Με ιδιαίτερα αξιοθαύμαστη ταχύτητα ο ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνει, χρησιμοποιεί και εξελίσσει το οπλοστάσιο της αστικής πολιτικής. Τόσο στην ουσία της συνέχειας και κλιμάκωσης της κανιβαλικής πολιτικής των μνημονίων, όσο και στο ξεδίπλωμα μιας εκστρατείας τρομοκρατίας, καταστολής και παραχάραξης της κοινωνικής πραγματικότητας. Ως έτοιμοι από καιρό εξάλλου, όπως κάθε κυβέρνηση που ετοιμάζεται να ψηφίσει αντιλαϊκά μέτρα,  έδωσαν την αστυνομία στον συνεχιστή του Δένδια, τον Πανούση. Άρχισαν εντατικά μαθήματα «σωτηρίας της πατρίδας» αντιγράφοντας σε κάθε δημόσια ανακοίνωση και τοποθέτησή την ορολογία από όλο εκείνο το πολιτικό προσωπικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που σιχάθηκε όλη η κοινωνική πλειοψηφία.

Σε αυτά τα πλαίσια αρχίζουν και χάνουν και την αίσθηση των λέξεων. Βαφτίζουν «αντιδημοκρατική» την μαχητική αντικυβερνητική παρέμβαση έξω από τα γραφεία τους στο Βόλο, την ίδια ώρα ακριβώς που συζητούσαν στη Βουλή για την υλοποίηση μιας νέας  συμφωνίας κοινωνικής καταστροφής και υπερψήφιζαν έναν νόμο 900 και πλέον σελίδων που είχε κατατεθεί μόλις λίγες ώρες πριν, νοηματοδοτώντας εκ νέου την έννοια του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος. Επικαλούνται την κοινωνική στήριξη σε μια ανύπαρκτη κυβέρνηση, που για να συνεχίσει να υπάρχει χρησιμοποιεί τις πλάτες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και η οποία νομοθετεί σε πλήρη διάσταση με τη λαϊκή εντολή του δημοψηφίσματος που ήταν ένα πεντακάθαρο ΟΧΙ στα μνημόνια. Βαφτίζουν μειοψηφίες για μια ακόμη φορά τον αγωνιζόμενο λαό που δε βολεύεται με το ναρκοθετημενο μέλλον που του ετοιμάζουν και πρωτοστατούν σε στημένες δίκες εναντίων αγωνιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρνούνται να παραδεχτούν ότι από την απογείωση ως την ανώμαλη προσγείωση είναι ένα μνημόνιο απόσταση.

Είναι βέβαια σαφείς οι επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν κάθε λαϊκή αντίδραση στο 3ο μνημόνιο που ψηφίζουν, το οποίο θωρακίζει και αναβαθμίζει τα 2 προηγούμενα και να δημιουργήσουν μια μεσσιανική αφήγηση για τη σταθερότητα του κυβερνητικού τους σχεδίου, καταστέλλοντας με αυτό τον τρόπο κάθε τάση αμφισβήτησης και ανατροπής των επιλογών τους, έχοντας την ψευδαίσθηση πως θα συγκρατήσουν το κίνημα σε μια περίοδο παρατεταμένης χειμερίας νάρκης. Αν νομίζουν πως ο λαός θα τους φερθεί με το γάντι είναι βαθιά γελασμένοι. Όποιος πεινάει, απολύεται, τον πετάνε από το σπίτι του, του παίρνουν το χωράφι ή δουλεύει σαν σκλάβος δεν έχει πολιτικό «savoir vivre». Πολύ απλά γιατί παλεύει για τη ζωή του. Από αυτή τη σκοπιά παλεύει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την ήττα της κυρίαρχης πολιτικής, για την ανατροπή του πλαισίου που μας παρουσιάζουν ως μονόδρομο και δε διστάζει να συγκρουστεί με οποιονδήποτε διαχειριστή της αστικής πολιτικής και κατ επέκταση της φτώχειας μας. Γι’ αυτό καλούμε το λαό να επιβάλει και σε αυτή την κυβέρνηση τη μοίρα που είχαν και οι προκάτοχοί της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό διάλεξε πλευρά. Τάχθηκε με την Αγγελοπούλου, με τον Ομπάμα, την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αποδείξουμε πως δεν έχει πλέον καμία σχέση με την αριστερά, την ιστορία της, την παράδοση της και τους αγώνες της. Είναι εξάλλου θέμα ημερών να ζητήσει από τα μέλη του δηλώσεις μετανοίας για τη συμμετοχή τους  στις μαχητικές παρεμβάσεις στα γραφεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όταν ψήφιζαν εκείνοι μνημόνια. Αυτό που όμως έχει τεράστια σημασία για την  από εδώ και πέρα έκβαση της ταξικής αναμέτρησης είναι ο απεγκλωβισμός κάθε ανθρώπου που έχει αξιοπρέπεια μέσα από αυτό το τερατούργημα της αστικής πολιτικής. Όχι για να διασωθεί η αριστερά ως μια απροσδιόριστη αυταξια, αλλά ως εκείνο το κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που θα μπορέσει να απελευθερώσει την εργαζόμενη πλειοψηφία από τους τυράννους και τους δυνάστες της, που θα κοινωνικοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο, που θα πάρει διαζύγιο από πρόσωπα «σωτήρες» βάζοντας εκείνους που πρέπει στο τιμόνι της κοινωνίας. Την εργαζόμενη πλειοψηφία. Γιατί η αριστερά για να δικαιώνει τον τίτλο της πρέπει να είναι αντικαπιταλιστική και όχι κατοικίδιο των σαλονιών της εργοδοσίας και των Βρυξελών. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πανελλαδικά επιχειρώντας να συμβάλει στη δημιουργία λαϊκών επιτροπών συνέχισης του αγώνα και της νικηφόρας προοπτικής του. Για ένα μαζικό, εργατικό, ανατρεπτικό ΟΧΙ μέχρι τέλους.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας

23/07/2015