Με τους γείτονες ΕΙΡHΝΗ, με τα Μνημόνια ΠΟΛΕΜΟ

του Πάνου Γκαργκάνα, ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

Μια κρίσιμη βδομάδα ξεκίνησε με διπλές εξελίξεις. Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα προχωράει να περάσει από τη Βουλή το Πολυνομοσχέδιο-σφαγείο που κατοχυρώνει όλες τις μνημονιακές ανθρωποθυσίες σε βάθος χρόνων στο βωμό του κέρδους. Και ταυτόχρονα προσπαθεί να φορέσει τον μανδύα του ειρηνοποιού στα Βαλκάνια την ώρα που υποχρεώνει τη γειτονική Δημοκρατία της Μακεδονίας σε μια ταπεινωτική συμφωνία με τις πλάτες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

 

Οι εθνικιστικές κραυγές της δεξιάς και ακροδεξιάς αντιπολίτευσης δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν. Η συμφωνία που επικυρώνουν τα τηλεφωνήματα Τσίπρα-Ζάεφ δεν είναι “εθνική υποχώρηση που ξεπουλάει το όνομα της Μακεδονίας”. Είναι μια συμφωνία που βάζει τη γειτονική χώρα κάτω από τις φτερούγες του ελληνικού καπιταλισμού στο δρόμο προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. 

 

Πορεία εκβιασμών

 

Με τη βοήθεια αυτών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που έδωσαν στις ελληνικές κυβερνήσεις το δικαίωμα του βέτο για την πορεία των γειτόνων, το δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά ολοκληρώνει την πορεία των εκβιασμών που ξεκίνησε πριν από 26 χρόνια ο Σαμαράς και συνέχισε ο Παπούλιας και ο Καραμανλής.  Όσο και να διαμαρτύρεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Κοτζιάς δικαιολογημένα αυτοπροβάλεται ως ο συνεχιστής της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για το Μακεδονικό.

 

Αφού οι έλληνες καπιταλιστές λεηλάτησαν ό,τι ιδιωτικοποιήθηκε στα Σκόπια με τη βοήθεια του εμπάργκο που επέβαλε το 1995 το ΠΑΣΟΚ και αφού ο Καραμανλής κατοχύρωσε το ελληνικό βέτο το 2008, έρχεται ο Τσίπρας να ολοκληρώσει τη δορυφοροποίηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με αλλαγή ονόματος και συντάγματος.

 

Με τέτοια πολιτική, η Ελλάδα στα μάτια των εργατών στα Βαλκάνια μετατρέπεται σε τραμπούκο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αντί για την ειρήνη, οι ταπεινωτικοί εκβιασμοί καλλιεργούν εθνικιστικές καχυποψίες μεταξύ των λαών και ανοίγουν το δρόμο για μελλοντικές εμπλοκές σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα πλαίσια των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των δυτικών Βαλκανίων.

 

Για όλους αυτούς τους λόγους, η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ δεν αποτελεί “προοδευτικό” αντίβαρο για τα μνημονιακά αίσχη του Πολυνομοσχέδιου, όπως θα ήθελε να την παρουσιάσει η κυβερνητική προπαγάνδα. Είναι δυο όψεις της ίδιας προσπάθειας του ελληνικού καπιταλισμού να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους εργάτες μέσα και έξω από τα σύνορα.

 

Γι' αυτό η στάση της Αριστεράς πρέπει να είναι ξεκάθαρη: Ειρήνη με τους γείτονες, Πόλεμο με τα Μνημόνια. Στην καπιταλιστική διπλωματία του Τσίπρα απαντάμε απεργώντας και διαδηλώνοντας την ώρα που η Βουλή ψηφίζει το Πολυνομοσχέδιο. Και συνεχίζουμε κλιμακώνοντας την πάλη ενάντια στους τραπεζίτες και τους πολεμοκάπηλους, ντόπιους και διεθνείς, που σπέρνουν τη φτώχεια και εδώ και σε όλα τα Βαλκάνια.

 

Δημοσιεύτηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη, τ. 1328, 13.06.18.