- Δευ, 13/11/2017 - 20:00
Ανακοίνωση της Ομάδας φύλου LGBTQI + ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ανακοίνωση της Ομάδας φύλου LGBTQI + ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Μετά τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, πώς συνεχίζουμε; Η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου έδειξε ότι για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και του κινήματος, τα lgbtqi+ δικαιώματα είναι στην ημερήσια διάταξη. Τρεις μήνες μετά τα μεγαλύτερο Pride που έχουν γίνει ποτέ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, με δεκάδες χιλιάδες άτομα (ΛΟΑΤΚΙ+ και μη) να διαδηλώνουν ενάντια στην καταπίεση, άνοιξε απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα η συζήτηση για τα τρανς δικαιώματα. Μια συζήτηση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και συνδέεται με όλες τις άλλες: πώς θα σταματήσουμε τη σεξιστική βία, τις ρατσιστικές διακρίσεις, τον φασισμό, πώς θα κερδίσουμε μόνιμες και σταθερές δουλειές και κοινωνικές υπηρεσίες για όλες και όλους; Παράλληλα με τις μεγάλες νίκες του αντιρατσιστικού, αντιφασιστικού και ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, ξετυλίγονται τα γεγονότα που δείχνουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός. Πρόσφατα,μια νέα ομοφοβική επίθεση έλαβε χώρα στην Κρήτη, απ’ όπου καταγόταν ο Βαγγέλης Γιακουμάκης – δεν ξεχνάμε ότι η σεξιστική βία εναντίον του τον οδήγησε στην αυτοκτονία.Η ίδια δικαιοσύνη που δεν τιμώρησε κανέναν για τον Γιακουμάκη, έβαλε πρόσφατα στη φυλακή μια νέα κοπέλα που αμύνθηκε ενάντια στο βιαστή της. Ακροδεξιές φυλλάδες νιώθουν ότι έχουν το ελεύθερο να καλούν σε τρανσφοβικάεγκλήματα με τα πρωτοσέλιδά τους. Δεν υπάρχει εφησυχασμός ούτε για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών/τριων, καθώς τις τελευταίες μέρες έχουν καταγραφεί νέες ρατσιστικές επιθέσεις. Συγχρόνως, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να πασχίζει να δώσει σε όλο το πολιτικό σκηνικό ακόμα πιο δεξιά διαπιστευτήρια, συναντώντας τον Τραμπ και υπερασπιζόμενη τη ρατσιστική συμφωνία Ελλάδας – Τουρκίας – ΕΕ για το προσφυγικό. Δε χωράει κανένας εφησυχασμός για τη μάχη ενάντια στους ναζί της Χρυσής Αυγής και την ακροδεξιά γενικότερα. Από τη μια, τα γραφεία της ΧΑ κλείνουν το ένα μετά το άλλο, στελέχη της την εγκαταλείπουν και οι δημόσιες εμφανίσεις καταλήγουν σε φιάσκο. Από την άλλη, ο μόνος τρόπος που έχει για να επιβιώσει είναι η άσκηση βίας όπου (ακόμα) μπορεί, όπως έκανε με την επίθεση στη δικηγόρο Ευγενία Κουνιάκη. Ταυτόχρονα, σε όλη την Ευρώπη η φασιστική απειλή είναι υπαρκτή. Και φυσικά δε χωράει εφησυχασμός για τη διεύρυνση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων που υπόσχονται διάφοροι θεσμικοί φορείς. Είδαμε στο πολύ πρόσφατο παρελθόν τι σημαίνουν οι κάθε είδους «δεσμεύσεις» που έρχονται από τα πάνω. Με κάθε νομοθέτηση βλέπουμε καθαρά και τα όρια των θεσμικών λύσεων. Η ιθαγένεια για τα παιδιά μεταναστριών, η κατάργηση εισιτηρίου στα νοσοκομεία, το σύμφωνο συμβίωσης και η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου είναι μερικές από τις κατακτήσεις για τις οποίες άνοιξε το δρόμο το κίνημα, με ιδεολογικά προχωρήματα, με διεκδίκηση και δράση. Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ τα διεκδικεί σαν δικά του πρωτοφανή βήματα, ενώ την ίδια στιγμή τα υπονομεύει βάζοντας περιορισμούς! Σε εποχή κρίσης, το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες, να τις βλέπουμε σαν ανταγωνιστικές μεταξύ τους, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για να προσπαθήσει να πάρει πίσω τις κατακτήσεις του κινήματος. Ο ορίζοντας των διεκδικήσεών μας είναι η σύγκρουση με αυτό το σύστημα. Ξέρουμε ότι σύμμαχοί μας σε αυτές τις μάχες δεν είναι ούτε η κυβέρνηση ούτε τα αστικά κόμματα - ακόμα και όταν, μπροστά στα όλο και μεγαλύτερα προχωρήματα της κοινωνίας, πιέζονται να δείξουν προοδευτικό προφίλ για να μη μείνουν πίσω (και συνήθως μας προδίδουν την επόμενη στιγμή). Σύμμαχός μας είναι το κίνημα και τα κύτταρά του: οι συλλογικότητες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που μάχεται, οι εργατικές, φοιτητικές και μαθητικές οργανώσεις, οι οργανώσεις της Αριστεράς, οι αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές συλλογικότητες.
Δίνουμε ραντεβού στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 3μμ, μαζί με την επαναστατική αριστερά, η οποία πρωτοστάτησε στην εξέγερση ενάντια στη Χούντα. Σήμερα συνεχίζει να συνδέει τις μάχες ενάντια σε μνημόνια και φασισμό με τον αγώνα ενάντια στη σεξιστική καταπίεση.
Categories: |