«Για να φάει ο λαός ψωμί, να έχει δουλειά και δικαίωμα σε μια αξιοβίωτη ζωή πρέπει να χάσει πλούτο κι εξουσία το κεφάλαιο», τονίζει ο Τάκης Τσίτσος, μέλος της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Προτείνουμε έναν άλλο δρόμο που έχει τη δυσκολία του αβάδιστου, αλλά έχει και τη γοητεία της κοινωνικής δικαιοσύνης», σημειώνει.

Συνέντευξη στον Μάκη Γεωργιάδη

Η 3η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ολοκληρώθηκε. Τι μηνύματα έστειλε;

Το πρώτο μήνυμα είναι ότι η αντικαπιταλιστική – επαναστατική Αριστερά είναι παρούσα και διεκδικεί ρόλο στις επιταχυνόμενες πολιτικές εξελίξεις από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου και μιας σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής. Κοντά 1.000 αντιπρόσωποι απ’ όλη την Ελλάδα συζήτησαν σε μια πλούσια διαδικασία πάνω σ’ ένα πολιτικό σχέδιο οργάνωσης της πάλης για τα ζωτικά αιτήματα των εργαζομένων, καταλήγοντας σε πολιτική απόφαση που μας δίνει τη δυνατότητα συλλογικά να επιδράσουμε στην οξυνόμενη ταξική πάλη με την ορμή και την αισιοδοξία της αλήθειας και του δίκιου των σκοπών μας.

Ποιοι είναι οι πολιτικοί στόχοι που έθεσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σύμφωνα με την πολιτική απόφαση της συνδιάσκεψης;

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρεί να θέσει στο κέντρο της πολιτικής της, την συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων πάνω στο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που προτείνει, την προβολή ενός άλλου δρόμου ικανοποίησης των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων σε ρήξη με τον καπιταλιστικό μονόδρομο και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, τη συγκρότηση του υποκειμένου που θα προωθήσει το πρόγραμμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής με διπλό διαλεκτικό τρόπο: οργανωμένος λαός με αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ και άλλη Αριστερά καθοριζόμενη από τη στρατηγική της επιδίωξη για την ανατροπή της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Καλείτε τον λαό να αγωνιστεί για να ηττηθεί και να ανατραπεί η αστική μνημονιακή πολιτική, καθώς και η κυβέρνηση και όλο το αστικό μνημονιακό μπλοκ που την υλοποιεί. Δεν σας προβληματίζει που βρίσκεστε απέναντι σε μια κυβέρνηση που εμφανίζεται ως αριστερή;

Η κυβέρνηση και η σχέση της με την Αριστερά μόνο ως πρωταπριλιάτικο αστείο μπορεί πλέον να λέγεται. Η κυβέρνηση αυτή είναι σκληρά αντιλαϊκή, βαθιά αντεργατική και βασικός μοχλός προώθησης της αστικής επίθεσης σήμερα. Καμία ανοχή απέναντί της. Δεν θα την αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Το ότι τολμά να δικαιολογεί στο όνομα της Αριστεράς την πολιτική που εφαρμόζει, μας επιβάλλει να εντείνουμε την προσπάθεια συγκρότησης της εργατικής και λαϊκής αντεπίθεσης και μιας άλλης Αριστεράς που δεν θα είναι ήρεμο κατοικίδιο στον καναπέ της αστικής πολιτικής. Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ και της πρότασής του δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ήττα της εργατικής ανατρεπτικής πολιτικής.

Μιλάτε για τον άλλο δρόμο και την εναλλακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, έξω από την ΕΕ και σε ρήξη με το κεφάλαιο. Παρόλα αυτά η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε έλλειψη οποιασδήποτε εναλλακτικής…. Το σύνδρομο ΤΙΝΑ. Πως το απαντάτε;

Η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο αστικό μνημονιακό στρατόπεδο τραυμάτισε τη λαϊκή πεποίθηση ότι μπορεί να εφαρμοστεί μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική χωρίς ρήξεις και ανατροπές. Η εξέλιξη αυτή τροφοδοτεί και μια πρόσκαιρη απογοήτευση, ένα «κούμπωμα» στη λαϊκή αυτοπεποίθηση. Από την άλλη όμως, σε πλατιές μάζες εργαζομένων γίνεται βιωματικά κατανοητό ότι εργατικά δικαιώματα και ΕΕ είναι έννοιες ασυμβίβαστες, ότι δεν υπάρχει κανένα έδαφος αμφίπλευρης ταξικής ικανοποίησης. Για να φάει ο λαός ψωμί, να έχει δουλειά και δικαίωμα σε μια αξιοβίωτη ζωή πρέπει να χάσει πλούτο κι εξουσία το κεφάλαιο. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτείνει έναν άλλο δρόμο που μπορεί να έχει τη δυσκολία του αβάδιστου, αλλά έχει και τη γοητεία του δρόμου της κοινωνικής δικαιοσύνης για την εργατική πλειοψηφία. Στην ταξική πάλη δεν υπάρχουν αδιέξοδα κι εμείς προτείνουμε δρόμο τόλμης ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και γοητείας από την ελπίδα της ανατροπής.

Ποια είναι η στάση σας απέναντι στο ΚΚΕ και την ΛΑΕ;

Στην πολιτική απόφαση της συνδιάσκεψης ορίζουμε ως βασικό πρόβλημα της ρεφορμιστικής αριστεράς ότι δεν έχει γραμμή και λογική ανατροπής. ΚΚΕ και ΛΑΕ είναι αγωνιστικές δυνάμεις, πλην όμως το μεν ΚΚΕ δεν βάζει γραμμή κλιμάκωσης των αγώνων και υποβαθμίζει τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους και την ανασυγκρότηση – ισχυροποίηση του κινήματος σε μια λογική ισχυροποίησης του κόμματος κι επίλυσής τους στο αόριστο και απροσδιόριστο μέλλον της λαϊκής εξουσίας – οικονομίας. Η ΛΑΕ παρά τη ρήξη με το ΣΥΡΙΖΑ του 2015, αποπνέει πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ του 2013 (που μας οδήγησε στο σημερινό ΣΥΡΙΖΑ), αρνείται να κάνει την τομή που αντιστοιχεί στην περίοδο, κινείται σε μια λογική αυτόκεντρης κομματικής ανάπτυξης, ενώ έχει ισχυρούς δεσμούς με την περιφερειακή και τοπική κρατική διαχείριση και με δυνάμεις της κυβέρνησης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει συνεχής απεύθυνση και στις δύο δυνάμεις για κοινή δράση στο κίνημα στα πλαίσια συγκρότησης του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής. Μέχρι τώρα η ανταπόκριση δεν είναι ικανοποιητική. Η πρόσκληση – πρόκληση σε ηγεσίες και βάση των δυνάμεων αυτών όμως θα είναι από την πλευρά μας συνεχής και απαιτητική με μέτρο την ιστορικότητα της περιόδου και την ανάγκη υπεράσπισης των εργαζομένων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ άντεξε, αλλά μήπως σήμερα είναι περιχαρακωμένη; Μιλάτε για την ανάγκη ενός αντικαπιταλιστικού πόλου. Εχει αποδέκτες αυτή η πρόταση;

Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απηχεί βαθιές κοινωνικές ανάγκες και πολιτικά εκφράζει τις πιο χειραφετητικές τάσεις στον κόσμο της εργασίας. Θα ήταν παρούσα ως κοινωνική και πολιτική τάση (έστω σε σπερματικό βαθμό) ακόμα κι αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υπήρχε. Με την έννοια αυτή, η πρότασή της για την συγκρότηση ενός αντικαπιταλιστικού πόλου έχει ευρύτερη κοινωνική και πολιτική απεύθυνση πρώτα απ’ όλα στους χιλιάδες πρωτοπόρους αγωνιστές των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων, αλλά και σε οργανώσεις και συλλογικότητες της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που πρέπει να τοποθετηθούν έμπρακτα στη λογική μιας μετωπικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Ενιαίος μετωπικός Αντικαπιταλιστικός φορέας η ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Συλλογική συζήτηση, σύνθεση, προώθηση των αποφάσεων

Παρότι πήρε 63% δεν πέρασε η πρόταση για την οργανωτική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς απαιτούνταν 2/3. Εκφράζει αυτό στασιμότητα; Πως σκέφτεστε να προχωρήσετε;

Διαπιστώθηκε μια ευρεία πλειοψηφία που επιθυμεί μια δημοκρατική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ενιαίο μετωπικό αντικαπιταλιστικό φορέα. Φαίνεται ότι στο οργανωτικό υπάρχουν ζητήματα που είναι ώριμα να προχωρήσουν άμεσα κι άλλα που χρειάζονται επιπλέον συζήτηση και σύνθεση. Η συζήτηση θα συνεχιστεί στα όργανα και στις επιτροπές του μετώπου με την ελπίδα ότι σύντομα θα μπορούμε σε μια ειδική πανελλαδική διαδικασία να προχωρήσουμε συλλογικά στις αναγκαίες τομές.

Αν και πολλοί αναγνωρίζουν τα βήματα που έχουν γίνει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσον αφορά το ρόλο των ανένταχτων κλπ. θεωρούν πως παραμένει δεσπόζων ο ρόλος των οργανώσεων. Υπάρχει κάποια σύγκρουση και πως μπορεί να ξεπεραστεί;

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μέτωπο οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα έχουν συγκροτηθεί τάσεις και πρωτοβουλίες στο εσωτερικό της, με συνολικές ή επιμέρους απόψεις σε κρίσιμα ζητήματα της πολιτικής διαπάλης. Δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ οργανωμένων κι ανένταχτων, εξάλλου όλοι οργανωμένοι είμαστε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρόβλημα δημιουργείται όταν το μέτωπο δε λειτουργεί δημοκρατικά, ιδίως οι επιτροπές του, ώστε να εξασφαλίζεται η συλλογική συζήτηση και προώθηση των αποφάσεων του μετώπου. Πρόβλημα είναι όταν επιμέρους επιδιώξεις οργανώσεων, συλλογικοτήτων ή αγωνιστών αντιστρατεύονται το κεκτημένο και τις συλλογικές αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό όμως δεν είναι κυρίως πρόβλημα μεταξύ ενταγμένων σε οργανώσεις και μη μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας και αποτελεσματικότητας του μετώπου.

Το προηγούμενο διάστημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά την πρόοδο, δεν είχε καταφέρει να έχει ενιαία παρέμβαση σε όλες τις περιπτώσεις στο εργατικό κίνημα, στο αντιφασιστικό – αντιρατσιστικό, στα κινήματα πόλης κλπ. Τι μπορεί να γίνει σε αυτό το ζήτημα;

Η ενιαία συλλογική έκφραση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κίνημα αλλά και στα πολιτικά μέτωπα είναι όρος για την αποτελεσματική προώθηση των αποφάσεών της, όρος για την αύξηση της ελκτικότητας της σε χιλιάδες αγωνιστές που την έχουν στην προσοχή τους. Θα επιμείνουμε σε μια βαθιά δημοκρατική συζήτηση, στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων, στη λήψη των αποφάσεων και στην εξασφάλιση του ενιαίου της εφαρμογής τους. Γι’ αυτό και θα σταθούμε με αυστηρότητα απέναντι σε καθένα που δεν θα σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις. Έχουμε εμπιστοσύνη στη δυνατότητα του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να επιβάλλει πολιτικά την ενιαία έκφραση του μετώπου, χωρίς αυτό να στερείται τίποτα από τον πολύτιμο πλουραλισμό των απόψεων στο εσωτερικό του. Η εποχή είναι δύσκολη και απαιτητική. Κι όσοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο οφείλουν να είναι απαιτητικοί πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό τους.

Δημοσιεύθηκε στο Πριν, 20/3/2016