Η ανατροπή ή θα είναι αντικαπιταλιστική ή θα είναι εικονική.

Τα νέα που έρχονται για το νέο μεσοπρόθεσμο που ετοιμάζονται να συνυπογράψουν η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και η τρόικα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, υπό την υψηλή εποπτεία των πολυεθνικών και των ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά και από τους άμεσους όρους που απαιτεί το γιούρογκρουπ για την εκταμίευση των επόμενων υποδόσεων, διαλύουν το προπέτασμα προπαγανδιστικού καπνού που έριξαν Σαμαράς – Βενιζέλος περί σακσές στόρι και πορεία ανάκαμψης. Ευρύτερα στρώματα των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των φτωχών αγροτών, των φτωχοποιημένων μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης αναζητούν ένα δρόμο να απαλλαγούν από τις συνέπειες της καταστροφικής επίθεσης, ακόμα και να ανατρέψουν την ίδια την επίθεση. Βεβαίως, στα ευρύτερα στρώματα επικρατούν ακόμα τα στερεότυπα, να βλέπουν την αλλαγή αυτή να περνά κυρίως μέσα από τις εκλογές, μέσω της ψήφου, πολύ περισσότερο που το μαζικό κίνημα δεν κατάφερε να ανακόψει την επιδρομή. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτή την τάση, την ενισχύει με κάθε τρόπο, ρίχνοντας το ανιστόρητο σύνθημα «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε». Ο Αλέξης Τσίπρας ενισχύει μια λογική ανάθεσης, που οδηγεί στη δικαίωση του καναπέ

Η αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν είναι καθόλου αδιάφορη απέναντι στο αίτημα πολιτικής αλλαγής ή και ανατροπής ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Πρωτοστατεί στον αγώνα για να φύγει η μισητή κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ως αναγκαία πλευρά μιας συνολικής ανατροπής της «χούντας» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Από την άποψη αυτή η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του αριστερού αντικαπιταλιστικού ρεύματος και στις τρεις κάλπες αποτελεί ιδιαίτερα θετική και ελπιδοφόρα επιλογή για κάθε εργαζόμενο, άνεργο και νέο, που θέλει να πάρουμε πίσω την ζωή μας.Και να γιατί:

Πρώτο, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει το πλήρες περιεχόμενο στο αίτημα «να φύγουν»! «Να φύγουν όλοι!» Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, αλλά και όλοι αυτοί που κινούν τα νήματα των πολιτικών μαριονετών κι έχουν επιβάλλει την αντιλαϊκή λαίλαπα και το καθεστώς – φυλακή για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η τρόικα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες και οι τοκογλύφοι, οι ύαινες που λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο, οι πολυεθνικές της αρπαχτής και τα αφεντικά που πληρώνουν μισθούς πείνας ή δεν πληρώνουν καθόλου. Να φύγει και το σάπιο πολιτικό προσωπικό, που μας οδήγησε στην πτώχευση, οι πολιτικοί κολαούζοι του κεφαλαίου, τα γαλάζια, πράσινα και ροζ κουστούμια, χωρίς ανακύκλωση και αριστερό πλυντήριο. Γιατί εάν αλλάξει απλώς η κυβέρνηση και όλα τα άλλα μείνουν στη θέση τους, τότε θα λέμε «άλλαξε ο Μανολιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».

Δεύτερο, ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι συμβολή στον αγώνα έτσι ώστε όχι απλά «να φύγουν» αλλά να αλλάξει ριζικά η κατάσταση υπέρ των εργαζομένων. Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να θέσει ορισμένα απλά αλλά ζωτικά ερωτήματα, με αυτοπεποίθηση και όχι ηττοπάθεια: Θα γυρίσουν οι μισθοί μας (όχι μόνο ο κατώτερος) στα επίπεδα του 2009 καταρχήν, ως πρώτο βήμα για να ζούμε αξιοπρεπώς από μία δουλειά; Θα επιστρέψουν οι απολυμένοι στη δουλειά τους; Με ποιο τρόπο θα βρουν δουλειά οι άνεργοι, αν όχι με μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο για την κάλυψη επειγόντων κοινωνικών αναγκών, με μείωση των ωρών εργασίας και με επίταξη των παραγωγικών μέσων του κεφαλαίου; Κι όσο υπάρχουν άνεργοι, θα παίρνουν όλοι για όσο καιρό είναι άνεργοι αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας, με πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και προστασία από κατασχέσεις και εξώσεις; Θα επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις; Θα κτυπηθεί η εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία; Θα καταργηθούν οι υπεραντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που επέβαλλε το κεφάλαιο στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία, στο περιβάλλον και που ήρθαν για να μείνουν; Είναι όλα αυτά που δείχνουν πως η ανατροπή ή θα είναι αντικαπιταλιστική ή θα είναι εικονική. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει με συνέπεια και χωρίς υποχωρήσεις, για να φύγουν μαζί με Σαμαρά, Βενιζέλο, τρόικα και όλα αυτά που έφεραν όλα αυτά τα χρόνια. Όχι για να γυρίσουμε πίσω στο 2009. Κάτι τέτοιο ούτε εφικτό είναι, ούτε επιθυμητό. Ο στόχος μας είναι να πάμε μπροστά, στην απελευθέρωση από τα δεσμά του χρέους, της ταπεινωτικής επιτροπείας, της ΕΕ και του κεφαλαίου, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Τρίτο, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πιο αποφασιστική καταδίκη του μαύρου μετώπου κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, διπλά χρήσιμη. Καταρχήν είναι το πιο δυναμικό, το πιο «ακραίο» μαύρο σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και στους φασίστες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και σε κάθε παρα – Ποτάμι της κυρίαρχης πολιτικής, σε κάθε πασόκο με πολιτικά και με σακίδιο στην πλάτη. Επιπλέον, είναι μια καταδίκη που δεν μένει στο «όχι», αλλά είναι και ψήφος υπέρ του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος, υπέρ της διαγραφής του χρέους, της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, της αποφασιστικής ενίσχυσης του εισοδήματος και της θέσης των εργαζομένων, της απελευθέρωσης από το καθεστώς της επιτροπείας και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.

Τέταρτο, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλει στο να δοθεί ουσιαστική απάντηση και στο ερώτημα της 26ης Μάη. Όποιος νομίζει πως ένα εκλογικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές μπορεί να οδηγήσει σε αυτόματη πτώση της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, είναι σαν να νομίζει ότι μπορεί να καταργηθούν τα μνημόνια μέσα στην ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει και τις δύο γλυκιές αυταπάτες. Η σύγχρονη «χούντα» Σαμαρά – Βενιζέλου δεν θα πέσει μόνη της. Άρχισαν να το λένε ήδη, πως επιθυμούν να συνεχίσουν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η εκλογική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης στις 18 και 25 Μάη είναι κρίσιμο ζήτημα, αλλά δεν τελειώνει τη δουλειά. Θα χρειαστεί ένας παλλαϊκός ξεσηκωμός, ένα άγριο εργατικό και λαϊκό κίνημα για να τους πετάξει κάτω. Κι αυτό απαιτεί μια άλλη Αριστερά, ανατρεπτική και ασυμβίβαστη, των μεγάλων αγώνων και των νικηφόρων συγκρούσεων, αντικαπιταλιστική, επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική. Η αποφασιστική ισχυροποίηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει έτσι ώστε στις 26 Μάη η εργατική τάξη και ο λαός να μπορούν να παλέψουν από καλύτερες θέσεις. 

Γιάννης Ελαφρός, εφημερίδα ΠΡΙΝ, 27/4/2014