ΑΠΟΡΙΕΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 4ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ Ν.Α.Ρ.

 

 

Περίμενα από την απόφαση του 4ου συνεδρίου του Ν.Α.Ρ. να περιέχει μία αναλυτική, πλήρη και σαφή απολογιστική τοποθέτηση για την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, που σε λίγο καιρό συμπληρώνει εννέα χρόνια ύπαρξης, και να τοποθετείται απέναντι στα σημαντικά ζητήματα που συνδέθηκαν με την εξέλιξή της (κίνημα ενάντια στα μνημόνια, πολιτική επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ, συμπορεύσεις, Μ.Α.Α. Μ.Α.Ρ.Σ, συνεργασία με Ε.Ε.Κ, πρωτοβουλίες για διάλογο και κοινή δράση κλπ) και να προσδιορίζει τα σωστά και τα λάθη.

 

Αντί αυτού διατυπώνεται μεν μία γενικόλογα θετική αξιολόγηση της ιστορίας της ("αποτελεί σημαντική κατάκτηση"), που αναμφισβήτητα βρίσκει σύμφωνους όσους συμμετέχουμε ακόμα σε αυτήν, αλλά και διατυπώνονται πολλές αόριστες, υπαινικτικές, πλάγιες αμφίσημες και ανοιχτές σε κάθε ερμηνεία κρίσεις και εξαγγέλλονται αντίστοιχες επιδιώξεις.

 

Θα ήταν τουλάχιστον πρόωρο να επιχειρήσω - καλόπιστα πάντα - την πολιτική ερμηνεία τους.

 

Περιορίζομαι λοιπόν σε αυτό που μετά την τοποθέτηση κάθε ομιλητή ονομάζουμε "διευκρινιστικές ερωτήσεις".

 

Τις καταγράφω αμέσως παρακάτω αντιγράφοντας τα σημεία 34 έως και 38 της απόφασης που αναφέρονται στο θέμα. Ενδιάμεσα σημειώνω με πλάγια γράμματα τα ερωτήματα που γεννούν.

 

Ελπίζω ως μέλος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σε μία απάντηση. Είναι προφανές ότι αυτό που σκέφτεται για την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στο συνέδριό της η μεγαλύτερη οργάνωση που συμμετέχει σε αυτήν δεν είναι αδιάφορο για τα μέλη της.

 

..............................

 

 

 

34. Πώς προχωράμε από εδώ και πέρα

 

– Το 4ο συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση προχωρά σε ανοικτή πρόσκληση διαλόγου και συσπείρωσης για το πρόγραμμα και το κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στην εποχή μας και καταθέτει σε αυτή τη διαδικασία ως βάση συζήτησης και αρχικής συσπείρωσης το αντίστοιχο κεφάλαιο των Θέσεων και την Πρόταση Προγραμματικής Διακήρυξης. Ζητούμενο είναι η αποφασιστική συμβολή της οργάνωσή μας μαζί με άλλους/ες κομμουνιστές/ριες και όχι απλώς η δική μας μετεξέλιξη.

 

– Ενεργοποιούμαστε αποφασιστικά για τη δημιουργία σε πανελλαδικό επίπεδο και σε όσο το δυνατόν περισσότερους κλάδους, γειτονιές και πόλεις, επιτροπών πρωτοβουλίας από αγωνιστές που θέλουν να συμβάλουν σε ένα νέο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα, σε μια νέα κομμουνιστική Αριστερά.

 

– Καλούμε σε δημιουργία κεντρικής Πρωτοβουλίας συντονισμού και οργάνωσης του διαλόγου, σε παναττικό και πανελλαδικό επίπεδο, με τη συμμετοχή οργανώσεων, ομάδων, κινήσεων, πρωτοβουλιών βάσης, αγωνιστών του εργατικού-λαϊκού-νεολαιίστικου κινήματος και της μαχόμενης κομμουνιστικής Αριστεράς, διανοουμένων, που εμπνέονται από τον στόχο αυτό.

 

– Οι επιτροπές πρωτοβουλίας βάσης και η κεντρική πρωτοβουλία θα συντονιστούν και θα οργανώσουν από κοινού τα επόμενα βήματα συγκέντρωσης δυνάμεων και διαλόγου για τον νέο φορέα, για μια πανελλαδική συνάντηση που θα καθορίσει και την πορεία προς το ιδρυτικό συνέδριο της νέας κομμουνιστικής οργάνωσης.

 

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΝΕΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ;

 

ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ  ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ;

 

ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΤΟ ΒΗΜΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ;

 

ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΝΑΛΟΓΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ;

 

– Δημιουργία μιας διεθνούς ψηφιακής πλατφόρμας διαλόγου για να φέρει σε επαφή την προσπάθεια για ένα πρόγραμμα και κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης, τα πρωτοπόρα τμήματα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

 

– Θα αναβαθμίσουμε με ουσιαστική συζήτηση εσωοργανωτικά και αντίστοιχη πανελλαδική συνδιάσκεψη την Πρόταση Προγραμματικής Διακήρυξης, σε αλληλεπίδραση με το δυναμικό που συμπορεύεται για τη νέα οργάνωση, ως ουσιαστική συμβολή στη διαδικασία.

 

– Η πορεία της πρωτοβουλίας για το σύγχρονο πρόγραμμα και κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης θα διαμορφώνονται με την παρέμβαση, στήριξη και αλληλεπίδραση της οργάνωσης, θα αποφασίζονται συλλογικά τα ώριμα και αναγκαία κάθε φορά βήματα μέσα από διαδικασίες Πανελλαδικού Σώματος.

 

Οι οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ πρέπει να ιεραρχήσουν θαρρετά ως πρώτο τους καθήκον τη συμβολή στο ξεδίπλωμα αυτής της πρωτοβουλίας, δρώντας από κοινού –με πνεύμα συντροφικό, ειλικρίνειας και σεβασμού– με όλους τους πρωτοπόρους αγωνιστές και τις δυνάμεις που εμπνέονται από τον ίδιο στόχο. Δίνοντας ενιαία τη μάχη αυτή, με βάση τις συλλογικές μας επεξεργασίες και τον σχεδιασμό που καταλήγουμε, ανοίγουμε την πρωτοβουλία σε ευρύτερο κόσμο, συσπειρώνονται δυνάμεις και προωθείται ο ουσιαστικός διάλογος.

 

Ε. Για μια ανατρεπτική αντικαπιταλιστική αντι-ΕΕ Αριστερά, για την ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον αντικαπιταλιστικό πόλο

 

35. Στις σημερινές συνθήκες δυναμώνει η αναγκαιότητα αλλά και η αναζήτηση κόσμου για μια άλλη, μια μαχόμενη, μια ανατρεπτική Αριστερά. Απαιτείται μια αντικαπιταλιστική, αντι-ΕΕ, αντιδιαχειριστική, βαθιά αντικυβερνητική Αριστερά, που θα μπορεί να εμπνεύσει νικηφόρες μάχες στο σήμερα και να ανοίξει δρόμους αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

 

Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες για μια μάχιμη συνάντηση δυνάμεων και αγωνιστών. Σήμερα εκτιμούμε πως υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες και η πρόταση πολιτικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να λειτουργήσει θετικά.

 

Ουσιαστική αλλαγή στον πολιτικό συσχετισμό υπέρ της εργατικής πολιτικής θα αποτελέσει η οικοδόμηση του πόλου της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, ο οποίος αποτελεί το πολιτικό μέτωπο που συγκροτείται στη βάση της επαναστατικής τακτικής και του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, της επαναστατικής τομής και της συμφωνίας σε μια στρατηγική κατεύθυνση απελευθέρωσης της εργασίας. Σημαντικό βήμα του αντικαπιταλιστικού πόλου είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

- ΝΕΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ,

 

- ΠΟΛΟΣ  ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ   ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,

 

- ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ;

 

 

36. Ζήτημα-κρίκος για την οικοδόμηση του αντικαπιταλιστικού πολιτικού μετώπου-πόλου είναι η ανάπτυξη, η ανασυγκρότηση και ο μετασχηματισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ενιαίο αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο με επαναστατική κατεύθυνση και κομμουνιστική ηγεμονία.

 

 

- ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ;

 

- ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟ ΜΑΖΙ ;

 

- ΠΟΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΟ ;

 

Παρά τις πολύ μεγάλες ανεπάρκειες και τα κρισιακά της φαινόμενα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί σημαντική κατάκτηση για την αντικαπιταλιστική Αριστερά στη χώρα μας και όχι μόνο. Η πολιτική γραμμή που έθεσε τα προηγούμενα χρόνια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με όλες τις αδυναμίες της, ενισχύεται από τις εξελίξεις. Αποτελεί μια πανελλαδικά συγκροτημένη και κοινωνικά δικτυωμένη σχετικά ισχυρή δύναμη, που συμβάλλει στην αντίσταση, αντεπίθεση και ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου.

 

Το επόμενο διάστημα η αποστοίχιση σημαντικού μέρους της εργατικής λαϊκής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστεί, ενώ διαφοροποιήσεις προς τα αριστερά εκφράζονται και από κόσμο που είχε στηρίξει ρεφορμιστικές λογικές.

Όμως η η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αλλάξει ριζικά για να μπορεί να «υποδεχθεί» νέες δυνάμεις, καθώς η σημερινή της κατάσταση δεν εμπνέει.

Οι δυσκολίες αυτές οφείλονται στην ισχυρή επίδραση τάσεων απογοήτευσης και ηττοπάθειας, μετά την άνοδο και την κατάληξη του ΣΥΡΙΖΑ, σε αμφισημίες και αντιφάσεις στην πολιτική της, αλλά και σε πρακτικές που στον ένα ή τον άλλο βαθμό την καθηλώνουν σε εκλογικό άθροισμα οργανώσεων.

 

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ;

 

Ως ΝΑΡ πρέπει να συμβάλλουμε πιο αποφασιστικά, κατακτώντας τη διαλεκτική ανάμεσα στην αναγκαία πάλη για την ενότητα του μετώπου, από τη μια, και για τη δημοκρατική ηγεμονία της επαναστατικής αντίληψης, από την άλλη. Διαλεκτική που δεν έχει στο σύνολό της κατακτηθεί, κυρίως από την πλευρά της ανολοκλήρωτης προσπάθειας για ηγεμονία.

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΤΙΚΗ  ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΓΕΜΟΝΕΥΣΕΙ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ;

 

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΜΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ;

 

37. Το κρίσιμο ζήτημα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η επιλογή ανάμεσα στη συμβολή της στην οικοδόμηση ενός αυτοτελούς κοινωνικοπολιτικού ρεύματος – με αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και επαναστατική ηγεμονία, που φυσικά θα επικοινωνεί και θα συνδέεται με τις πιο πλατιές λαϊκές διαθέσεις και θα οικοδομεί τις συμμαχίες του– ή στην καθήλωση στο όνομα των «συμμαχιών», στην αναζήτηση κάποιου ρεφορμιστικού πολιτικού ρεύματος ως οχήματος για να «αναρριχηθεί» προς το πολιτικό σκηνικό, με «συμμαχίες κορυφής» χωρίς αρχές και προοπτική.

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ;

 

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ;

 

Η θετική απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει υπέρβαση των αντιλήψεων που αντιλαμβάνονται την Αριστερά ως «ενιαίο χώρο» (με παραχάραξη της λογικής του ενιαίου μετώπου, που φτάνει μέχρι το κυβερνητικό κόμμα και τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό), όπως και αυτών που υποστηρίζουν τη διάχυση του αντικαπιταλιστικού μετώπου σε ένα ασαφές «μέτωπο ανατροπής». Προϋποθέτει, επίσης, προγραμματική εμβάθυνση, δημοκρατική μετωπική ανασυγκρότησή της και υπέρβαση μιας κομματικοκεντρικής προσέγγισης, που αντιμετωπίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως άθροισμα δυνάμεων με εκλογική κυρίως χρήση.

 

ΠΟΙΕΣ  ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ  ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ;

 

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΕΤΕ ;

 

Στην πορεία προς την 4η Συνδιάσκεψη, φιλοδοξούμε να συμβάλουμε ώστε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να υπερβεί τις καθηλωτικές αυτές αντιλήψεις, επιδιώκοντας την ενωτική και δημοκρατική ανασυγκρότησή και τον μετασχηματισμό της, με βάση ένα σχέδιο αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

 

Κάνοντας τα βήματα που απαιτούνται στη δική της ανάπτυξη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενόψει και της 4ης Συνδιάσκεψης, πρέπει να απευθύνει ανοικτή πρόσκληση για την ένταξη στο μέτωπο νέων αγωνιστών και πολιτικών δυνάμεων και ρευμάτων από τον χώρο της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής επαναστατικής Αριστεράς με μετωπική λογική.

 

ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ  ΑΝΑΦΕΡΕΣΘΕ ;

 

Οι συνελεύσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών να γίνουν με ανοικτό κάλεσμα ξανά, ως αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις, που καλούμε για συμμετοχή όλο το δυναμικό που κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, το οποίο μπορεί να παρακολουθήσει και να συμβάλει στη διαδικασία ή και να ενταχθεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

38. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να γίνει καταλύτης μιας ευρύτερης συσπείρωσης των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντι-ΕΕ, ανατρεπτικών δυνάμεων, με κρίκους το θέμα της ΕΕ, την προτεραιότητα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, ενάντια σε ευρωμνημόνια – κεφάλαιο – ιμπεριαλισμό – πόλεμο, ενάντια στη διαχείριση του συστήματος, με σαφή αντικυβερνητική στάση.

Επιδιώκουμε την πολιτική συνεργασία με εκείνες τις δυνάμεις που τείνουν να υπερβούν το όριο της διαχειριστικής λογικής και κινούνται σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, διαχωριζόμενες με σαφήνεια από τις δυνάμεις που τείνουν να το αναπαράγουν, περιοριζόμενες σε μια νεο-διαχειριστική, νεο-συριζαίικη λογική, στη βάση της πρότασης κοινού βηματισμού και πολιτικής συνεργασίας που έχει καταθέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

Με βάση τις διατυπωμένες θέσεις των ΚΚΕ και ΛΑΕ εκτιμάμε ότι δεν υπάρχουν προγραμματική βάση και προϋποθέσεις για εφ’ όλης της ύλης πολιτική συνεργασία. Με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΛΑΕ, καθώς και με τις άλλες μαχόμενες αριστερές δυνάμεις, επιδιώκουμε με επιμονή την υπεραναγκαία και πολύτιμη κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα και τον πολιτικό συντονισμό σε κρίσιμα μέτωπα της ταξικής πάλης, στο πλαίσιο της λογικής του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής, διατηρώντας πάντα την αυτοτέλεια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Έχουν γίνει θετικά βήματα σε ορισμένες περιπτώσεις, αν και δεν είναι επαρκή.

 

Στη βάση αυτή είμαστε αντίθετοι σε προτάσεις πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας με τις δυνάμεις αυτές. Είμαστε ριζικά αντίθετοι με μια λογική που αντιλαμβάνεται τις εκλογικές προτάσεις και συνεργασίες «αυτονομημένα», με κριτήρια κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, χωρίς βάθος και προοπτική. Λογικές που οδηγούν σε ανυποληψία, εδικά σήμερα που αναπτύσσεται η δυσπιστία κατά της επίσημης πολιτικής και του «κοινοβουλευτικού παιγνιδιού».

 

Η πρόταση πολιτικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την οποία υποστηρίζουμε ως ΝΑΡ, από την άποψη του περιεχομένου και της απεύθυνσης, δεν διαχωρίζεται από την εκλογική της πρόταση. Επιδιώκουμε η εκλογική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προσδιορίζεται από την πολιτική της επιδίωξη για την προώθηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, αξιοποιώντας και τη λογική της πολιτικής συνεργασίας.

 

 

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΨΗ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ;

 

Αθήνα, 11/12/2017

 

Κώστας Παπαδάκης