Η «αριστερή» δήμαρχος συνδιοργανώνει με τον εμπορικό σύλλογο Λιβαδειάς την πρώτη «λευκή» νύχτα στην πόλη, μαύρη για τους εργαζόμενους. Η αρχή είχε γίνει με την συγκυβέρνηση όταν νομοθέτησε για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και συνέχισε με δήμαρχους, αντιπεριφερειάρχες, περιφερειάρχες να είναι ενεργά παρόντες στο «ξήλωμα σιγά σιγά του πουλόβερ», στοχεύοντας στην 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων, οδηγώντας τους εργαζόμενους στην απόλυτη εξαθλίωση.

Φαίνεται πως αποφάσισαν η ανάπτυξη στην πόλη μας να ξεκινήσει μαύρα μεσάνυχτα!

Η ανάπτυξη που φέρνουν άλλωστε δεν είναι τίποτα άλλο από ιδιωτικοποιήσεις κάθε δημόσιου αγαθού, κατάργηση του 8ωρου, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για τους εργαζομένους. Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν προσπαθήσει να καταργήσουν την κυριακάτικη αργία με διάφορες δικαιολογίες αλλά είχαν βρει απέναντί τους τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των συνδικάτων. Το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 7 Κυριακές το χρόνο, για εργάσιμη εβδομάδα 6 ημερών, για ελαστικό ωράριο είναι στην ατζέντα της κυβέρνησης καιρό τώρα.

Με την  δικαιολογία ότι έτσι θα βοηθήσουν τον κόσμο που θέλει να ψωνίσει, θα τονώσουν την αγοραστική κίνηση, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας… είναι απλά χονδροειδή ψέματα: καμία πρόσληψη δεν έγινε όταν τα supermarket επέκτειναν το ωράριο του Σαββάτου από τις 6 στις 8 το απόγευμα. Αντίθετα αυτό που ακολούθησε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση και χειρότερες εργασιακές σχέσεις! Η ανάπτυξη που οραματίζονται δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβολή εργασιακών συνθηκών μεσαίωνα. Η αγορά δεν τονώνεται με ξεχείλωμα του ωραρίου των καταστημάτων. Πρόκειται για μια ακόμα μεθόδευση προς όφελος της αγοράς, για τα κέρδη των ντόπιων και ξένων μεγαλεμπόρων, των αλυσίδων, των πολυεθνικών του εμπορίου και των αφεντικών.

Αυτό που μας λείπει δεν είναι ο χρόνος για να πάμε για ψώνια αλλά τα λεφτά που δε φτάνουν πλέον να καλύψουν ούτε τις βασικές μας ανάγκες επιβίωσης. Όλοι οι εργαζόμενοι, οι επισφαλώς απασχολούμενοι, οι άνεργοι δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από τέτοιες δραστηριότητες. Μόνο από τον αγώνα και την πάλη μας μπορούμε να διεκδικήσουμε ανθρώπινους μισθούς, σταθερή δουλειά- δουλειά για όλους.

 

·      Έξω τώρα από το ευρώ και την ΕΕ. Άμεση και μονομερής καταγγελία των μνημονίων και της αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης. Μη αναγνώριση, διαγραφή του χρέους.

·      Εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκή έλεγχο.

·      Απαγόρευση των απολύσεων και του ελαστικού ωραρίου εργασίας. Προσλήψεις- δουλειά για όλους.

·      Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, Κυριακάτικη υποχρεωτική αργία, 40ωρο, 8ωρο, 5νθήμερο και ασφάλιση για τους εργαζόμενους στον κλάδο

·      Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.