ANAΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Τοποθέτηση Δημ. Δεσύλλα στο ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ (28/11/15)

-1.  Η αντιλαϊκή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με πλήρη στήριξη από ΕΕ - ΔΝΤ - Κεφάλαιο (ΣΕΒ), με βαθύτερη συναίνεση από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, παρά τις αντιπολιτευτικές «κορώνες» τους (όλοι μαζί ψήφισαν το 3^ο Μνημόνιο), με «άλλοθι» τη λαϊκή ψήφο - συνενοχή της 20/9/15, με πρόσθετη αξιοποίηση της κρίσης στη ΝΔ (κρίση πολιτικής γραμμής και ηγεσίας) και με βασικό όπλο - εργαλείο το 3^ο βάρβαρο Μνημόνιο, έχει εξαπολύσει και προωθεί γοργά ένα πραγματικό πόλεμο σε ό,τι έχει απομείνει από τα λαϊκά δικαιώματα.

Αιχμές της αντιλαϊκής επίθεσης: Ο ασφαλιστικός Καιάδας - συνταξιουχικός Προκρούστης (που δεν αφορά μόνο τους συνταξιούχους, όταν ο καθένας συντηρεί με τη σύνταξή του 2 - 3 άνεργα παιδιά και εγγόνια), η πολύπλευρη αντιαγροτική επίθεση (όχι απλώς φορομπηξία, βλέπε σχετική προκήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ), η γενικότερη φοροκαταιγίδα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και οι πλειστηριασμοί. Πρόκειται για επίθεση συνολική - στρατηγική που δεν μπορεί αποσπασματικά να αντιμετωπιστεί, απαιτεί άλλη ποιότητα αγώνων, συντονισμού, Αριστεράς.

-2.  Η γρήγορη διάψευση των πολύπλευρων, αυθαίρετων και επιζήμιων λαϊκών και πολιτικών αυταπατών για το ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν Αριστερά και δήθεν Αριστερή κυβέρνηση. Η πλήρης και ανεπίστρεπτη σοσιαλφιλελεύθερη (όχι απλώς μνημονιακή) μετάλλαξή του σε ένα κακέκτυπο του παλιού ΠΑΣΟΚ. Η αποκάλυψη της νέας απάτης του δήθεν «παράλληλου προγράμματος» (στο μνημόνιο) και των περιφερόμενων - κυλιόμενων αντιλαϊκών «ισοδύναμων» μέτρων. Όλα αυτά οδηγούν σε επιτάχυνση της πολιτικής φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ, σε αναζήτηση από τον Τσίπρα νέων συνενόχων και εφεδρειών, νέων αντιλαϊκών συναινέσεων και συγκυβερνήσεων, σε νέες ωμές παρεμβάσεις των αντιλαϊκών κέντρων.

          Οδηγούν κυρίως σε διόγκωση της λαΪκής δυσφορίας και δυσαρέσκειας απέναντι στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε τάση μετατροπής τους σε οργή και αγανάκτηση. Αυτή, για να εκφραστεί δημιουργικά και προοδευτικά, χρειάζεται και απαιτεί θετική πολιτική διέξοδο και προοπτική. Αλλιώς θα την εκτονώσει - ακυρώσει η απολίτικη στάση και η τυφλή βία ή θα την καρπωθεί η «Χρυσή Αυγή» που ακολουθεί μια νέα, ύπουλη τακτική (τώρα μπαίνει μέσα στις λαϊκές κινητοποιήσεις, π.χ. Πόντιοι, αγρότες στο Σύνταγμα κ.ά.).

-3.  Επίκαιρο Ερώτημα: Μπορεί να αποκρουστεί - ανατραπεί η αντιλαϊκή κυβερνητική επίθεση; Ασφαλώς όχι, αν η απάντηση περιοριστεί σε κατακερματισμένους και ασυντόνιστους αγώνες, που δεν συμπίπτουν ούτε καν χρονικά (άλλοτε κινητοποιούνται οι συνταξιούχοι, άλλοτε οι εργάτες, άλλοτε οι αγρότες κ.λπ.). Επίσης, ΟΧΙ, αν το κίνημα και το αναγκαίο μέτωπο καθηλωθούν μονάχα σε αντιμνημονιακό περιεχόμενο (στο όνομα της πλατύτητας) όπως νομίζουν και προτείνουν δυνάμεις της Αριστεράς, π.χ. η ΛΑΕ. Το κρίσιμο ζήτημα σήμερα είναι η στάση απέναντι στην κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ.

          ΜΟΝΟ με ένα πλατύ εργατολαϊκό κίνημα και μέτωπο αντίστασης - ρήξης - ανατροπής, με σαφές αντικυβερνητικό - αντιμνημονιακό - αντιϊμπεριαλιστικό - αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, υπάρχει ελπίδα νίκης των αγώνων, φιλολαϊκής - ανατρεπτικής διεξόδου, συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής, επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Επομένως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά στην 3^η Συνδιάσκεψή της, οφείλει επειγόντως να συμβάλει σε: α) Ανεξάρτητο από ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, Κέντρο Εργατικού Αγώνα, συντονισμού και έμπρακτης συμμαχίας με πλατιά λαϊκά στρώματα που πλήττονται (φτωχομεσαία αγροτιά, μικροί ΕΒΕ κ.ά.), β) Ταξική ανασυγκρότηση του Εργατικού Κινήματος, με πρώτο βήμα τη συγκρότηση μιας Ενωτικής Πανελλαδικής Ταξικής Εργατικής Κίνησης, γ) Τολμηρές πρωτοβουλίες Κοινής Δράσης της μαχόμενης Αριστεράς, κυρίως προς το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ (όχι μονομερώς προς ΛΑΕ, Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και πολιτική αναρχία), δ) Ευρύτερο, μαζικό πόλο - μέτωπο της Αντικαπιταλιστικής, Αντιϊμπεριαλιστικής, αντιΕΕ, Επαναστατικής, Κομμουνιστικής Αριστεράς, με προϋποθέσεις το βάθεμα της δημοκρατικής λειτουργίας, του ιδεολογικοπολιτικού κεκτημένου και της πολιτικής αυτοτέλειας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποτελεί μετωπική κατάκτηση.

-4.  Την απαίτηση για βαθύτερο, αντιϊμπεριαλιστικό - αντιΕΕ - αντικαπιταλιστικό - αντικυβερνητικό περιεχόμενο, των αγώνων του Κινήματος και του αναγκαίου μετώπου, υπογραμμίζουν και επιβάλλουν και οι πρόσφατες διεθνείς πολιτικές εξελίξεις. Η βάρβαρη δολοφονική επίθεση των ισλαμοφασιστών του ISIS στο Παρίσι, συνιστά προβοκάτσια παγκοσμίων διαστάσεων, που αξιοποιείται, με βαριές συνέπειες:

α) Νέες, πιο βάρβαρες, πολεμικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας στην περιοχή, β) νέα τρομοϋστερία, νέους τρομονόμους, χτύπημα δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, γ) προσπάθεια ταύτισης μεταναστών και προσφύγων με «τρομοκράτες», νέα έξαρση εθνικισμού, ρατσισμού και φασισμού στην ΕΕ και στην Ελλάδα, δ) νέα επίθεση ανορθολογισμού, θρησκευτικού φονταμενταλισμού και σκοταδισμού στο επίπεδο των αξιών και της πάλης των ιδεών και κυρίως ε) συνολική, «επί δεξιά» μετατόπιση κυβερνήσεων, κομμάτων και πολιτικού σκηνικού στην ΕΕ και στη χώρα  μας. Επομένως, οφείλουμε να σκεφτούμε βαθύτερα και να δράσουμε ποιοτικότερα.

28/11/2015

Δημήτρης Δεσύλλας

Μέλος Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ