Αρχίζοντας με το ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ το τελευταίο εξάμηνο ξεδιπλώνεται, όλο και πιο απειλητική για τους εργαζόμενους και την κοινωνία, η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικα:

ΠΟΥΛΗΣΤΕ – ΧΑΡΑΤΣΩΣΤΕ – ΑΠΟΛΥΣΤΕ

ΠΟΥΛΗΣΤΕ τη δημόσια περιουσία και τα διαχειριζόμενα από το δημόσιο κοινωνικά αγαθά (υγεία, παιδεία, υποδομές, ενημέρωση, πολιτισμό, ενέργεια, νερό, γη, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.). Διαλύστε και δώστε για εκμετάλλευση σε ιδιώτες κάθε ελεγκτικό μηχανισμό του δημοσίου (Εφορία, Επιθεώρηση Εργασίας, έλεγχο κατασκευών, τροφίμων, αγοράς, προστασία του περιβάλλοντος κ.λπ.). Όλα αυτά το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί να τα διαχειριστεί καλύτερα. Καλύτερα για ποιόν; Για το κοινωνικό σύνολο, ή για τα κέρδη του;

ΧΑΡΑΤΣΩΣΤΕ. Ο κοινωνικός μισθός, αυτά που οι εργαζόμενοι κερδίσαμε με σκληρούς αγώνες χρόνων καταργείται. Τα κοινωνικά αγαθά είναι πια εμπορεύματα στα χέρια των ιδιωτών. Αλλά και ότι παραμείνει στο κράτος θα λειτουργεί με τις αρχές της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταποδοτικότητας», θα προσφέρεται δηλαδή σαν ένα ακόμα εμπόρευμα, ή απλούστερα σαν ένα ακόμα χαράτσι.

ΑΠΟΛΥΣΤΕ προσωπικό, κάντε λάστιχο τους εργαζόµενους µε διαθεσιμότητες -απολύσεις, µε κατάργηση θέσεων –συγχωνεύσεις και κατάργηση υπηρεσιών, µε μετακινήσεις και υποχρεωτικές μετατάξεις, με πειθαρχικά, αργίες. Ξεθεμελιώστε τα τελευταία εργασιακά κεκτημένα με πεντάμηνες προσλήψεις «κοινωφελούς εργασίας», για να εξαπατηθούν οι άνεργοι και να πλουτίσουν οι ΜΚΟ.

Και όλα αυτά στο εφιαλτικό περιβάλλον των πάνω από 1,5 εκατ. άνεργων, της απλήρωτης, επισφαλούς, ελαστικής, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, ωράριο και δικαιώματα εργασίας. Στο συντριπτικό περιβάλλον των φόρων και των χαρατσιών για τους από κάτω. Στο εξοργιστικό περιβάλλον των φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο και τη μεγάλη ιδιοκτησία, την προστασία των τραπεζών και των κερδών των επιχειρήσεων. Την ώρα που εργαζόμενοι και άνεργοι οδηγούνται στη φτώχεια και την εξαθλίωση, 505 Έλληνες καπιταλιστές είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται από 50 δισ. ευρώ το 2012 σε 60 το 2013.

Η κοινωνία στενάζει κάτω απ’ τη μπότα του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ, και του ΔΝΤ.

Αλλά επίσης η κοινωνία αντιστέκεται. Με ηρωικούς υποδειγματικούς αγώνες, που αν δεν έχουν κατορθώσει να ανατρέψουν την επίθεση, έχουν δημιουργήσει μεγάλα εμπόδια στο ξεδίπλωμα της αντεργατικής πολιτικής, έχουν προκαλέσει ρήγματα και καθυστερήσεις και κυρίως κρατούν ζωντανή τη φλόγα της αντίστασης.

Οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων συνεχίζουν για 13^η εβδομάδα την απεργία τους με μαζικές συνελεύσεις, απεργιακές επιτροπές, περιφρούρηση. Η ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ συνεχίζει να ακούγεται σ’ όλη την Ελλάδα 7 μήνες μετά το «μαύρο». Οι εργαζόμενοι στην υγεία σε ΕΣΥ και ΕΟΠΥΥ απαντούν με απεργιακό αγώνα διάρκειας στις απειλές και τις προκλήσεις του Γεωργιάδη. Καθηγητές και δάσκαλοι έδειξαν τις διαθέσεις τους με καθολικές απεργίες. Οι διαθέσιμοι καθηγητές οργανώνονται και συνεχίζουν τον αγώνα.

Οι αγώνες της τελευταίας περιόδου είναι σημαντικοί και από μια άλλη σκοπιά. Οι εργαζόμενοι δείχνουν να ξεπερνούν την αυταπάτη της «ανάθεσης» στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους με μαζικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα, τολμούν πρωτοβουλίες αυτοδιαχείρισης και εργατικού ελέγχου, επιχειρούν συντονισμούς και ενότητα από τα κάτω. Και πόσο αναγκαία είναι αυτά τα βήματα! Χαρακτηριστικά το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε μια περίοδο που το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση, επί 3 μέρες δε συζήτησε κανένα θέμα εκτός από τη νομιμοποίηση συνέδρων, δηλαδή το μοίρασμα των καρεκλών!

Ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και την ταξική προδοσία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας το εργατικό κίνημα πρέπει να οικοδομήσει τους όρους μιας συνολικής ανασύνταξης, µε συλλογικές διαδικασίες βάσης και οικοδόμηση μορφών αλληλεγγύης των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα απέναντι στις προσπάθειες διαχωρισμού τους. Με υπεράσπιση του δημόσιου τομέα από την σκοπιά των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας. Με καθαρό ταξικό προσανατολισμό απέναντι στους μονόδρομους της εξουσίας και τα διακυβεύματα µε τα οποία η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ τρομοκρατούν το λαό. Με ένα μεταβατικό πρόγραμμα προς την κοινωνική απελευθέρωση.

• Μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων
• Στάση πληρωμών – διαγραφή του χρέους
• Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του εργατικού εισοδήματος
• Ανατροπή της αντιδημοκρατικής πολιτικής της βίας, της καταστολής και του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης
• Έξοδος από ΕΕ, ευρώ
• Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο

                                   ΤΕ Αμπελοκήπων – Γκύζη – Πολυγώνου