Η καθημερινή μετατροπή της ΔΗΜΑΡ σε ένα πολιτικό πλυντήριο στελεχών του ΠΑΣΟΚ της εποχής Σημίτη δείχνει πως όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά, αλλά αξιοποιείται και ως μοχλός για την ανασυγκρότηση μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας της εποχής των Μνημονίων. Γι’ αυτό προσφέρει στέγη στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ της εισόδου στο ευρώ που ρήμαξε την παραγωγική βάση και τα εργατικά δικαιώματα προς όφελος του κεφαλαίου που διαπλέκεται με το ευρωπαϊκό, φούσκωσε το δημόσιο χρέος και τις τσέπες του κεφαλαίου με την Ολυμπιάδας των εργολάβων και της Siemens, τους εξοπλισμών των υποβρυχίων κ.α., οργάνωσε τη ληστεία του χρηματιστηρίου, μια κολοσσιαία επιχείρηση αναδιανομής πλούτου υπέρ των πλουσιότερων.

Στις χτεσινές δηλώσεις του Φ. Κουβέλη στην παρουσίαση του κόμματος του για άλλη μια φορά τονίζεται ότι τα Μνημόνια δεσμεύουν τη χώρα, παραπέμποντας σε αλλαγή στις προτεραιότητες των ισχυρών χωρών της ΕΕ για ενδεχόμενη αναδιαπραγμάτευση. Φάνηκε έτσι ο δημαγωγικός χαρακτήρας της αντιμνημονιακής ρητορείας χωρίς ρήξη με την ΕΕ.

Εξάλλου η ΔΗΜΑΡ έχει δείξει στο σύντομο διάστημα της ύπαρξής ότι αποτελεί ένα πρόθυμο αριστερό δεκανίκι της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, ακόμα και στις ακραίες της εκδοχές. Αντίθετη σε κάθε εργατική και λαϊκή κινητοποίηση και υπέρμαχος του αντιδραστικού νόμου Διαμαντοπούλου, ενάντια στο ακαδημαϊκό άσυλο και τη δημόσια, δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αδιάφορη για την κυβερνητική καταστολή που μάτωσε και έπνιξε στα χημικά του αγώνες ενός ανυπόταχτου λαού. Στήριγμα του προερχόμενου από τις γραμμές της αποτυχημένου δήμαρχου Καμίνη στο ρόλο του προπαγανδιστή των αυταρχικών, αντιδημοκρατικών και ρατσιστικών επιλογών της κυβέρνησης.

Αριστερά άξια του ονόματος της δεν μπορεί να υπάρχει έξω από την πάλη για την ανατροπή του Μαύρου Μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, μακριά από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής κοινωνίας των κρίσεων και της χρεοκοπίας.

Γραφείο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ,

Αθήνα, 10.4.2012