είναι το κόμμα αυτό, πόσο βαθιά δεσμευμένο στις πιο μαύρες επιδιώξεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ. Καμία έκπληξη για την στάση της ακροδεξιάς. Η υποκρισία της χτυπάει κόκκινο. Για μια ακόμα φορά αναδεικνύεται αυτό που είναι. Το μακρύ χέρι του κράτους, του συστήματος, των ΗΠΑ, του σιωνιστικού κράτους.

Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία ενάντια στην γενοκτονία, αντικειμενικά βοηθάει τον παλαιστινιακό λαό και τείνει στην απομόνωση της άθλιας πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, τα αιτήματα που βάζει η επιστολή είναι πίσω από αυτά που βάζει το κίνημα αλληλεγγύης και απαιτούν οι περιστάσεις.

Δεν αρκεί, για παράδειγμα, το αίτημα για διακοπή της στρατιωτικής και μόνο συνεργασίας με το Ισραήλ. Απαιτούμε διακοπή όλων των σχέσεων οικονομικών, ενεργειακών, διπλωματικών με το σιωνιστικό μόρφωμα, να τσακιστεί ο αντιδραστικός άξονας «Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου».

 Επιπλέον, είναι πισωγύρισμα η επαναφορά του αιτήματος για «Ελεύθερο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του ‘67», με αποδοχή των αποτελεσμάτων της Ισραηλινής Κατοχής είναι πίσω από το αίτημα για "ελεύθερη Παλαιστίνη", που φωνάζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Σοβαρό λάθος, επίσης, είναι η απεύθυνση για να συνυπογράψει και ο Βελόπουλος και η Νίκη. Η ακροδεξιά  δεν μπορεί να αποτελεί συνομιλήτρια για οποιοδήποτε ζήτημα.

Ο Νετανιάχου δηλώνει ξεδιάντροπα τον στόχο του για ένα «μεγάλο Ισραήλ», κλιμακώνοντας την γενοκτονία και λιμοκτονία των Παλαιστινίων. Η πραγματική δύναμη που μπορεί να σπάσει τη συμμαχία με το κράτος δολοφόνο και να δώσει πραγματική βοήθεια στον αγωνιζόμενο λαό όλης της Παλαιστίνης, βρίσκεται στο «πεζοδρόμιο», στην απεργία και τη διαδήλωση. Στην ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος που θα δένει τα αιτήματα του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη με όλους τους αγώνες της εργατική τάξης και της νεολαίας. Αυτό πρέπει να είναι προτεραιότητα για τις δυνάμεις της Αριστεράς κι εκεί πρέπει να εκφραστεί η πιο πλατιά ενότητα.