Παναγιώτης Καλαβάνος-Πετρόγιαννης, δικηγόρος υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Παραχαράσσουν και την ίδια την πραγματικότητα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι

Στις ευρωεκλογές στις 26 Μάη στόχος για τη μαχόμενη αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι η ανάδειξη ενός άλλου δρόμου απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών ομίλων, του πολέμου και του φασισμού. Δέκα χρόνια από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, και οι πολιτικές λιτότητας και φτώχειας δεν αφήνουν ούτε τον πλέον δύσπιστο να αντιληφθεί το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ, που πλέον εκφράζεται μέσα από το δίλημμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς, συνθέτοντας και τα αντίστοιχα ρεύματα αστικής πολιτικής. Είναι η ΕΕ των τεράστιων ποσοστών ανεργίας, των αντιλαϊκών πολιτικών του Μακρόν και της σκληρής καταστολής του κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων» στη Γαλλία, της δωδεκάωρης εργασίας και της απλήρωτης υπερεργασίας του Κουρτς και του Όρμπαν, είναι η ΕΕ-στυλοβάτης του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο πραξικόπημα στη Βενεζουέλα και στις πολεμικές επεμβάσεις που γεννούν μετανάστευση και προσφυγιά.

Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται και, αν αλλάζει πρόσωπο, είναι μόνο προς αντιδραστικότερη κατεύθυνση στην επίθεση και στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των σύμμαχων στρωμάτων της, του λαού και της νεολαίας, καθώς και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Κι αυτό στη χώρα μας το ξέρουμε καλά, έχοντας πληρώσει πολύ βαρύ το τίμημα της συμμετοχής στην ΕΕ ως κοινωνία, σε επίπεδο οικονομικό, λαϊκής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας.

Μερικά χρόνια πριν μας μιλούσαν για το τέλος της Ιστορίας, παραχαράσσοντάς την. Τώρα φροντίζουν να παραχαράξουν την ίδια την πραγματικότητα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, τα ψίχουλα του ΣΥΡΙΖΑ «13η σύνταξη» και την εν γένει επιδοματική πολιτική «κοινωνικό κράτος». Η συγκυβέρνηση με τον ακροδεξιό Καμμένο μετατρέπεται σε «προοδευτική συμμαχία ενάντια στην ακροδεξιά» και η Συμφωνία των Πρεσπών με την περαιτέρω εμπλοκή των ΗΠΑ στην περιοχή «λειτουργεί υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών». Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και η σύνδεση στο άρμα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ του Τραμπ συνιστούν «αριστερή πολιτική». Αντίστοιχα, σύμφωνα με τη ΝΔ, η επταήμερη εργασία αποτελεί «πρόοδο» και «προσαρμογή στα νέα δεδομένα» και πρέπει να την αποδεχτούμε.

Χρειάζεται βαθιά καταδίκη των μνημονιακών δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ , ΚΙΝΑΛ, της ακροδεξιάς και της Χρυσής Αυγής μέσω των αγώνων και της ψήφου μας. Για μια αριστερή ανατρεπτική συμμαχία και λαϊκή αντιπολίτευση εναντίον τους. Απαιτείται ένα μέτωπο από την πλευρά των δυνάμεων της εργασίας ρήξης, ανατροπής και κατακτήσεων στο σήμερα, ενάντια και έξω από την ΕΕ και το ευρώ, όπως και μια νέα μετωπική αντίληψη και πολιτική για την Αριστερά και το κίνημα, η οποία θα υπερβαίνει τον σημερινό κατακερματισμό, για τον οποίο κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ανάγκη που δείχνει να μην αντιλαμβάνεται η ηγεσία του ΚΚΕ. Παρά τους αγώνες του, πήρε θέση με άκυρο στο δημοψήφισμα, και όχι υπέρ της εξόδου από το ευρώ, το καλοκαίρι του 2015, ενώ υποκλίθηκε σε εθνικιστικά ακροατήρια, όπως και η ηγεσία της ΛΑΕ.

Στις ευρωεκλογές στις 26 Μάη στηρίζουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ψηφοδέλτιό της και το, παρά τις αντιφάσεις της, πιο ελπιδοφόρο και ενωτικό εγχείρημα της επαναστατικής Αριστεράς.