του Δημήτρη Σταμούλη

Ταξική συγκέντρωση σε Αθήνα – Μουσείο 10.30πμ και Θεσσαλονίκη – Καμάρα 10πμ

Η πανελλαδική πανεργατική απεργία της 12ης Νοεμβρίου αναμένεται να αποτελέσει μια πρώτη αναμέτρηση με στόχο να δοθεί το έναυσμα για αγωνιστική κλιμάκωση, υπερβαίνοντας τη γραμμή εκτόνωσης και διαχείρισης της λαϊκής οργής από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Η κυβέρνηση, από τη μεριά της, «δικαίωσε» τις εκτιμήσεις ότι με βήμα ταχύ θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει την αντεργατική επίθεση στο πλαίσιο εφαρμογής του τρίτου μνημονίου, αλλά και όλων όσα δεν πρόλαβαν να περάσουν στην ελληνική κοινωνία τα δύο προηγούμενα μνημόνια των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Υπερψήφισε, έστω και με πλειοψηφία μόλις 3 βουλευτών, το δεύτερο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα και πλέον ετοιμάζεται για τον «έντιμο συμβιβασμό», όπως υποκριτικά χαρακτηρίζει, την παράδοση της πρώτης κατοικίας στους γύπες του διεθνούς ρήαλ εστέητ και του τραπεζιτικού κεφαλαίου με την απελευθέρωση από τον ερχόμενο χρόνο των πλειστηριασμών. Ωστόσο ο «τσαμπουκάς» και η «σπουδή» της κυβέρνησης να περάσει τον κοινωνικό οδοστρωτήρα αλώβητη, αποδεικνύεται όνειρο φθινοπωρινής νυκτός. Η μαχητική τετραήμερη απεργία των ναυτεργατών ενάντια στην διάλυση του ΝΑΤ, την περαιτέρω άλωση των εργασιακών σχέσεων και την συρρίκνωση των οργανικών συνθέσεων των πληρωμάτων στα πλοία, κόντρα σε εφοπλιστές αλλά και την κυβέρνηση που επιχείρησε να παίξει το «καμένο» χαρτί του κοινωνικού αυτοματισμού στο όνομα των …προσφύγων, απέδειξε ότι η πολιτική της δε θα περάσει αναίμακτη, αλλά θα δοκιμαστεί σκληρά. Κι ας έχει την απροκάλυπτη στήριξη γραφειοκρατικών ηγεσιών όπως της ΠΝΟ, που την κρίσιμη καμπή του αγώνα επέλεξε την απεργοσπασία.

Αυτή η εξέλιξη στο χώρο των ναυτεργατών έρχεται να υπογραμμίσει με ακόμα πιο επιτακτικό τρόπο την ανάγκη συγκρότησης άμεσα εργατικού κέντρου αγώνα ανεξάρτητου από το κράτος, την κυβέρνηση και τον υποταγμένο και νεόκοπο κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ελπιδοφόρα ήταν από αυτή την άποψη η πρώτη προπαρασκευαστική σύσκεψη αρκετών πρωτοβάθμιων σωματείων από το χώρο του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Αθήνα, μετά από κάλεσμα 9 σωματείων, στην οποία τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της δημιουργίας ενός νέου συντονισμού σωματείων. Στη σύσκεψη συμμετείχαν σωματεία από την εκπαίδευση, την υγεία, τους ΟΤΑ και από σωματεία του ιδιωτικού τομέα, ενώ σημαντική ήταν και η εμπειρία που κατέθεσε η ΠΕΝΕΝ με βάση τον πρόσφατο απεργιακό αγώνα του κλάδου. Υπογραμμίστηκε από όλους η ανάγκη συγκρότησης ενός τέτοιου συντονισμού, που θα στηρίζεται στα ίδια τα σωματεία και τις συνελεύσεις τους, και θα αποφασίζει πρωτοβουλίες και αγωνιστικές δράσεις με βάση τα εργατικά συμφέροντα. Χωρίς την βλαπτική τακτική της «αναμονής των πολιτικών εξελίξεων», χωρίς ανάθεση σε επαγγελματίες γραφειοκράτες συνδικαλιστές, στηριγμένοι στις δυνάμεις του κόσμου του αγώνα. Αλλά και σε κόντρα με πρακτικές κομματικού ελέγχου, υποτίμησης της πάλης για τη συνολική ανατροπή της επίθεσης, και πολιτικής «ουράς» στις επιλογές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, όπως έπραξε πρόσφατα το ΠΑΜΕ στο χώρο των ναυτεργατών ψηφίζοντας υπέρ του κλεισίματος της απεργίας, αλλά και πιο πριν σε άλλους κλάδους συμπορευόμενο με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ (π.χ. ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ). Η σύσκεψη των πρωτοβάθμιων σωματείων ως πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση αποφάσισε να καλέσει μαζικά στην απεργιακή συγκέντρωση της Πέμπτης στις 10.30πμ στο Μουσείο, ενώ σε ανάλογη σύσκεψη συντονισμού στη Θεσσαλονίκη, η προσυγκέντρωση ορίστηκε στις 10 πμ στην Καμάρα.

Τις επόμενες ημέρες που απομένουν μέχρι την απεργία σε πολλούς κλάδους και χώρους εργασίας οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις και ταξικά σχήματα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σχεδιάζουν μαζικές εξορμήσεις με βάση το υλικό που έχουν εκδώσει. Να σημειωθεί ότι ήδη έχει τυπωθεί σε χιλιάδες αντίτυπα τετρασέλιδο κάλεσμα αγώνα των σχημάτων, ενώ έχει τυπωθεί και αφίσα. Ο τρόπος πάντως που προετοιμάζουν την απεργία οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είναι ενδεικτικός της λογικής τους για την «αντίσταση» που πρεσβεύουν στην νέα αντεργατική λαίλαπα. Είναι παντελώς απούσες από τους χώρους δουλειάς. «Κατακρίνουν» την κυβέρνηση γιατί …αθέτησε τις προεκλογικές υποσχέσεις της και επειδή συνεχίζει την «τιμωρητική λιτότητα» (sic), ενώ κεντρικό σύνθημά τους είναι «να αποτρέψουμε τα χειρότερα, να ανατρέψουμε τα προηγούμενα»! Δεν υπάρχουν κεφάλαιο, Ευρωπαϊκή Ένωση, τοκογλύφοι τραπεζίτες. Από την άλλη, το ΜΕΤΑ-ΣΥΡΙΖΑ –στο οποίο εξακολουθούν να συμμετέχουν και τα μέλη της ΛΑΕ- αρκείται σε μια γενικόλογη καταγγελία των μέτρων, ενώ φαντασιώνεται «ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη χώρα μας και την Ευρώπη» και «παραγωγική ανασυγκρότηση», χωρίς όμως έξοδο από ευρώ και ΕΕ, χωρίς ρήξη με το κεφάλαιο. Συνέπεια αυτής της γραμμής είναι η συμπόρευση με την ΓΣΕΕ στην συγκέντρωση που καλεί στην Κλαυθμώνος, ενώ ειδικότερα η ΛΑΕ καλεί σε «προσυγκέντρωση» στο Πολυτεχνείο για να συναντηθεί στη συνέχεια με το ΜΕΤΑ και όλοι να καταλήξουν ως ακροατήριο στον Παναγόπουλο…

Δημοσιεύθηκε στο Πριν, 8/11/2015