ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ – ΧΟΛΑΡΓΟΥ – ΠΑΠΑΓΟΥ

Πλατεία Αγίας Παρασκευής [Θεατράκι] – 28 Ιούνη 2018, 20:00

Κάθε μέρα που περνάει το αφήγημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δέχεται καινούργια πλήγματα από την επιδείνωση της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Τελευταίο επεισόδιο η πολιτική κρίση στην Ισπανία με την απομάκρυνση του ακροδεξιού Ραχόι, αμέσως μετά την αντίστοιχη κρίση με την παρέμβαση του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας για το διορισμό της νέας Κυβέρνησης στην Ιταλία.

Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για το τέλος του μνημονίου και «καθαρή έξοδο» στις αγορές ηχούν όλο και περισσότερο σαν κακόηχο αστείο, καθώς οι βασικές δεσμεύσεις που αυτή αναλαμβάνει σε βάθος δεκαετιών όχι μόνο δεν καταργούν αλλά μονιμοποιούν το «μνημονιακό κεκτημένο» και την επιτροπεία.

Την ίδια στιγμή τα σύννεφα του πολέμου στη Ν.Α. Μεσόγειο πυκνώνουν επικίνδυνα, απειλώντας μία γενικευμένη σύρραξη. Σε αυτό το επικίνδυνο σενάριο συμμετέχει και η διαβόητη «κοινωνική συμμαχία» με συμπρωταγωνιστές τα ρετάλια του εργοδοτικού συνδικαλισμού τύπου ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, πλάι – πλάι με το ΣΕΒ, το ΣΕΤΕ, την ΕΣΕΕ, εξυπηρετώντας τα μέγιστα την κυβερνητική και «αντιπολιτευτική» πολιτική ατζέντα της περιόδου.

Η πολιτική πλήρους ευθυγράμμισης της κυβερνητικής πολιτικής με τις επιλογές των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ για τη γεωπολιτική και οικονομική αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή συνεχίζεται [ΑΟΖ, ΠΓΔΜ, παραχώρηση βάσεων για βομβαρδισμό Συρίας, εκκωφαντική σιωπή απέναντι στη νέα σφαγή των Παλαιστινίων από το Κράτος – Δολοφόνο του Ισραήλ, επιμονή στον αντιδραστικό άξονα Ελλαδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου].

Στο εσωτερικό μέτωπο, η κοινωνική καταστροφή συνεχίζεται, ντυμένη με τον ιδεολογικό μανδύα της ΤΙΝΑ [There Is No Alternative]: η 4^η αξιολόγηση με τα 88 προαπαιτούμενά της, το μεσοπρόθεσμο 2019-2022, η διαιώνιση της Επιτροπείας

προοιωνίζονται καθεστώς κοινωνικού κανιβαλισμού για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τα φτωχομεσαία στρώματα με στόχο την υπέρβαση της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και την διαμόρφωση ενός νέου εκμεταλλευτικού μοντέλου της λεγόμενης «μεταμνημονιακής κανονικότητας».

Και όμως σ’ αυτό το καθεστώς «κοινωνικού ζόφου» μπορεί να αναζητηθεί μία άλλη πολιτική ατζέντα, με ανατρεπτικό – αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, η μοναδική ικανή να προσφέρει στην πληττώμενη κοινωνική πλειοψηφία ανάσες και αισιοδοξία διεξόδου από αυτό το «κοινωνικό σφαγείο»: με βάση την απόφαση της 4^ης Συνδιάσκεψής της κεντρικό καθήκον για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το επόμενο χρονικό διάστημα είναι να δώσει τις δυνάμεις της ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να προσανατολιστεί «αριστερά, ανατρεπτικά», στον αγώνα για τον κλονισμό και την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, και όχι δεξιά και ακροδεξιά.

Η απεργιακή κλιμάκωση και το άπλωμα της εργατικής αντίστασης είναι και ρεαλιστικό και αναγκαίο καθήκον, ανεξάρτητα από τη στάση υπονόμευσης και αδράνειας της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Το επιβεβαιώνουν οι εργαζόμενοι της Cosco που συνεχίζουν απεργιακά και μετά τις 30 Μάη. κερδίζοντας τη συμπαράσταση όλων των εργαζόμενων.

Η δαρκής και ασταμάτητη δράση ενάντια στους φασίστες που προσπαθούν «να βγουν από τις τρύπες τους» αξιοποιώντας τις εθνικιστικές εκστρατείες για «εθνική συσπείρωση», πότε ενάντια στη Τουρκία πότε ενάντια στη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», είναι ένα ακόμη σοβαρό πολιτικό μέτωπο.

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, αλλά και τους απόμαχους της δουλειάς, να συζητήσουμε μαζί για το δικό ΜΑΣ δρόμο, το δρόμο της κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής. Είναι ο μοναδικά εφικτός δρόμος εξόδου από την κρίση με φιλολαϊκό πρόσημο.