Τελικά για να βγάλουμε άκρη και να μπορέσουμε να αντιληφθούμε το μέγεθος του κακοστημένου σώου που έδωσε ο Π. Πολάκης στο θέμα του ανάπηρου γιατρού Στ. Κυμπουρόπουλου θα πρέπει να ακολουθήσουμε μεθοδικά βήματα και να ανατρέξουμε στην ιστορία των διεκδικήσεων του αναπηρικού κινήματος και του αγώνα των αναπήρων να σπάσουν τα φοβικά στερεότυπα και τον ρατσισμό που διατρέχει την κοινωνία, όχι μόνο την ελληνική, όπως θέλουν πολλοί να πιστεύουν.

Το σώου που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών

Ο Στ. Κυμπουρόπουλος, ψυχίατρος διορισμένος σε δημόσιο νοσοκομείο με ειδική διάταξη του ν. 2920/2001, άρθρο 15 για τις προσλήψεις των ιατρών αναπήρων σε θέση επιμελητή Β΄, θέτει υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής με τη ΝΔ.

Ο Στ. Κυμπουρόπουλος προχώρησε, όπως κάνουν οι υποψήφιοι της Ν.Δ σε δηλώσεις του τύπου «δεν θέλω μόρια, επιδοτήσεις» μην παραλείποντας να αναφέρει ότι βάζει υποψηφιότητα για να βοηθήσει τους υπόλοιπους αναπήρους και το ελληνικό αναπηρικό κίνημα! Δηλώσεις που έφεραν τα πάνω κάτω στον χώρο της αναπηρίας! Ας σημειωθεί πώς όσοι βρισκόμαστε στους κόλπους του κινήματος των αναπήρων και χρονίως πασχόντων, δεν είχαμε ποτέ την τύχη να συνευρεθούμε με τον Στ. Κυμπουρόπουλο στους δρόμους των αγώνων! Η ελληνική κοινωνία γνώρισε τον Στ. Κυμπουρόπουλο ως τον ανάπηρο καλό μαθητή που σήκωσε την ελληνική σημαία σε παρέλαση. Η ιστορία του σημαιοφόρου Στ. Κυμπουρόπουλου τυλίχθηκε σε δακρύβρεχτο σελοφά από τα αστικά μέσα ενημέρωσης προς αύξηση αναγνωστικού και τηλεοπτικου κοινού ενισχύοντας τη θέαση της αναπηρίας μέσω του συναισθήματος και της συμπόνοιας (sic).

Όπως αναφέρει ο ίδιος έτρεχε νυχθημερόν για να γίνει η σχολή του προσβάσιμη και ουδείς αρνείται ότι αυτές του οι ενέργειες θα βοήθησαν μελλοντικά άλλους αναπήρους. Όμως ως αστός πολιτικός από οικογένεια που μπορούσε να καλύψει το μεγάλο κόστος των αναγκών αναπηρίας του, ουδέποτε ανέφερε τις διαβουλεύσεις και τις προτάσεις που κατέθεταν στη σύνοδο των Πρυτάνεων οι αναπηρικοί φορείς. Γνωστή είναι η προσωπική αφήγηση των πολιτικών που τάσσονται με τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα και ουδεμία σχέση έχουν με μαζικά κινήματα από τα κάτω.

Επομένως οι δηλώσεις του περί μορίων, επιδοτήσεων κ.α. δεν είχαν καμία σύνδεση με τον αγώνα των αναπήρων εδώ και δεκαετίες για να ενταχθούν σε προστατευμένες θέσεις απασχόλησης, σύμφωνα με μία σειρά νόμους, όπως ο πρώτος νόμος για την πρόσληψή τους σε θέσεις εργασίας του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ν. 1648/89 τροποποιημένος από τον ν. 2643/98). Δεν θέλει και μεγάλη εξυπνάδα ούτε πολλές αναλύσεις για να κατανοηθεί ότι οι ανάπηροι, μπροστά στις ανισότητες και τα εμπόδια που συναντούν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, που κατεδαφίζει, ειδικά μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης όποιο εργασιακό δικαίωμα είχε κατακτηθεί στο παρελθόν, διεκδικούσαν πολιτικές θετικής διάκρισης προκειμένου να ενταχθούν σε θέσεις εργασίας.

Αλλοίμονο αν μπορούσε ο υπουργός Π. Πολάκης να δώσει ταξική πολιτική απάντηση στον κ. Κυμπουρόπουλο. Όνειρο φαντασίας για έναν υπουργό κυβέρνησης που συνεργάστηκε με ένα από τα πιο ακροδεξιά στοιχεία όπως είναι ο Π. Καμμένος, μετέτρεψε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ, έθεσε ακόμα και πριν το 2015 σταδιακά τα κινήματα σε χειμερία νάρκη (δεν ξεχνάμε την μεγάλη απόφαση των εκπαιδευτικών για απεργία το 2014), προέβη σε γονυκλισίες σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμός ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΣΙΑ, σώπασε στη στήριξη από ΕΕ και ΝΑΤΟ της φασιστικής εγκάθετης Ουκρανικής Κυβέρνησης.

Άσχετος ο Π. Πολάκης

Ο Π. Πολάκης λοιπόν προσέφυγε σε ένα extreme άθλημα που το γνωρίζει καλά. Δημοσίευσε το ΦΕΚ διορισμού του γιατρού Στ. Κυμπουρούπουλου κουνώντας το δάκτυλο και φωνασκώντας ότι αν ήθελε ο Στ. Κυμπουρόπουλος ίσες ευκαιρίες (χτύπημα στον Μητσοτάκη των ίσων ευκαιριών) θα έπρεπε να διοριστεί χωρίς το νόμο που του έδινε τη δυνατότητα διορισμού του σε δημόσιο νοσοκομείο απευθείας στη θέση επιμελητή Β’, να μην λαμβάνει επιδόματα, επιπλέον μόρια κ.λπ. Μόνο που ο Π. Πολάκης άσχετος με τους αγώνες των αναπήρων και με τη δικαιωματική απόϊατρικοποιημένη προσέγγιση για την αναπηρία ξέχασε ότι αυτοί οι νόμοι υπάρχουν για να δώσουν τη δυνατότητα στους αναπήρους να υπερπηδήσουν τα εμπόδια και τους φραγμούς που συναντά ο ανάπηρος σε ένα πολιτικό σύστημα που ενισχύει τις ταξικές αντιθέσεις και γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ομοίως βεβαίως την ταξική φύση του συστήματος και της ίδιας της αναπηρίας την ξέχασε και ο Στ. Κυμπουροπούλος, αφού ο ίδιος τάσσεται με ένα κόμμα που μετατοπίζεται όλο και πιο δεξιά και ακροδεξιά. Οι γνωστές κοκορομαχίες αστών πολιτικών.

Ξέφυγε ο Π. Πολάκης με τον άκρατο κυνισμό του και βγήκε αστοιχείωτος και κοινωνικά αμόρφωτος καταφέρνοντας κάθε φορά να στρέψει τα φώτα επάνω του. Και ως γνωστό το κάθε κόμμα έχει και τον «Πάγκαλό» του.

Κ. Μητσοτάκης και Π. Πολάκης κρύβονται πίσω από το «δημοκρατικό δικαιωματικό» φερετζέ, που μας έχουν συνηθίσει τα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα, λαμβάνοντας ο καθένας μέρος, από διαφορετική σκοπιά, σε ένα ατελείωτο επικοινωνιακό σόου. Τσιμουδιά όμως για τα πραγματικά προβλήματα των αναπήρων και χρονίως πασχόντων.

Και οι δύο μαζί με ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ και άλλες αστικές δυνάμεις θέλουν να μας παρουσιάσουν την πολεμοχαρή ΕΕ ως ένωση προώθησης δικαιωμάτων για την αναπηρία. Όμως κρύβουν επιμελώς ότι εκπρόσωποι αυτού του μορφώματος ξεπλένουν με πολλή μαεστρία το ναζισμό μακελάρη εκατομμυρίων ανθρώπων, βοηθούν πραξικοπηματικές ναζιστικές συμμορίες να αναδεικνύονται σε κυβερνήσεις και να σφαγιάζουν χιλιάδες δημοκράτες αγωνιστές όπως συμβαίνει στην Ουκρανία, αναγνωρίζουν πραξικοπηματίες που επιβάλλει η ΣΙΑ σε χώρες όπως η Βενεζουέλα και τόσα άλλα.

Στ. Κυμπουρόπουλος και Π. Πολάκης προσπαθούν μέσα από ένα διαφορετικό κάδρο να μας πείσουν ότι η ΕΕ είναι ο οργανισμός που μπορεί να παρέχει ασφάλεια και οικονομική σταθερότητα. Ο πολιτικός προστάτης του Π. Πολάκη συνεχίζει το αφήγημα της «Ευρώπης της αλληλεγγύης». Επιμελώς δεν αναφέρεται στον όρο ΕΕ. Μόνο που η Ευρώπη είναι γεωγραφική περιοχή!

Κάνουν ότι δεν γνωρίζουν πως οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές που επέβαλλαν ΔΝΤ και ΕΕ αύξησαν υπέρμετρα το χρέος από το 2009 έως και σήμερα. Δεν γνωρίζουν ότι η ΕΕ οδήγησε στην ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση εργαζόμενους συνταξιούχους και επέβαλλε ακόμη πιο σκληρές αντιαναπηρικές πολιτικές ενισχύοντας την προσφιλή τους μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού.

Τα …κατορθώματα του ΣΥΡΙΖΑ

Και για να μην μιλάμε «στον αέρα», ορίστε μερικά από τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της αναπηρίας και των χρονίως πασχόντων:

ΚΕΠΑ: Συνέχισαν με τον ίδιο ζήλο με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις το κουτσούρεμα των ποσοστών αναπηρίας μέσω νέου Κανονισμού Πιστοποίησης Αναπηρίας, αποκαλώντας τον πιο επιστημονικό, πετώντας κυριολεκτικά στο δρόμο αναπήρους. Δεκάδες ανάπηροί είδαν τα ποσοστά τους να μειώνονται κατά 1 -2 μονάδες με σκοπό να τους διακόψουν το προνοιακό επίδομα ή την αναπηρική σύνταξη χωρίς να έχουν εξασφαλίσει την ένταξή τους σε τέτοιες θέσεις εργασίας με σεβασμό στις ανάγκες της αναπηρίας για την μη επιδείνωση αυτής.

Το άθλιο κοινωνικό οικονομικό σύστημα που υπηρετούν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν έχει στο σχεδιασμό του μεταβατικά στάδια που δεν θα πλήξουν τους φτωχούς και εξαθλιωμένους. Κλασική νεοφιλελεύθερη συνταγή, που οι ανάγκες των ανθρώπων είναι αμελητέες προκειμένου να σώσουν μεγαλοεπιχειρηματίες, τράπεζες (μην ξεχνάμε τις ανακεφαλοποιήσεις) που σώθηκαν από τους φτωχούς και εξαθλιωμένους κατοίκους αυτής της χώρας.

Οι φτωχοί ανάπηροι εκδιώχθηκαν από το επιδοματικό σύστημα, το οποίο φυσικά δεν το στηρίζουμε, αφού τα επιδόματα αποτελούν ψίχουλα με τα οποία προσπαθούν να καλύψουν την έλλειψη προνοιακών δομών φροντίδας και υποστήριξης. Η αναπηρία δεν χρειάζεται τα ψίχουλα των επιδομάτων . Χρειάζεται δημόσιες σύγχρονες δομές παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών και υπηρεσιών φροντίδας για όλους. Μόνο έτσι θα σταματήσει η εκμετάλλευση των αναπήρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε τις κουτοπόνηρες πολιτικές που μετέτρεψαν το προνοιακό επίδομα σε διελκυστίνδα για να περικοπούν αθόρυβα τα κονδύλια που κατευθύνονταν στην επιδοματική πολιτική. 900 εκατομμύρια μείωση του ποσού των επιδομάτων είχαν υπογράψει οι προηγούμενες μνημονιακές συγκυβερνήσεις.

Συνέχισαν με τον ίδιο ζήλο τις πολιτικές κατάρρευσης του προνοιακού συστήματος, άθλιου βέβαια και προ οικονομικής κρίσης. Συνέχισαν με συνέπεια τις πολιτικές Μ. Μπόλαρη και Ανδ. Λοβέρδου. Σήμερα την εποχή της ανάπτυξης, ας κάνουμε μία βόλτα στα θεραπευτήρια των χρονίων παθήσεων στα Μελίσσια (της Νότιας Αττικής έκλεισε!), να αντικρίσουμε γέροντες αναπήρους σε άθλια προπολεμικά κρεβάτια, «χαπακωμένους» λόγω έλλειψης ικανού εξειδικευμένου προσωπικού. Ελάχιστοι οι εργαζόμενοι σε τέτοιου είδους δομές προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με ανοιακούς ασθενείς.

Φαρμακευτική πολιτική: Ας μας απαντήσει ευθαρσώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας γιατί ακόμα ζουν και βασιλεύουν τα κοινωνικά φαρμακεία στους δήμους της χώρας; Ποιος ο λόγος ύπαρξής τους όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κουνάει νικηφόρο μαντήλι για την ισότιμη ένταξη ανασφαλίστων στο δημόσιο σύστημα υγείας. Ας μας πουν λοιπόν γιατί στα κοινωνικά φαρμακεία προσέρχονται ακόμα και ασφαλισμένοι που δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της υπέρογκης συμμετοχής τους στην αγορά των συνταγογραφούμενων φαρμάκων τους.

Πανηγυρίζουν πρωθυπουργός, Πολάκης και Ξανθός για τα 500 εκατομμύρια που εξοικονόμησε το ΚΕΕΛΠΝΟ με τις νέες πολιτικές που ακολουθεί. Γιατί δεν μείωσαν λοιπόν τα ποσοστά συμμετοχής που είχε επιβάλλει ο Άδωνις στους ασφαλισμένους; Ας μας απαντήσουν Πολάκηδες και λοιποί γιατί δεν κατάφεραν να εξοικονομήσουν κρατικό κονδύλι για τα αναλώσιμα υλικά των ανασφάλιστων διαβητικών στους οποίους χορηγούνται από τα φαρμακεία των νοσοκομείων αμφιβόλου ποιότητας κορεατικές ταϊβανέζικες ταινίες μέτρησης σακχάρου; Η σχέση θεραπευτικού οφέλους – κόστους με αρνητικό πρόσημο στην Ελλάδα που ακολουθεί τη δημοσιονομική φυλακή της ΕΕ και κάνει τσιφλίκι του ΝΑΤΟ όλες τις γωνιές της χώρας.

Σιωπή από τον Στ. Κιμπουρόπουλο

Τα ανάλογα ερωτήματα τίθενται βεβαίως και στον Στ. Κυμπουρόπουλο που εργάζεται σε νοσοκομείο, αλλά λέξη δεν έχει ξεστομίσει για τα χιλιάδες προβλήματα ασθενών και χρονίως πασχόντων. Όμως για τα μόρια τις επιδοτήσεις και τα επιδόματα κατάφερε να αρθρώσει αντιαναπηρικό λόγο. Αλλά είπαμε όταν κάνεις ατομικούς αγώνες και δεν συμμετέχεις σε κινήματα από τα κάτω που να ξέρεις τα προβλήματα των φτωχών και εξαθλιωμένων αναπήρων που δεν μπορούν όχι να σπουδάσουν αλλά ούτε την αλφαβήτα να μάθουν. Ας θυμίσουμε ότι μέχρι το 2009 τουλάχιστον 200.000 ανάπηρα παιδιά ήταν εκτός σχολικού συστήματος.

Ας θυμίσουμε στον Στ. Κυμπουρόπουλο ότι επί συγκυβερνήσεων ΝΔ–ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ δόθηκε άδεια στους γονείς να προσλαμβάνουν σε δημόσιο σχολείο με ίδια έξοδα εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης ή σχολικό νοσηλευτή! Έτσι οραματίζονται την ένταξη των αναπήρων στα γενικά σχολεία…

Τελειωμό δεν έχουν οι πολιτικές ανισότητας που προωθούνται με τον ίδιο ζήλο από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και συνεχίζονται επί ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικές που υπαγορεύονται ευθέως και με τον πιο σκληρό τρόπο από την ΕΕ την ΕΚΤ και όλα τα παρακλάδια αυτού του μορφώματος.

Και για να μην νομίζουν ότι έχουμε κοντή μνήμη ας θυμίσουμε και τις εκθέσεις του ΟΗΕ που καταδίκαζε την Ελλάδα για την κατάρρευση του συστήματος υγείας της στα χρόνια της κρίσης. Που ήταν τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση να σώσει τους αναπήρους από την εξαθλίωση;

«Πουθενά»! απαντάμε εμείς οι μαχόμενοι αγωνιστές που βρισκόμαστε στο δρόμο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και τη μοιρασιά του πλούτου στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. Η ΕΕ επέβαλε τις αντιλαϊκές βάρβαρες πολιτικές της στέλνοντας στον κοινωνικό Καιάδα αναπήρους και χρόνια πάσχοντες.

Και για να τελειώνουμε με τα παραμύθια ας γνωρίζουμε ότι σε όλη την ΕΕ χιλιάδες ανάπηροι είναι αποκλεισμένοι από το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι λόγω πολιτικών διακριτικής μεταχείρισης. Ας θυμηθούμε ότι τον Ιούνιο του 2018 οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Φόρουμ με Αναπηρία (ΕDF) καλούσαν την ΕΕ να αυξήσει τα κονδύλια για την προσβασιμότητα των αναπήρων και τα διαρθρωτικά ταμεία να σεβαστούν και να υποστηρίξουν τον ευρωπαϊκό πυλώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα των αναπήρων. Όταν ηγετικά στελέχη του EDF προβαίνουν σε τέτοιες δηλώσεις κάτι δεν πάει καλά με την «Ευρωπαϊκή Ένωση της αλληλεγγύης και του σεβασμού στα δικαιώματα των αναπήρων».

Και επειδή οι πολιτικές για την αναπηρία είναι ένα τεράστιο θέμα υποσχόμαστε ότι θα επανέλθουμε εδώ, στο kommon, με σειρά σχετικών άρθρων…

·                                         *  Η Ελένη Μπαρμπαλιά είναι πρόεδρος του συλλόγου διαβητικών Αθήνας και υποψήφια ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ