Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος, Πολιτική Αγωγή κατά Χρυσής Αυγής, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δεν νικιέται ο φασισμός με υπεράσπιση του αντιλαϊκού οικοδομήματος

Αν πιστέψουμε την κυρίαρχη αφήγηση για τις ευρωεκλογές, το βασικό διακύβευμα της 26ης Μαΐου είναι η σύγκρουση ανάμεσα στα παραδοσιακά κόμματα της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς από τη μια πλευρά και στα «λαϊκίστικα» ή «αντισυστημικά» κόμματα της ακροδεξιάς από την άλλη. Οι ταγοί της ΕΕ ισχυρίζονται ότι η υπερψήφιση των πρώτων είναι μονόδρομος για όσους αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο του εθνικισμού, του ρατσισμού και του πισωγυρίσματος της Ευρώπης στις διπλωματικές και πολεμικές έριδες που μάστιζαν την ήπειρο πριν τη δημιουργία των πρόδρομων σχημάτων.

Η αλήθεια είναι ότι η συστημική απάντηση στην οικονομική κρίση του 2008, με κύρια ευθύνη των δομών της ΕΕ, έστρωσε τον δρόμο και φούσκωσε εθνικιστικά και ρατσιστικά μορφώματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν υπάρχει τίποτα το πληβειακό ή αντισυστημικό στην αναδυόμενη ακροδεξιά: η ατζέντα της νομιμοποιήθηκε από τις πολιτικές λιτότητας, διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών, παρανομοποίησης των μεταναστευτικών πληθυσμών, στοχοποίησης των «εσωτερικών εχθρών», όπως είναι οι μουσουλμανικές κοινότητες που θεωρούνται πλέον συλλήβδην ύποπτες για «τρομοκρατία». Αυτοί είναι οι πυλώνες πάνω στους οποίους τα ακροδεξιά κόμματα ξετυλίγουν το πολιτικό τους σχέδιο, είτε πρόκειται για διασπάσεις πολιτικού προσωπικού των κεντροδεξιών κομμάτων προς τα ακροδεξιά είτε πρόκειται για παλιότερα φασιστικά και ναζιστικά μορφώματα που σπεύδουν να «κανονικοποιηθούν» στις νέες ευνοϊκές συνθήκες.

Με δεδομένα αυτά, οι εργατικές τάξεις, η νεολαία και τα κινήματα στην Ευρώπη, στην ήπειρο με τη σημαντικότερη συγκέντρωση ιδεολογικής, πολιτικής και κινηματικής εμπειρίας των από κάτω, πρέπει να απορρίψουν το δίλημμα της κυρίαρχης αφήγησης. Όχι γιατί προτείνουμε να υποτιμηθεί ο κίνδυνος της αναδυόμενης ακροδεξιάς, που αποτελεί στην πραγματικότητα έκφραση της εργοδοτικής και δεξιάς αντεπίθεσης κατά των κατακτήσεων περασμένων δεκαετιών. Αλλά γιατί η μάχη ενάντια στην άκρα δεξιά δεν μπορεί να δοθεί υπερασπίζοντας το status quo της λεηλασίας των εργαζόμενων και των φτωχών, των πολεμικών επεμβάσεων και της Ευρώπης Φρούριο.

Για το λόγο αυτό, απευθυνόμαστε από τις τάξεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όσες και όσους δώσαμε κοινούς αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, και ιδίως μετά το 2010, στα μεγάλα κινήματα κατά των μνημονίων και του φασισμού, για να πούμε: η γραμμή που θέλει την Αριστερά να προσαρμόζεται «ρεαλιστικά» και να γίνεται κομμάτι του ενός από τους δύο πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος, όπως είναι σήμερα η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ και η προσέγγιση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος μέσω της Προοδευτικής Συμμαχίας, είναι ιστορικά ανεπίκαιρη και προοπτικά καταστροφική. Δεν αντιμετωπίζει τον φασισμό, όπως ισχυρίζεται. Επενδύει σε ένα οικοδόμημα που τρίζει και, που στην επόμενη παρόξυνση της κρίσης, θα πέσει πάνω στα κεφάλια όσων θα επιλέξουν να καταφύγουν σ’ αυτό.

Οι ευρωεκλογές δίνουν μια καλή ευκαιρία να στηρίξουμε τη στρατηγική της επιμονής στους εργατικούς αγώνες, στο μαζικό αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στη διεθνιστική σύγκρουση με την ΕΕ και στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτά είναι η αυτοτελής συγκρότηση και έκφραση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και στο πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό ζητάμε την ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την πιο υπεύθυνη, ρεαλιστική και καλοζυγισμένη επιλογή στις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας!

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 19.5.2019