Τα γεγονότα αυτής της βδομάδας ήρθαν να υπογραμμίσουν με δραματικό τρόπο τη διπλή συνέχεια του ΟΧΙ στην Ευρώπη της λιτότητας, του πολέμου και του ρατσισμού.

 

Την ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα στέλνει στη Βουλή το πρώτο από τα «εφαρμοστικά» πολυνομοσχέδια με τα προαπαιτούμενα του νέου Μνημόνιου, οι ηγέτες της ΕΕ και του ΔΝΤ αρχίζουν να ξεδιπλώνουν την απάνθρωπη προοπτική που μας επιφυλάσσουν πίσω από τον απατηλό τίτλο «ελάφρυνση του χρέους». Αν τους αφήσουμε να περάσουν τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις που τσακίζουν μισθούς και συντάξεις και προωθούν νέα συρρίκνωση του ΑΕΠ, το αντάλλαγμα θα είναι να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια για δεκαετίες μέχρι 15% του ΑΕΠ!

 

Αλλά, δυστυχώς, δεν έχει «μόνο» ατέλειωτη φτώχεια και λιτότητα το μέλλον που ετοιμάζουν από τη μεριά τους. Έχει όλη τη βαρβαρότητα του πολέμου για το ξαναμοίρασμα της Μέσης Ανατολής και την απόκρουση του κύματος των προσφύγων.

 

Οι βόμβες που μακέλεψαν τους διαδηλωτές στην Άγκυρα χρεώνονται χωρίς αμφιβολία στο καθεστώς του Ερντογάν. Αντιμέτωπη με τον αγώνα των Κούρδων, την άνοδο της Αριστεράς, αλλά και την αποσταθεροποίηση που προκαλεί η οικονομική κρίση των «αναδυόμενων αγορών», η άρχουσα τάξη της Τουρκίας προσπαθεί να ελέγξει τις εξελίξεις δια πυρός και σιδήρου.

 

 

Στο πλευρό της, όμως, έχει ως συνένοχους τους ηγέτες της Δύσης που τη θέλουν ως βάση για τον έλεγχο της περιοχής και ως ανάχωμα για το προσφυγικό κύμα που τρέχει να σωθεί από τη φρίκη του πολέμου. Ήδη η Μέρκελ ανακοίνωσε ότι πηγαίνει στον Ερντογάν την Κυριακή που έρχεται.

 

Είναι τραγικό ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθεί να δηλώνει «δεύτερη φορά Αριστερά», συνδυάζει τη μνημονιακή στροφή της με την όλο και πιο βαθιά εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Πρόταση Τσίπρα-Μουζάλα ήταν η ιδέα ότι η ΕΕ θα βοηθήσει την τούρκικη κυβέρνηση να μαντρώσει τους πρόσφυγες στο έδαφός της για να γίνονται εκεί οι «ταυτοποιήσεις» και οι «επαναπροωθήσεις». Πρόταση Καμμένου ήταν και είναι να δημιουργηθεί μια νέα ΝΑΤΟϊκή βάση στα Δωδεκάνησα ως συμπλήρωμα για τις δυτικές εξορμήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Κοτζιάς ως ΥΠΕΞ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει την πολιτική των αξόνων με το Ισραήλ και τον δικτάτορα της Αιγύπτου που κληρονόμησε από τον Σαμαρά.

 

Η Βουλή μπορεί να είναι γεμάτη από βουλευτές που νομίζουν ότι το βροντερό ΟΧΙ του περασμένου Ιούλη σβήστηκε μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, ο κόσμος συνεχίζει να αναζητάει τρόπους για να αντισταθεί στο πετσόκομα των συντάξεων, στη διάλυση των νοσοκομείων, στο ξεπούλημα των τρένων και των λιμανιών. Και ταυτόχρονα ξεδιπλώνει την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες της Συρίας και στους αγωνιστές του Κουρδιστάν.

 

Το ΟΧΙ γίνεται διπλό: ΟΧΙ στα μνημόνια, ΟΧΙ στους φράχτες και τον πόλεμο.

Αυτή την προοπτική έχει να οργανώσει σήμερα η Αριστερά και σε αυτήν λογοδοτούν οι πρωτοβουλίες που παίρνει. Η διεθνής συνάντηση που οργάνωσε η ΚΕΕΡΦΑ επιβεβαίωσε ότι έχουμε στο πλευρό μας ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης.  Έτσι θα συνεχίσουμε. Η Συνέλευση του Συντονισμού ενάντια στα κλεισίματα και τις απολύσεις την 1η Νοέμβρη θα είναι άλλο ένα προχώρημα. Το άμεσο διπλό βήμα είναι τα συλλαλητήρια την Πέμπτη στα Προπύλαια την ώρα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και την Παρασκευή στο Σύνταγμα την ώρα της ψηφοφορίας στη Βουλή για το νέο πολυνομοσχέδιο. Θα είμαστε όλοι εκεί.