Αποψεις

Αυτό το κείμενο κανονικά θα αποτελούσε μέρος του προσυνδιασκεψιακού διαλόγου, νομίζω όμως ότι είναι αναγκαίο να τεθούν κάποια πράγματα νωρίτερα. Αν πάμε σε μία 3η Συνδιάσκεψη πόλωσης, με οργανώσεις αποφασισμένες να το τραβήξουν μέχρι τέλους, ακόμη κι αν «στο παρά πέντε» γίνει εφικτή μία σύνθεση, φοβάμαι ότι σε επίπεδο βάσης θα έχουν διαρραγεί οι σχέσεις σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα θα υπάρχει η συντροφικότητα που είναι απαραίτητη για την από κοινού εφαρμογή της όποιας απόφασης.

Είμαστε, όπως φάνηκε και από τις διαφοροποιήσεις μετά την τελευταία απόφαση του ΠΣΟ, μάλλον μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει το εγχείρημα από τη συγκρότησή του το 2009. Ποια είναι λοιπόν τα αίτια; Ποια είναι η κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Μπορεί – πρέπει να διασωθεί;

Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ του περασμένου Σαββατοκύριακου 6-7 Ιούλη είχε μια αυτονόητα μεγάλη σημασία. Μετά από μια περίοδο με μεγάλα γεγονότα και εξελίξεις κλήθηκε να κάνει μια βαθύτερη αποτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων που αποτυπώνεται στην ελληνική κοινωνία, όπως αυτός καταγράφηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα των πρόσφατων τριπλών εκλογών, να δει με συλλογικό και αυτοκριτικό τρόπο τα σημαντικά προβλήματα που αναδείχτηκαν στην παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να «τοποθετήσει» τον ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα στις πολιτικές εξελίξεις και την Αριστερά, να χαράξει πρωτοβουλίες για το ερχόμενο χρονικό διάστημα.

’Ποια είναι η διέξοδος που προτείνεται λοιπόν, εδώ και τώρα;’’ Είναι το πιεστικό πολιτικό ερώτημα που κλονίζει νυσταλέους πολιτικούς προγραμματισμούς και γραφειοκρατικές ιεραρχήσεις. Πρέπει να υποδεχτούμε αυτή την αναστάτωση, μαζί με όλους τους κινδύνους και τις ανατροπές που εγκυμονεί. Έχουμε μπει απροειδοποίητα και όχι συνειδητά, βίαια και απότομα σε ένα διάλογο και αναζήτηση με τριπλό ερώτημα  ή -πιο σωστά- με τρείς αγνώστους παραμέτρους που ορίζουν το ερώτημα της ‘’διεξόδου’’ και της ‘’απάντησης’’: Τι ανατρέπουμε; Πως το πετυχαίνουμε αυτό;  Με Τι το αντικαθιστούμε, σε Ποιο Δρόμο βαδίζουμε στη συνέχεια; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μακριά από λογικές ανύπαρκτων εύκολων δρόμων, πρέπει να ματώσει για αυτά που δίνουν ειδικό βάρος, που προσθέτουν έρμα, στην ‘’άμεση και απτή’’  πολιτική της πρόταση όπως την αντιλαμβάνεται ο ευρύς κόσμος.

Το σχόλιο με τίτλο «ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ομοφυλοφιλία», στο Πριν της περασμένης Κυριακής, προκάλεσε αντιδράσεις από όλο το φάσμα της επιδοκιμασίας και της αποδοκιμασίας, που εκφράστηκαν κυρίως στο χώρο του Διαδικτύου. Ορισμένες αντιδράσεις, όμως, έδειξαν εμπάθεια και προκατάληψη επιχειρώντας, ταυτόχρονα, να διαστρεβλώσουν σκόπιμα τις απόψεις του σχολίου και να κολλήσουν «ετικέτες». Αυτές δεν μπορούν να πείσουν τελικά κανέναν καλοπροαίρετο αγωνιστή, όσο «θόρυβο» κι αν προκαλούν.