Η χωρίς αρχές συνεργασία Σαμαρά-Μπακογιάννη μετά από δεκαετίες αλληλοκατηγοριών για «προδοσίες» και «μνημονιακά εξαπτέρυγα», αλλά και ο πολυσύχναστος διάδρομος προσγείωσης για στελέχη του ΛΑΟΣ στο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, δείχνει την ολοκληρωτική έλλειψη ηθικής από το χρεοκοπημένο πολιτικό κατεστημένο που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και συνεχίζει να προπαγανδίζει τα Μνημόνια σαν σωτηρία της χώρας.
Μπροστά στην προοπτική της εξουσίας και της βουλευτικής καρέκλας και με κίνητρο τη διασφάλιση της παραμονής στο ευρωσφαγείο, ξεχάστηκαν οι δήθεν αγεφύρωτες διαφορές.
Παρά τις κατά καιρούς αντιμνημονιακές κορώνες, τα κόμματα της Δεξιάς, από τη ακραία νεοφιλελεύθερη των Μπακογιάννη, Μάνου, Τζήμερου μέχρι τη ΝΔ , το ΛΑΟΣ και ως τη φασιστική ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής, παρά τις διαφορές, έχουν ένα και μόνο οικονομικό πρόγραμμα: το τσάκισμα των εργαζομένων στο μονόδρομο που χαράζουν ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.
Η ταύτισή τους με τα συμφέροντα των τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρηματιών (εμμονή στο ευρώ και στους θεσμούς της ευρωζώνης που είναι τα εργαλεία για την επιβολή και υλοποίηση των Μνημονίων) είναι η συγκολλητική τους ουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί ενώνονται στην ωμή επίθεση ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κλάδο και ενάντια στην Αριστερά.

Η διέξοδος για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία είναι πέρα από τον κλειστό ορίζοντα του χρέους, του Μνημονίου και της ΕΕ και των κομμάτων που τα στηρίζουν. Είναι η αγωνιστική ταξική ενότητα του λαού στη βάση ενός μετώπου ανατροπής της επίθεσης σε ρήξη με τις αιτίες που οδηγούν την πλειοψηφία της κοινωνίας στον όλεθρο και την καταστροφή.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε αυτή τη μάχη θα αναδείξει με σαφήνεια και αποφασιστικότητα τη δυνατότητα να δικαιωθούν οι κοινωνικοί αγώνες, προβάλλοντας ένα πλαίσιο πολιτικών προτάσεων που στο κέντρο του θα είναι οι σύγχρονες  ανάγκες της πλειοψηφίας, ένα πλαίσιο ανατροπών και ρήξεων με την πολιτική της Ε.Ε. και των Μνημονίων.