Στη συνεδρίαση της κλαδικής του Δημοσίου στις 10/5/2012, έγινε μια πρώτη συζήτηση για τα αποτελέσματα των εκλογών της 6 Μαΐου. Σημειώνουμε τα παρακάτω σημεία σε μια προσπάθεια να αποτυπώσουμε βασικές πλευρές του προβληματισμού που εκφράστηκε από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που συμμετείχαν, χωρίς να επιχειρείται εδώ να καταγραφούν όλες οι συγκλίνουσες ή αποκλίνουσες εκτιμήσεις πάνω σε συγκεκριμένα θέματα:

 

1. Ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα, η σοβαρή ανατροπή των συσχετισμών στο επίπεδο της πολιτικής εκπροσώπησης και η ενίσχυση των δυνάμεων της αριστεράς αποτελούν ελπιδοφόρο μήνυμα και αποτυπώνουν τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου, όπως αποτυπώνουν επίσης και τα όρια και τις ανεπάρκειες αυτών των αγώνων. Η τάση ανάθεσης, η κυριαρχία των λογικών των άμεσων λύσεων, οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες, φαίνεται να συνδέονται με τα χαρακτηριστικά των αγώνων της προηγούμενης περιόδου και με υπερβάσεις που ούτε η Αριστερά ούτε το κίνημα δεν πέτυχε να κάνει.  
2. Ως προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το πώς προχωράμε παραπέρα, εκτιμήθηκε ότι είναι αναγκαία η αποσαφήνιση και εμβάθυνση των θέσεων, η περαιτέρω ανάλυση των πέντε σημείων, ώστε να γίνει πειστικότερος και πιο συνεκτικός ο λόγος που διατυπώνουμε.
3. Είναι απαραίτητη η ανασυγκρότηση της επιχειρηματολογίας μας στο πλαίσιο των νέων δεδομένων (εκλογικό αποτέλεσμα, συζήτηση περί κυβέρνησης της Αριστεράς, επιχειρηματολογία και πρωτοβουλίες ΣΥΡΙΖΑ) και η διαμόρφωση συγκεκριμένων αιχμών που θα απαντάνε στα ερωτήματα που ετίθεντο και πριν τις εκλογές και τώρα, ίσως με πιο πιεστικό τρόπο για μας. Eξίσου σημαντικό, να επιδείξουμε τα άμεσα αντανακλαστικά που απαιτούνται ώστε να μην παγιδευτεί ο κόσμος της Αριστεράς, τα σωματεία κ.λπ., σε μια παρατεταμένη αδράνεια ενόψει νέων εκλογών.
4.  Εξίσου αναγκαία, η κριτική στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με σαφήνεια και επιχειρήματα (τι εννοούν, π.χ., με την απονομιμοποίηση του Μνημονίου, τι λένε για τη διαχείριση του χρέους, για παραγωγική ανασυγκρότηση, Ε.Ε. κ.λπ.); Οι σημαντικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη πρέπει να βρεθούν στο κέντρο της συζήτησής μας και της συζήτησης με τον κόσμο.
5. Η πραγματική και ουσιαστική λειτουργία των τοπικών επιτροπών έτσι ώστε να αποκτήσουν γείωση στις γειτονιές, πολιτικά επίδικα, να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση των ανέργων και στις δομές αυτο-οργάνωσης στις γειτονιές και η ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου σχεδιασμού και προγράμματος για τη συγκρότηση του συντονισμού βάσης από τις κλαδικές είναι περισσότερο από ποτέ κρίσιμα. Η δημιουργία κλαδικών στον ιδιωτικό τομέα και στις μεγάλες επιχειρήσεις αποκτά μεγάλη σημασία, ειδικά αν θέλουμε να αποκτήσει ουσιαστική επαφή με την πραγματικότητα και την κίνηση των μαζών ο στόχος του «εργατικού ελέγχου». Το ίδιο και η  εμβάθυνση στη δημοκρατική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  και η προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός πραγματικού μετώπου και όχι άλλη μία συγκόλληση οργανώσεων (βλ. ΣΥΡΙΖΑ). H συζήτηση με την υπόλοιπη αριστερά στη λογική της διεύρυνσης του μετώπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει μεγαλύτερη δυναμική στο εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εφόσον γίνει με συντροφικούς και δημοκρατικούς όρους. 
6. Για την εκλογική επιρροή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράστηκε η εκτίμηση ότι οι αγώνες των δυόμιση προηγούμενων χρόνων και η καθίζηση των όποιων κινηματικών δράσεων το τελευταίο διάστημα, προδιέγραφε ως ένα βαθμό και το αποτέλεσμα των εκλογών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρόλα αυτά, μέσα από τη συμμετοχή της και την ενεργό δράση των μελών της στην ανάπτυξη των αγώνων αλλά και στον προεκλογικό αγώνα, κέρδισε αναγνωρισιμότητα και απέκτησε ταυτότητα σε ένα πλατύ κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που μόνο εν μέρει μεταφράστηκε σε ψήφους. Κύρια αιτία για αυτό, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ περί κυβέρνησης της Αριστεράς (αν και δεν συζητήσαμε επαρκώς πάνω σε αυτό) που φαίνεται να προτείνει άμεσα λύση στα ασφυκτικά προβλήματα του κόσμου της εργασίας και της ανεργίας, όπως επίσης και η υπαρκτή δυσκολία να πειστεί σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας για την αναγκαιότητα εξόδου από το ευρώ και την Ε.Ε. Εκτιμούμε όμως πως η πραγματική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων είναι αδύνατη εντός πλαισίου ευρώ και Ε.Ε. και θεωρούμε ότι αυτό είναι σοβαρή αιχμή της κριτικής που πρέπει να ασκηθεί σε περίπτωση εκλογών.
7. Ως προς το ΚΚΕ, οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στην κριτική που ασκούμε, αφενός και αφετέρου, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις σε αυτόν το χώρο, γιατί έχει ανοίξει η συζήτηση εκεί και υπάρχει προβληματισμός στα μέλη του. Ενώ η κριτική μας στην απουσία σύνδεσης τακτικής-στρατηγικής, εκ μέρους του ΚΚΕ, και στο περιεχόμενο της «Λαϊκής Εξουσίας» πρέπει να είναι διαρκής, αναγνωρίζουμε ότι για τα μέλη και τους αγωνιστές του ΚΚΕ ο όρος «Λαϊκή Εξουσία» αυτός παραπέμπει στο όραμα για μια άλλη κοινωνία και ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αναφερόμαστε στα ζητήματα αυτά με υποτιμητικούς και απαξιωτικούς όρους, αλλά με όρους επαρκούς κριτικής. Κρίσιμο για αυτό είναι το άνοιγμα της συζήτησης και η εμβάθυνση, εκ μέρους μας, στο ζήτημα της σοσιαλιστικής προοπτικής.

8. Ο φάκελος Χρυσή Αυγή και ο συνολικότερος εκφασισμός της κοινωνίας χρήζει μεγάλης προσοχής και ανάλυσης. Είναι ένα φαινόμενο βαθειά συνδεδεμένο με την καπιταλιστική κρίση, και ο ρατσισμός και η ξενοφοβία αποτελούν σύμπτωμά του, όχι τη μοναδική έκφρασή του. Η μάχη ενάντια σε αυτό δίνεται στα σωματεία και στις γειτονιές, με αυτο-οργανωση και μαζική λαϊκή αντι-βία. Πρέπει να συζητήσουμε εκτενώς το φαινόμενο και, κυρίως, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μαζί με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και της κοινωνίας.