Στη συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια,  δίπλα στις ατελείωτες σαρωτικές πολιτικές εναντίον μας και στον ακρωτηριασμού των όποιων ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, συντελείται μια συντηρητική στροφή της κοινωνίας που γίνεται εμφανής στην ολοένα μεγαλύτερη παρουσία του μισογυνισμού και της ομοφοβίας. Αν και διάχυτη, συνήθως γίνεται εμφανής μόνο όταν εστιάσουμε στην πιο προσωπική κλίμακα της ίδιας της καθημερινότητας: στην αναδίπλωση γύρω από την έννοια της οικογένειας. 

Η αναδίπλωση αυτή βέβαια έχει διττό χαρακτήρα: αφενός σημαίνει την ενίσχυση του ρόλου της μέσα στην κοινωνία καθώς η αλληλεξάρτηση των μελών της γίνεται μεγαλύτερη, αφού πολλοί/ές επιστρέφουν στο «πατρικό» τους σπίτι και συνδέουν την επιβίωσή τους με το εισόδημα των γονιών τους. Αφετέρου όμως, σημαίνει την ενίσχυση των «παραδοσιακών» έμφυλων ρόλων μέσα στο εσωτερικό της οικογένειας, με τον σεξιστικό τρόπο που το σύστημα τους έχει καθορίσει.

Ως ομάδα γυναικών ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρούμε το δικαίωμα στην οικογένεια ως αυτονόητο δικαίωμα όλων: δεν το έχουν μόνο ο Αδάμ και η Εύα, αλλά και ο Αδάμ και ο Αδάμ και η Εύα με την Εύα. Στεκόμαστε αλληλέγγυες με καθένα/καθεμιά που διεκδικεί την αναγνώρισή του. Όμως, πέρα από το γεγονός ότι η οικογένεια μετατρέπεται σε έναν «αερόσακο», που μπορεί να σώζει αλλά κόβει και την ανάσα, αναγνωρίζουμε ότι σήμερα η κρίση απλώς διαμοιράζεται μεταξύ των μελών της οικογένειας και δεν απαντιέται συλλογικά. Η οικογένεια λειτουργεί ως μέσο αναπαραγωγής για το κυρίαρχο μοντέλο της «κανονικότητας», αντιμετωπίζοντας τη γυναίκα ως υπερεκμεταλλευόμενο πολυεργαλείο μέσα στο σπίτι, αναγκασμένο να ανταποκριθεί στον προκατασκευασμένο ρόλο που της έχει επιφυλάξει η πατριαρχική κοινωνία. Ταυτόχρονα καταπιέζει τη διαφορετικότητα, τις «άλλες» προτιμήσεις, επιθυμίες ή ταυτότητες ως «ντροπή» και ως προβλήματα που πρέπει να ξεριζωθούν. Να γιατί, η διεκδίκηση της θεσμικής κατοχύρωσης της δυνατότητας σύναψης οικογενειακής σχέσης για όλες και για όλους, ανεξάρτητα από φύλο και σεξουαλικές προτιμήσεις, δεν μπορεί να διαχωριστεί από την κριτική στη μορφή της οικογένειας όπως τη γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και από την προσπάθεια όλων μας να αναθεωρήσουμε και να επανασχεδιάσουμε τον ρόλο και τη σχέση των μελών της.

Το δικαίωμα στην οικογένεια αποκτά νόημα μόνο μαζί με το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης σε δομές κοινωνικής πρόνοιας όπως είναι οι δημόσιοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί, το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός, η υγεία. Με αυτή την έννοια, η διεκδίκηση από ομόφυλα ζευγάρια για μια νομικά αναγνωρισμένη οικογένεια θεωρούμε ότι δεν είναι απλά και μόνο ζήτημα αυτονόητων ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο των ευρύτερων κοινωνικών διεκδικήσεων σήμερα.

Η κρίση στάθηκε αφορμή ώστε να στηθεί ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Στην «πυρά» βρέθηκαν εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, μετανάστες/στριες, οι γυναίκες και τα LGBTQ άτομα. Η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με την εγκληματική ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, επιχείρησε τη βύθιση ενός τεράστιου κομματιού της κοινωνίας στον πιο σκληρό Μεσαίωνα. Η συμπαράταξη και η αλληλεγγύη με συλλογικούς όρους, στο πλαίσιο ενός μαχητικού και διεκδικητικού κινήματος, είναι η μόνη απάντηση. Χρειαζόμαστε μια συλλογική στροφή προς ένα κίνημα ακηδεμόνευτο από «πατερούληδες» και «χορηγούς», οι οποίοι την ίδια στιγμή που δηλώνουν «στήριξη» στο Pride αποτελούν τα πιο ισχυρά στηρίγματα του πολιτικού συστήματος που με βάναυσο τρόπο καταστρατηγεί τα δικαιώματα των γυναικών και των LGBTQ ατόμων.  Ένα κίνημα που θα στηρίζεται στα δικά του πόδια και η δύναμή του θα είναι η δύναμη καθενός και καθεμιάς από εμάς που συμμετέχουμε. 

Ως Ομάδα Γυναικών ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στηρίζουμε το LGBTQ κίνημα και το φετινό Pride, ακριβώς γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι η διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων για όλες και όλους ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και εκμετάλλευση. Θεωρούμε ότι η αγωνιστική συμπόρευση του φεμινιστικού και του LGBTQ κινήματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενδυνάμωση αλλά και τον εμπλουτισμό του αγώνα μας ως προς τα αιτήματα και τις μορφές δράσης του. Απέναντι στις επιθέσεις με γνώμονα το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, απέναντι σε κάθε προσπάθεια ένταξής μας σε μια πατριαρχική νόρμα που θα διαιωνίζει την εκμετάλλευση, θα είμαστε ενωμένοι και ενωμένες. Απέναντι στην εκμετάλλευση που όλοι και όλες βιώνουμε, η έμπρακτη συμπαράσταση των συμμετεχόντων στο Pride προς τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών που -κόντρα σε κάθε λογική που τις ήθελε να υποτάσσονται στη «μοίρα» που άλλοι θα τους καθόριζαν- δίνουν ανυποχώρητο και συγκρουσιακό αγώνα, είναι επιβεβλημένη.

Ομάδα Γυναικών ΑΝΤΑΡΣΥΑ