Οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί που ειχαν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία δεν θα εκδοθούν στην Τουρκία. Έτσι αποφάνθηκε το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου, η απόφαση είναι οριστική και αμετάκλητη. Τη μη έκδοση των Τούρκων αξιωματικών πρότειναν οι εισαγγελείς του Αρείου Πάγου την περασμένη εβδομάδα. 

 

Η αντεισαγγελέας Βασιλική Θεοδώρου πρότεινε την απόρριψη του αιτήματος έκδοσης, καθώς, όπως εξήγησε, υπάρχουν σοβαρότατα στοιχεία που συνηγορούν ότι οι εκζητούμενοι δεν πρόκειται να τύχουν δίκαιης δίκης στη γείτονα, ο κίνδυνος να υποστούν βασανιστήρια και εξευτελισμούς είναι άμεσος ενώ δεν αποκλείεται ακόμα και να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή τους λόγω της ενδεχόμενης πιθανότητας να επανέλθει η θανατική ποινή στην Τουρκία. Όσο για την ουσία των κατηγοριών που τους αποδίδουν οι τουρκικές αρχές, ανέφερε ότι τα στοιχεία που έχουν σταλεί πάσχουν από “αοριστία”.

 

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο εισαγγελέας Χαράλαμπος Βουρλιώτης λέγοντας “Θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας αν πούμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα στην Τουρκία και θα μείνουμε στα έγγραφα της δικογραφίας. Και μόνο η πιθανότητα ότι θα έχουμε περιστολή των δικαιωμάτων και μόνο η πιθανότητα μικρή ή μεγάλη, που εμένα πάει στη βεβαιότητα, νομίζω ότι είναι λόγος απαγορευτικός για έκδοσή τους. Οι πράξεις μπορεί να έχουν τελεστεί. Μπορεί να είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της Ελλάδας. Μπορεί να έχουν κάνει παραβιάσεις εναέριου χώρου. Μπορεί να είναι εχθροί, αλλά ήρθαν εδώ ως ικέτες. Η Ελλάδα έχει νομικό πολιτισμό. Οι Έλληνες δικαστές πρέπει να συνεχίσουν να βρίσκονται στο ύψος αυτού του πολιτισμού. Δεν μπορώ να γίνω μέρος του προβλήματος που θα υπάρξει εφόσον εκδοθούν. Οι άνθρωποι αυτοί κινδυνεύουν ακόμα και αν είναι εχθροί της Ελλάδος”. Προς υπεράσπιση των Τούρκων πραξικοπηματιών παρέλασαν ναύ-αρχοι, καθηγητές πανεπιστημίων, πρώην υπουργοί και άλλοι “επιφανείς” που αναφέρθηκαν εκτενώς στην κατάλυση του κράτους δικαίου στην Τουρκία, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τα βασανιστήρια υπόπτων και κρατουμένων κ.α.

 

Όσες επικλήσεις κι αν γίνουν στα ανθρώπινα δικαιώματα ή το κράτος δικαίου, η ουσία στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία. 

 

Αν είσαι Τούρκος αξιωματικός, πραξικοπηματίας, φυγάς με ελικόπτερο, τότε η αίτηση ασύλου σου περνάει από όλα τα στάδια και φτάνει στο Ανώτατο Δικαστήριο μέσα σε μερικούς μήνες. Και τότε η Τουρκία θεωρείται μια καθυστερημένη και επικίνδυνη χώρα, απολυταρχική και χωρίς δικαιοσύνη.

 

Αν όμως είσαι Σύρος, Αφγανός ή άλλης εθνικότητας πρόσφυγας, που έχεις περάσει τα πάνδεινα για να γλυτώσεις από τους πολέμους διακινδυνεύοντας για μήνες τη ζωή τη δική σου και της οικογένειάς σου σε βουνά, στρατόπεδα και βάρκες, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τότε τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνε περίπατο, οι διακηρύξεις για το νομικό πολιτισμό της Ευρώπης και της Ελλάδας ξεχνιούνται, η έννοια του κράτους δικαίου παύει να ισχύει. Τότε μπορεί να περιμένεις για μήνες για να καταφέρεις ακόμα και να καταθέσεις μία αίτηση ασύλου. Ενώ οι πιθανότητες να την δεις να γίνεται δεκτή είναι μηδαμινές καθώς η Ελλάδα “διακρίνεται” για το ρεκόρ της σε απορρίψεις αιτήσεων ασύλου.

 

Και βέβαια, αν έφτασες στη χώρα σαν πρόσφυγας μετά το περασμένο Μάρτη είσαι πλέον αντιμέτωπος με τη ρατσιστική συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία που σου στερεί κι αυτό το δικαίωμα της αίτησης και αποφασίζει την αυτόματη απέλασή σου. Τότε ξαφνικά η Τουρκία μετατρέπεται σε μια ασφαλή και φιλόξενη χώρα. Αντίστοιχα, αν είσαι Κούρδος ή Τούρκος αγωνιστής που διώκεσαι από το τουρκικό καθεστώς, τότε μπορείς άνετα να θεωρηθείς “τρομοκράτης” και ως τέτοιος να αντιμετωπιστείς από το ελληνικό κράτος και την ελληνική δικαιοσύνη. 

 

 

Η μάχη για να μην καταντήσει το άσυλο να είναι δικαίωμα των πραξικοπηματιών και οι απελάσεις προνόμιο των προσφύγων και των μεταναστών πρέπει να συγκρουστεί με αυτή την αφόρητη υποκρισία.