Στέλιος Νικητόπουλος, δημοσιογράφος, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η πολιτική κυβέρνησης-Ευρωπαϊκής Ένωσης όλο και πιο πολύ μετατρέπει τη χώρα σε τόπο υπερεκμετάλλευσης, με αποκορύφωμα την εξόρυξη υδρογονανθράκων, που προδιαγράφει την εμπλοκή τεράστιων οικονομικών, πολιτικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων του κεφαλαίου. Μετά την Ήπειρο, τον Πατραϊκό, το Κατάκολο και τη θάλασσα νοτιοδυτικά της Κρήτης, κι άλλες περιοχές της χώρας μας παραδίδονται σε πετρελαϊκές εταιρίες.

Ο Γ. Σταθάκης υπέγραψε πρόσφατα τις συμβάσεις για παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε δύο περιοχές του Ιονίου πελάγους, τη θαλάσσια περιοχή 10 στον Κυπαρισσιακό κόλπο, η οποία παραχωρήθηκε στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), και τη θαλάσσια περιοχή «Ιόνιο», που παραχωρείται στην κοινοπραξία των ΕΛΠΕ με την ισπανική Repsol. Το ένα τρίτο της χώρας, ηπειρωτικής και θαλάσσιας, εκχωρείται σε πολυεθνικές εταιρίες εξόρυξης υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου)!

Το ένα τρίτο της χώρας παραδίδεται σε πολυεθνικές εξορύξεων

Στη Χαλκιδική η κυβέρνηση έδωσε πριν από δύο χρόνια άδεια στην καναδική πολυεθνική εταιρία εξόρυξης χρυσού Eldorado Gold για την Ολυμπιάδα και άδεια για το χώρο απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων στο ρέμα του Κοκκινόλακκα, πάνω στο μεγάλο σεισμικό ρήγμα της Ιερισσού. Κωφεύει στις προειδοποιήσεις του καθηγητή Κώστα Παπαζάχου για επικείμενη μεγάλη καταστροφή, καθώς τα φράγματα δεν θα αντέξουν σε ισχυρό σεισμό. Η Eldorado εδραιώνεται στη Χαλκιδική και βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο επέκτασης των δραστηριοτήτων της σε περιοχές της Β. Ελλάδας.

Η λεηλασία του τόπου είναι πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ένωσης του κεφαλαίου. «Απαλλοτριώνεται» η γη, το νερό, ο αέρας του λαού, στο όνομα της «ανάπτυξης», της εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο. Η ρήξη και η αποδέσμευση από αυτόν το μηχανισμό είναι όρος επιβίωσης για το λαό.

Η κυβέρνηση παραδίδει γεωπολιτικό πλούτο και υπέδαφος σε ιμπεριαλιστικές εταιρίες- κολοσσούς. Με αυτό τον τρόπο υποθηκεύει το μέλλον της χώρας, προσδοκώντας προς όφελος της ελληνικής αστικής τάξης ένα μικρό μερίδιο από τα κέρδη.

Το ζήτημα, εκτός από περιβαλλοντική, έχει κοινωνική και πολιτική διάσταση, που σχετίζεται με τη θεμελιακή μάχη για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, και την ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων. Βάζουμε εργατικό-αγροτικό πρόσημο στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες καθώς η λεηλασία και η καταστροφή του τόπου πλήττουν τους εργαζομένους και καταστρέφουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις με τεράστιες επιπτώσεις στην παραγωγή.

Στη μεγάλη πανελλαδική πορεία ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Ήπειρο ‒ Κρήτη ‒ Δυτική Ελλάδα ‒ Ιόνιο που έγινε στα Γιάννενα συσπειρώθηκαν όλοι οι άλλοι αγώνες για τη γη και την ελευθερία ενάντια στη λεηλασία του τόπου μας. Αυτή είναι η απάντηση των κοινωνιών. Η απάντηση του λαού δίνεται στους αγώνες. Εκεί θα ανατραπούν αυτές οι πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ.