Ο Θανάσης Αγαπητός, υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Α' Θεσσαλονίκης απάντησε στις ερωτήσεις που έχει αποστείλει το alterthess στους υποψηφίους των συνδυασμών της Α' Θεσσαλονίκης.

ΕΡ: Από τον Μάιο του 2010, όταν και ψηφίστηκε στη Βουλή το πρώτο Μνημόνιο, οι δείκτες που μετρούν τη φτώχεια και τις οικονομικές ανισότητες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Την ίδια στιγμή στην ευρωπαϊκή και στην εγχώρια πολιτική σκηνή έχουν κυριαρχήσει δύο απόψεις. Η πρώτη ορίζει την επιλογή του Μνημονίου και των πολιτικών που απορρέουν από αυτό ως μονόδρομο. Η δεύτερη απορρίπτει το Μνημόνιο επικαλούμενη εναλλακτικές προτάσεις για την οικονομία . Με ποια άποψη από τις δύο συμφωνείτε και ποια είναι τα άμεσα μέτρα που προτείνετε για την αντιμετώπιση της φτώχειας και των οικονομικών ανισοτήτων;

ΑΠ: Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή. Η ψήφος στα κόμματα που είναι υπεύθυνα για τα μνημόνια και στηρίζουν πως πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε δέσμιοι της διεθνούς τοκογλυφίας πληρώνοντας το χιλιοπληρωμένο εξωτερικό χρέος είναι ψήφος αυτοκτονίας και γενοκτονίας ολόκληρου του λαού. Η πιο αντιμνημονιακή ψήφος είναι η ψήφος που τεκμηριώνει με ποιους στόχους και με ποιο τρόπο μπορούμε να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τη Δανειακή Σύμβαση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γράφει στις σημαίες της πως υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς χρέος - μνημόνια - Ευρώ κι ΕΕ. Η παύση πληρωμών – μονομερής διαγραφή του χρέους είναι προϋπόθεση για οποιαδήποτε εναλλακτική. Η έξοδος από την Ευρωζώνη και την ΕΕ δεν είναι καταστροφή όπως ισχυρίζονται τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και οι πολιτικοί ταγοί του μαύρου μετώπου. Αντίθετα, καταστροφή είναι να βρισκόμαστε στο έλεος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των δομικά αντιδημοκρατικών και αντιλαϊκών προσταγών της ΕΕ γύρω από τις οποίες είναι στρατηγικά «δεμένη» η ελληνική άρχουσα τάξη. Μια οικονομική πολιτική με εθνικοποιήσεις τραπεζών και στρατηγικών τομέων της οικονομίας μπορεί σήμερα να δώσει ανάσα στο λαό, να ανυψώσει το βιοτικό επίπεδο και να χαράξει πραγματικά διαφορετική πορεία. Τέτοια μέτρα μπορούν να επιβληθούν με ένα παλλαϊκό κίνημα ανατροπής κι ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, που είναι και το πρώτο μετεκλογικό μέλημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σ’ αυτή την κατεύθυνση οφείλει να συμβάλλει όλη η αριστερά, η οποία θα κριθεί από το μέτρο της συμβολής της.

ΕΡ: Χιλιάδες νέοι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας ενώ πολλοί από αυτούς που εργάζονται αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ανασφάλιστης εργασίας, της εκ περιτροπής εργασίας, του περιορισμού της συνδικαλιστικής ελευθερίας και κυρίως της μη τήρησης της μισθοδοσίας από τους εργοδότες. Τα παραπάνω προβλήματα έχουν οδηγήσει χιλιάδες νέους στην οικονομική μετανάστευση. Ποια ορίζετε ως τα αίτια που έχουν οδηγήσει στην περιγραφόμενη κατάσταση και ποιες είναι οι άμεσες λύσεις που προτείνετε;

ΑΠ:Απαιτούνται σήμερα άμεσα μέτρα ανακούφισης των ανέργων, όπως πχ. το να χορηγούνται οι κοινωνικής παροχές χωρίς τις τυπικές προϋποθέσεις που σήμερα αποκλείουν ένα μεγάλο κομμάτι ανέργων ακόμη κι από τα ελάχιστα μέτρα πρόνοιας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει ήδη πάρει πρωτοβουλίες από κοινού με άλλες δυνάμεις για τη δημιουργία επιτροπών ανέργων και την ισότιμη συμπόρευση τους με το ταξικό εργατικό κίνημα. Το ζήτημα της ανεργίας πρέπει να τεθεί πολιτικά από το ίδιο το εργατικό κίνημα με κατάργηση της σημερινής μνημονιακής αντεργατικής νομοθεσίας, με απαίτηση της νομοθετικής απαγόρευσης των απολύσεων, αλλά και επιθετικές διεκδικήσεις όπως η μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη όμως αύξηση των αποδοχών και σταθερό ωράριο. Η μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι αίτημα που ενώνει όλο το λαό κόντρα στους ψευτοδιαχωρισμούς που προσπαθούν να επιβάλλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι για να συνεχίζουν την πολιτική που μας εξαθλιώνει. Ουσιαστική συνολική απάντηση δε μπορεί να δοθεί χωρίς την επιβολή μιας άλλης πολιτικής κι ενός διαφορετικού προσανατολισμού στην οικονομία που να ανοίγει θέσεις εργασίας έξω από την Ευρωζώνη και την ΕΕ.

ΕΡ: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ο αριθμός των δημοσιών υπαλλήλων (μέχρι τις 9 Απριλίου του 2012) μόλις ξεπερνάει τις 700.000 όντας από τους μικρότερους στην Ευρωζώνη. Παράλληλα οι κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται λόγω των δεσμεύσεων του μνημονίου ολοένα και περισσότερο. Ποια πολιτική σκοπεύετε να ακολουθήσετε στο ζήτημα των δημοσιών δαπανών σε αντιστοιχία με την παρατηρούμενη μείωση του βιοτικού επιπέδου;

ΑΠ: Υπάρχει ανάγκη για άμεσα μέτρα ανύψωσης του βιοτικού επιπέδου με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν λεηλατηθεί άγρια. Η παύση πληρωμών του χρέους μπορεί να δώσει μια πρώτη απάντηση για το που θα βρεθούν τα χρήματα. Στη μεγάλη απεργία των δασκάλων το 2006 ζητούσαμε 1400 κατώτερο μισθό όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό, αλλά για όλο το λαό. Σήμερα, που επικρατεί η εξαθλίωση και οι μισθοί της πείνας ή θα κυριαρχήσει ο ρεαλισμός των τραπεζών, του ΣΕΒ και των αξιωματούχων του ΔΝΤ ή ο ρεαλισμός των αναγκών της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο πλούτος υπάρχει στα χέρια της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, του εφοπλιστικού κεφαλαίου που προικοδοτείται με εξωφρενικές φοροαπαλλαγές, των τραπεζών που το κράτος με τα δις που έχει δώσει τις έχει αγοράσει 2 και 3 φορές. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης το αν θα συνεχιστεί ο κατήφορος ή θα ακολουθήσουμε τον άλλο δρόμο. Ο δρόμος που προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά αποτελεί πραγματική και ρεαλιστική απάντηση, ενώ εμπνέεται από τους ηρωικούς αγώνες που επέβαλλαν τους τελευταίους δύο αιώνες τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις που εν μία νυκτί κατήργησαν οι οικονομικοί δολοφόνοι της συγκυβέρνησης. Και στο δίλημμα δημόσια σχολειά με δασκάλους και βιβλία, νοσοκομεία με υγειονομική περίθαλψη για το λαό, ασφαλιστικά ταμεία με πλήρη κάλυψη για όλους τους εργαζόμενους ή δαπάνες για εξοπλισμούς, τοκοχρεωλύσια και καταστολή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντάει ξεκάθαρα πως θα αγωνιστεί για το πρώτο. Γιατί αυτά είναι τα πραγματικά διλήμματα της επόμενης μέρας…

Δημοσιεύθηκε στο alterthess