O Αγγελος Χάγιος, μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο Αγγ. Χάγιος τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μια μνημονιακή κυβέρνηση και εκτιμά ότι η γενικότερη αντιδραστική κατάσταση μπορεί να αλλάξει «μόνο με τη μαχητική ενωτική εισβολή του οργανωμένου λαού στο πολιτικό γίγνεσθαι»

• Πώς θα επηρεάσει το πολιτικό σκηνικό η νέα συμφωνία και τι επιπτώσεις θα έχει στην Αριστερά;

Εχουμε ήδη το πρώτο ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, οι παντός τύπου μνημονιακές κυβερνήσεις, και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, δεν μακροημερεύουν. Μιας χρήσης είναι και το πολιτικό προσωπικό τους, είτε είναι Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ είτε αριστερό, όπως στην Κύπρο.

Η ποιοτική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό εκφράζεται με την «οικουμενική» πλειοψηφία βουλευτών από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛΛ., Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι που στηρίζουν τη συμφωνία για το 3ο Μνημόνιο. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να μεταλλάσσεται σε κορμό ενός μνημονιακού «εθνικού» τόξου.

Με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝ.ΕΛΛ. να προχωρά, σε συνεργασία με το αστικό μπλοκ και με τους οικονομικούς δολοφόνους των Βρυξελλών, στο πραξικόπημα σε βάρος του μεγαλειώδους, πραγματικά ηρωικού λαϊκού «όχι»

 Γίνεται, πλέον, μνημονιακή κυβέρνηση εξαπάτησης και εξαθλίωσης του λαού, με το 3ο Μνημόνιο να αποτελεί το πραγματικό πρόγραμμά της. Πρόγραμμα ρευστοποίησης της δημόσιας περιουσίας, των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων και κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας.

• Τι συνεπάγεται αυτό;

Είμαστε ήδη σε μια νέα ιστορική περίοδο. Αυτό το σκηνικό μπορεί να αλλάξει μόνο με τη μαχητική ενωτική εισβολή του οργανωμένου λαού στο πολιτικό γίγνεσθαι. Η ελπίδα πλέον για τους εργαζομένους και τον κόσμο της Αριστεράς είναι στα χέρια τους, έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ και ενάντια στην ηγεσία του.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναλαμβάνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Απευθύνεται στην «εκτός των τειχών Αριστερά». Στις μαχόμενες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που διαφοροποιούνται έμπρακτα. Στο ΚΚΕ, παρ’ ότι ρίχνει άκυρο σε στόχους ρήξης σήμερα.

Να στρατευτούμε από κοινού, για ένα ενωτικό, μαχόμενο κοινωνικο-πολιτικό κίνημα για το «όχι μέχρι το τέλος». Να ανατρέψουμε το πραξικόπημα, την αντιλαϊκή συμφωνία, το νέο Μνημόνιο και κάθε κυβέρνηση που τα προωθεί. Να επιβάλουμε την αναγκαία ρήξη με Ε.Ε.-ευρώ.

Για μια νικηφόρα, απελευθερωτική προοπτική των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων έξω από χρέος, ευρωχούντα, επιτροπεία και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

• Πώς μπορεί σήμερα να βρει εύφορο έδαφος και να πείσει τους πολίτες το σύνθημα «ρήξη με την ευρωζώνη και την Ε.Ε.»;

Το «όχι» των εργαζομένων, των ανέργων, της φτωχολογιάς και της ανυπόταχτης νεολαίας είναι μήνυμα ρήξης με τα μνημόνια, το ευρώ, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, κόντρα σε θεούς και δαίμονες που πρόβαλαν αυτά τα διλήμματα.

Μέσα στο ρεύμα αυτό, είναι ισχυρό το «όχι της ρήξης», το «τριπλό όχι» στους εκβιασμούς των δανειστών, στα κυβερνητικά μνημόνια, στην Ε.Ε. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο «ευρώ πάση θυσία» και χρεώνει τον κόσμο ότι «δεν ήθελε τη ρήξη». Μεγάλα τμήματα του λαού, ωστόσο, έχουν πειστεί από τη σκληρή πείρα τους ότι Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ δεν είναι εταίροι, αλλά τρομοκράτες ιμπεριαλιστές.

Οτι Ε.Ε. και ευρωζώνη είναι η Διεθνής των τοκογλύφων, η σύγχρονη φυλακή των λαών κι ότι η απελευθέρωση από τα δεσμά τους είναι όρος ζωής και αξιοπρέπειας. Αυτό το ρήγμα είναι ενεργό, βαθαίνει διαρκώς, και η νικηφόρα προοπτική του απαιτεί μιαν άλλη Αριστερά, της ρήξης και όχι των συμβιβασμών, που θα τραβήξει τη μάχη τού «όχι» ενάντια στην Ε.Ε., το ΔΝΤ και το κεφάλαιο μέχρι το τέλος.

• Ποια πολιτικά συμπεράσματα μπορούν να βγάλουν οι ευρωπαϊκοί λαοί από την «ελληνική εμπειρία»;

Οι ευρωπαϊκοί λαοί αντιμετωπίζουν την αντιλαϊκή πολιτική της Ε.Ε. και την αντεργατική επίθεση του κεφαλαίου, που φορτώνει την κρίση του στους εργαζομένους. Με δραματικό τρόπο το «ελληνικό πείραμα» κοινωνικής γενοκτονίας αποτελεί πραγματική απειλή για τους λαούς της Ευρώπης. Ο αγώνας του λαού μας αποτελεί διεθνιστική συμβολή στην πάλη των εργαζομένων στην Ευρώπη.

Η εμπειρία αναδείχνει στην ημερήσια διάταξη, σε όλη την Ευρώπη, το ζήτημα μιας άλλης Αριστεράς, αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής. Ικανής να αποκρούσει την ακροδεξιά δημαγωγία και να στηρίξει τον αγώνα για μια ελεύθερη ζωή σε ρήξη με την Ε.Ε., το κεφάλαιο και την εξουσία του, με την εργατική τάξη και τον λαό στο τιμόνι.

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 17/7/2015