Το Μάρτιο του 2015, όταν  στη ΔΕΥΑΜΒ ψηφίζονταν ο νέος κανονισμός άρδευσης μέσα σε ένα καλοσχεδιασμένο κλοιό τρομοκρατίας, ψέματος και καταστολής, που έστηναν σε αγαστή συνεργασία η τοπική δημοτική αρχή και η νεοεκλεγμένη τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, λίγοι πίστευαν πως ξετυλίγεται σιγά σιγά ένα σχέδιο συνολικής ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης του νερού και συνολικά των φυσικών αγαθών. Δύο χρόνια μετά οι εξελίξεις δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν. Στην πόλη μας ο βιολογικός καθαρισμός οδεύει προς μια «άτυπη» πώληση με την παραχώρηση των λειτουργιών του σε ιδιώτη, την ίδια στιγμή που η ΔΕΥΑΜΒ αποφασίζει (16/05/2017) να κόβει την παροχή του νερού σε όσους χρωστάνε πάνω από 80 ευρώ. Την ίδια στιγμή ανατρέπεται από την κυβέρνηση μια ακόμη φορά η λαϊκή βούληση όπως είχε εκφραστεί στο δημοψήφισμα, που έγινε στη Θεσσαλονίκη για την ΕΥΑΘ το Μάιο του 2014, καθώς με την ένταξη της δημόσιας επιχείρησης στο «υπερταμείο» προωθείται με ταχύτατους ρυθμούς η πώληση της. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση με τα νομοθετικά της τερατουργήματα («Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του» - Σεπτέμβρης 2016), άρει οποιοδήποτε κοινωνικό χαρακτήρα στο κατεξοχήν δημόσιο αγαθό, το νερό. Το «κερασάκι στην τούρτα» αποτελεί η συμφωνία TISA, που στηρίζεται εν λευκώ από την ΕΕ και την κυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά επιχειρεί να διευκολύνει τις διαδικασίες ιδιωτικοποιήσεων του συνόλου των κοινωνικών αγαθών.

Το πάζλ της ιδιωτικοποίησης του νερού είναι πλέον συμπληρωμένο. Σε αυτό το περιβάλλον, η δίκη του νεαρού αγρότη την Τετάρτη 24 Μαΐου, ο οποίος διώκεται επειδή τόλμησε εκείνη την ημέρα, το Μάρτη του 2015, να αμφισβητήσει, μαζί με εκατοντάδες ακόμα συμπολίτες μας και πολλές αγωνιστικές συλλογικότητες,  τις μεθοδεύσεις που έστηναν κυβέρνηση και δημοτική αρχή για την υφαρπαγή ενός ακόμα κοινωνικού αγαθού, αποτελεί την «πρόβα τζενεράλε» για την επιβολή της σιωπής και της ενσωμάτωσης για το διαρκές έγκλημα της ιδιωτικοποίησης του νερού. Κυβέρνηση και δημοτική αρχή θέλουν να πουλήσουν το δημόσιο πλούτο και τα φυσικά αγαθά σε ένα καθεστώς κοινωνικής ειρήνης, που θα μεταβάλει τις συμφωνίες με τους επίδοξους αγοραστές σε «επενδυτικό κουτόχορτο». Δε θα τους αφήσουμε! Είμαστε σε πόλεμο και σκοπεύουμε να τον κερδίσουμε, γιατί από αυτό εξαρτάται η ίδια μας η ζωή!

Η δίκη λοιπόν του νεαρού αγρότη την Τετάρτη στα δικαστήρια του Βόλου δεν αφορά εκείνα που έγιναν το Μάρτη του 2015. Αφορά αυτά που θα γίνουν από εδώ και πέρα. Από αυτή τη σκοπιά αφορά όλους εκείνους που από τις αρχές Ιούνη θα βρίσκουν κομμένη την παροχή του νερού τους, γιατί η δημοτική αρχή στο πλαίσιο που υπαγορεύουν οι κυβερνήσεις αποφάσισε να τα πάρει από τους φτωχούς. Αφορά όλους εκείνους που δε θα μπορούν να ποτίσουν τα χωράφια τους, γιατί το νερό θα γίνει ένα ακριβό προϊόν ιδιοκτησίας λίγων και εκλεκτών. Αφορά όλους τους ανθρώπους που θα δουν τις θάλασσες της Μαγνησίας να γίνονται ένα επικίνδυνο παιχνίδι υποβάθμισης και κέρδους γύρω από έναν βιολογικό καθαρισμό που μπορεί να μη λειτουργεί, αλλά θα αποτελεί εμπορικό αλισβερίσι. Αφορά τελικά όλη τη λαϊκή πλειοψηφία που θέλει να ζήσει σε ένα κόσμο ελεύθερο και κοινωνικά δίκαιο.