Βαγγελίτσα Δινοπούλου, αναπληρώτρια δασκάλα, μέλος ΔΣ της ΔΟΕ, μέλος Συντονιστικού Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, υποψήφια ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

– Το προηγούμενο διάστημα εκδηλώθηκε ένα μεγάλο κίνημα αναπληρωτών και εκπαιδευτικών. Σε βλέπουμε σήμερα υποψήφια με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σχετίζονται αυτά μεταξύ τους;

Φυσικά! Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ είμαστε αναπόσπαστα δεμένοι με τους κοινωνικούς αγώνες των εργατών, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων. Το κίνημα του Γενάρη ανέδειξε ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία της εκπαίδευσης δεν είμαστε διατεθειμένοι να εγκλωβιστούμε στους περιορισμούς των δεσμεύσεων της κυβέρνησης σε κεφάλαιο, ΕΕ, ΕΚΤ κλπ.: Ψίχουλα, ανασφάλεια, ανεργία και περιπλάνηση. Η ρήξη/αποδέσμευση από τη φυλακή της ΕΕ αποτελεί όρο επιβίωσης για κάθε εργαζόμενο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για μόνιμη και σταθερή εργασία με όλα τα δικαιώματα. Σάρκα από τη σάρκα αυτού του κόσμου βρεθήκαμε σε κάθε μάχη όλο το προηγούμενο διάστημα, προτάσσοντας την αναγκαιότητα οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν το σάπιο και παλιό πολιτικό προσωπικό των αστικών κομμάτων που μιλά στο όνομά τους και λειτουργεί σε βάρος τους. Αυτό προσδοκεί να εκφράσει η παρουσία αυτού του ανυπότακτου κομματιού στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε τι συνίσταται η πολιτική της ΕΕ για την εκπαίδευση;

Από το περιεχόμενο σπουδών, τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, την χρηματοδότηση, τους όρους εργασίας των εκπαιδευτικών, κάθε πτυχή της εκπαίδευσης επιδιώκεται από ΕΕ και ΟΟΣΑ (με τις «βέλτιστες πρακτικές») να συνδεθεί ολοκληρωτικά με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου και της εξουσίας. Πρέπει να μορφωνόμαστε λιγότεροι και λιγότερο γιατί αυτό απαιτούν οι επιχειρήσεις και η αγορά. Τα πάντα πρέπει να μετριούνται και να αξιολογούνται. Αυτό είναι το «όραμα» της ΕΕ: το σχολείο της αγοράς, των ταξικών φραγμών και αποκλεισμών, των φθηνών ευέλικτων εργαζόμενων.

Η κυβέρνηση διαφημίζει διορισμούς στην εκπαίδευση. Η ΝΔ μιλάει για αριστεία από την μια και «ψυκτικούς» από την άλλη. Τι διαφορετικό πρεσβεύει η αντικαπιταλιστική Αριστερά;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε απόλυτη συμφωνία με ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, θέσπισε το προσοντολόγιο. Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα χυδαίο εμπόριο ελπίδων απέναντι σε χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς που βλέπουν τη ζωή τους να μοιράζεται κάθε χρόνο ανάμεσα σε ολιγόμηνες συμβάσεις σε κάθε σημείο της Ελλάδας και στην ανεργία και τους υπόλοιπους, που βλέπουν τις προσδοκίες τους για μόνιμη εργασία να απομακρύνονται καθώς η πίτα διαρκώς μικραίνει και δεν φτάνει για όλους. Στόχος είναι ο ίδιος: στο ταξικό σχολείο των αποκλεισμών και των φραγμών για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προσαρμοστούν στο αέναο κυνήγι προσόντων, την ατομική διαπραγμάτευση, την ανασφάλεια και την εναλλαγή μεταξύ ανεργίας-εργασίας. Απέναντι στην «ελπίδα» του ΣΥΡΙΖΑ και την «αριστεία» της ΝΔ υπάρχει το ρεύμα εκείνο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που δίνει τη μάχη για πραγματικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, κόντρα στις ατομικές λύσεις και τις λογικές διαχείρισης του «εφικτού».

Με δυο κουβέντες, γιατί ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Για να εκφραστεί η πραγματικά αντισυστημική, αντικαπιταλιστική, μαχητική αριστερά, για να βρει έκφραση πολιτική η οργή απέναντι στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ του κεφαλαίου, της φτώχειας, του φασισμού και του πολέμου, για να εκφραστούν οι ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Γιατί τα πράγματα πρέπει και μπορούν να πάνε αλλιώς!

https://youtu.be/DMdd1agV7_I

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 19.5.2019

http://prin.gr/?p=25946