- Πέμ, 07/06/2018 - 11:29
Ομάδα LGBTQI+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ : Είμαστε «παρούσες» στον αγώνα ενάντια στον σεξισμό και τον φασισμό
Το φετινό Pride έχει τίτλο «Παρούσα» και κέντρο του τη θηλυκότητα. Γίνεται σε μια περίοδο όπου πράγματι το γυναικείο και LGBTQI+ κίνημα δίνουν το δυναμικό «παρών» σε όλους τους αγώνες και έχουν καταφέρει να ανοίξουν πλατιά τη συζήτηση γύρω από τη σεξιστική καταπίεση, την ομοφοβία και την τρανσφοβία. Μέσα σε μια εποχή οξυμένης κρίσης, οι μάχες αυτές είναι πιο κρίσιμες από ποτέ. Οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα πλήττονται από τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τις απολύσεις και την ανεργία. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί η έτσι κι αλλιώς δύσκολη πρόσβαση στις υπηρεσίες λόγω διακρίσεων γίνεται δυσκολότερη όσο αυτές διαλύονται, είτε γιατί έχουν λιγότερες πιθανότητες να βρουν δουλειά και περισσότερες να απολυθούν λόγω σεξουαλικότητας, ταυτότητας φύλου ή ακόμα και εμφάνισης. Μέσα στα πλαίσια της υποχρηματοδότησης σχολείων, βρεφονηπιακών σταθμών, νοσοκομείων, γηροκομείων, οι γυναίκες ξαναπαίρνουν στις πλάτες τους τα βάρη της οικογένειας. Η φτώχεια και η ανεργία δίνουν το θράσος στα αφεντικά να καταστρατηγούν τις συνθήκες εργασίας, να βάζουν παράλογες εμφανισιακές απαιτήσεις για την πρόσληψη και να θεωρούν ότι οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις μπορούν να περνούν ατιμώρητες. Η εικόνα αυτή όμως δεν είναι μονόπλευρη. Το γυναικείο και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα βγαίνει να παλέψει μαζικά και δυναμικά σε όλο τον πλανήτη. Το #metoo έσπασε διεθνώς τη σιωπή για τις παρενοχλήσεις. Ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν οδηγήθηκε στο σκαμνί στις 25/5 και θα δικαστεί για δυο βιασμούς. Τις ίδιες μέρες στην Ιρλανδία το δημοψήφισμα που έδωσε το «ναι» στους ομόφυλους γάμους ακολουθήθηκε από ένα ακόμη δημοψήφισμα που είπε «ναι» στο δικαίωμα στην έκτρωση. Σε μια σειρά χώρες, γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα παλεύουν για αναπαραγωγικά δικαιώματα, καθώς και για το δικαίωμα στο γάμο, στην παιδοθεσία, στην ταυτότητα φύλου. Για να κερδίσουμε στην πράξη τα δικαιώματά μαςΣτην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο κερδήθηκε η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου (ΝΑΤΦ) και η επέκταση του δικαιώματος αναδοχής στα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι δυο δικαιώματα που θεσμοθετήθηκαν όχι γιατί το αποφάσισε ένας προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί αναγκάστηκε από ένα κίνημα που παλεύει εδώ και χρόνια. Το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα στην Ελλάδα έχει καταφέρει να ανοίξει τη συζήτηση και να κερδίσει τη στήριξη της κοινωνίας από τα πριν σε αυτά τα ζητήματα, ό,τι και να λένε οι αντιδραστικές φωνές (ανάμεσά τους και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) ότι «δεν είναι έτοιμη η κοινωνία». Σε διάφορες περιπτώσεις δε, έχει καταφέρει την ίδια την εφαρμογή αυτών που έρχεται η κυβέρνηση να νομοθετήσει καθυστερημένα και πετσοκομμένα: έχουν γίνει αλλαγές εγγράφων και ομόφυλοι γάμοι στην Ελλάδα πριν τη ΝΑΤΦ και το σύμφωνο συμβίωσης. ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες υπάρχουν ήδη, ενώ η κυβέρνηση περιμένει την «επιστήμη» να αποφανθεί και δεν τις αναγνωρίζει. Η νομοθεσία υπέρ των στοιχειωδών δικαιωμάτων είναι απαραίτητη, αλλά δεν είναι και αρκετή. Γι’ αυτό και συνεχίζουμε να παλεύουμε για ολοκλήρωση της ΝΑΤΦ με άρση όλων των περιορισμών. Ταυτόχρονα, ανοίγουμε πιο δυναμικά τη μάχη για το δικαίωμα στον γάμο και την παιδοθεσία και θέτουμε το θέμα της αναγνώρισης των πολυσυντροφικών οικογενειών. Η αναδοχή έφερε για ακόμα μια φορά στην επικαιρότητα τη συζήτηση για τις ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες. Η Εκκλησία και ο ακροδεξιός συρφετός προσπαθούν να ανακόψουν την αριστερή στροφή των εργατριών και εργατών στην Ελλάδα ποντάροντας όλα τους τα λεφτά στο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια». Ο στόχος τους είναι να πολώσουν ρατσιστικά, εθνικιστικά και ομοφοβικά την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ οπισθοχωρεί και αποφεύγει τη σύγκρουση με την ακροδεξιά, αφήνοντας τα στελέχη του να λένε πράγματα αβάσιμα και εμμένοντας στη λογική του μέσου όρου και του «θα αποφανθεί η επιστήμη». Το κίνημα όμως έχει πολύ πιο ξεκάθαρες απαντήσεις: τα παιδιά χρειάζονται οικογένειες που να έχουν πρόσβαση σε όλα όσα έχουν ανάγκη, από υλικά αγαθά μέχρι υπηρεσίες και από αγάπη μέχρι ισότιμη κοινωνικοποίηση. Η κοινωνία αλλάζει μέσα από αγώνες, στους οποίες βλέπει τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους ως συμμάχους που παλεύουν μαζί για τα ίδια πράγματα. Συνεχίζουμε τις μάχες για να ξηλώσουμε τα μνημόνια που ρίχνουν στο περιθώριο τις ανάγκες όλων των οικογενειών, είτε είναι ΛΟΑΤΚΙ+ είτε όχι. Η δύναμη που μπορεί να συνδέσει και να κερδίσει σε όλα αυτά τα μέτωπα τις διεκδικήσεις του γυναικείου και ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος είναι η οργανωμένη εργατική τάξη. Τα χέρια της λειτουργούν όλες τις υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους και μπορούν να σταματήσουν τη διάλυσή τους. Μέσα από τους αγώνες της μπορεί να εξασφαλίσει ισότιμη και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους μας, Παιδεία που να τσακίζει τις κυρίαρχες ιδέες που μας θέλουν στο περιθώριο και γεννούν τις ομοφοβικές – τρανσφοβικές επιθέσεις, ισότιμη πρόσβαση στη δουλειά. Η εργατική τάξη μπορεί να σταματήσει τις απολύσεις και να διεκδικήσει προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ΣΣΕ σε όλους τους χώρους, τσακίζοντας παράλληλα την οποιαδήποτε προσπάθεια διάσπασης των αγώνων με τις σεξιστικές διακρίσεις. Γι’ αυτό καλούμε τα σωματεία και τα συνδικάτα να παλέψουν για την ενότητα της εργατικής τάξης και την κάλυψη των αναγκών των πιο χτυπημένων κομματιών της: πιο δυνατά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σημαίνει πιο δυνατοί αγώνες συνολικά! Ενάντια στις ρατσιστικές διακρίσεις και τη φασιστική απειλήΣυγχρόνως παλεύουμε για να τσακίσουμε το φασισμό που είναι εξ ορισμού θανάσιμη απειλή για εμάς, τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις μας. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη το έδειξαν ανάγλυφα: φασίστες επιτέθηκαν στον Γ. Μπουτάρη και βρήκαν αφορμή για να στοχοποιήσουν το αυτοοργανωμένο RADical Pride που γινόταν την ίδια μέρα. Καμία πολιτική διαφωνία με τον Μπουτάρη δεν μπορεί να μας εμποδίσει να δούμε ότι οι φασίστες είναι απειλή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μην ξεχνάμε ότι πέρυσι, το πρωί του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της Αθήνας, μέλη της ναζιστικής οργάνωσης Απέλλα προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν κάνοντας την εμφάνισή τους με τραμπουκισμούς, κάτι που δεν τους πέρασε. Τις ίδιες ημέρες η οργάνωση αυτή έκανε πογκρόμ και εμπρησμούς σε βάρος των Ρομά. Το Pride είναι μια ημέρα μνήμης, υπερηφάνειας και αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία ο φασισμός είναι ολοκληρωτικά αντίθετος. Το φεστιβάλ και η διαδήλωση οφείλουν να είναι στον πυρήνα τους αντιφασιστικά. Η δίκη της ΧΑ συνεχίζεται και πιθανότατα μέχρι το επόμενο Pride θα έχει ολοκληρωθεί. Πρέπει να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις σαν ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα να ολοκληρωθεί με καταδίκη των φασιστών. Και παράλληλα να παλέψουμε για να κλείσουν τα γραφεία τους παντού, να νομιμοποιηθούν οι μετανάστριες και οι μετανάστες, να πάρουν ιθαγένεια όλα τα παιδιά και να γραφτούν στα πρωινά σχολεία, να ανοίξουν τα σύνορα και να ανοίξουν οι πόλεις σε όλες και όλους τις/τους πρόσφυγες. Από το Μάη του ’68 ενάντια στην καταπίεση, για τη συνολική απελευθέρωσηΤην ίδια στιγμή χρειάζεται να δυναμώσουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά που συνδέει αυτές τις μάχες στο τώρα και ανοίγει τη συζήτηση και την προοπτική για μια άλλη κοινωνία, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μια κοινωνία που οι ανάγκες των ΛΟΑΤΚΙ+ και όλων των ανθρώπων θα είναι πάνω από τα κέρδη, για τη συνολική απελευθέρωση. Πενήντα χρόνια από το Μάη του ’68, που ξανάφερε στο προσκήνιο τα δικαιώματά μας και ξαναγέννησε την επαναστατική αριστερά, αυτή τη φορά μπορούμε να τα κερδίσουμε όλα. Η ομάδα LGBTQI+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχει στο φετινό Pride. Αναγνωρίζει όμως πως αυτή η μέρα δε μπορεί να μείνει μόνο στα πλαίσια μιας μέρας ορατότητας, αλλά χρειάζεται να έχει συνέχεια με καθημερινούς αγώνες. Μακριά από τους «χρυσούς χορηγούς» – εταιρείες που ευθύνονται για την ανεργία και τις απολύσεις. Μακριά από στήριξη πρεσβειών όπως αυτή του Ισραήλ, του «κράτους» – δολοφόνου των Παλαιστινίων. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ένα Pride που θα διοργανώνεται από τα σωματεία των εργαζομένων, τους φοιτητικούς συλλόγους και θα χρηματοδοτείται από την κοινωνία, όχι από αυτούς που οργανώνουν την καταπίεσή μας. Κατεβάζουμε μαζικό μπλοκ που θα φωνάξει και θα συνεχίζει να κάνει πράξη τα συνθήματά μας: Γυναίκες, μετανάστριες και LGBT, όλες μαζί τσακίζουμε ναζί! Γκέι, μπάι, τρανς και λεσβίες, είμαστε ΠΑΡΟΥΣΕΣ σε όλες τις πορείες! Σας καλούμε το Σάββατο 9 Ιουνίου:
Οργανωθείτε μαζί μας! Categories: |