Οικονομική πολιτική για τις ανάγκες του λαού

Χρήστος Βαφειάδης, συνταξιούχος καθηγητής ΤΕΙ, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Με την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και ήδη από την εποχή του Μάαστριχτ και της Λευκής Βίβλου, αυτό που επιβεβαιωνόταν ήταν ότι όχι μόνο δεν θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, αλλά ότι μέσα στην αρένα της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς μέτρα προστασίας απέναντι στις ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές μονοπωλιακές ενώσεις, θα είχαμε διαρκή συρρίκνωση του εθνικού προϊόντος, των εξαγωγών, της αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας. Με την άρση της δασμολογικής προστασίας ολόκληροι τομείς άρχισαν να γίνονται προβληματικοί. Παρά τις σκανδαλώδεις επιδοτήσεις και δανειοδοτήσεις, έκλειναν τα περισσότερα μεγάλα εργοστάσια, ενώ εκατοντάδες επιχειρήσεις «μετανάστευαν» στα Βαλκάνια με απλήρωτα τα δάνεια στα ταμεία τους. Ταυτόχρονα, η χώρα ευθυγραμμίστηκε με όλους τους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Σήμερα, 40 χρόνια από την είσοδο στην ΕΕ και 9 χρόνια επιβολής της μνημονιακής λαίλαπας με το ξέσπασμα της κρίσης, ο λαός στενάζει από τα αντιλαϊκά μέτρα, τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους και τις ρυθμίσεις των τριών μνημονίων, που θα ρουφούν το αίμα της κοινωνίας ως το 2060, υπό καθεστώς αυστηρής επιτροπείας με στόχο την αποπληρωμή του ληστρικού χρέους.

Παρά την κοκορομαχία του νέου διπόλου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, η συναίνεση όλης της συστημικής «αντιπολίτευσης», του επιχειρηματικού κόσμου και της ΕΕ εκφράζεται στην προσήλωσή τους στις αναδιαρθρώσεις, που μετέφεραν στην πλάτη των εργαζομένων το κόστος της κρίσης που ξέσπασε 10 χρόνια πριν. Με την ανεργία στα ύψη, τη νέα γενιά της μετανάστευσης και των 250 ευρώ, με ελαστικές τις εργασιακές σχέσεις, με την απαγόρευση των απεργιών, την κατάργηση των ΣΣΕ, το διευθυντικό δικαίωμα, την κυριακάτικη αργία-7ήμερο, το χτύπημα κάθε εργατικού δικαιώματος , της παιδείας, της υγείας, του ξεπουλήματος οτιδήποτε βρίσκουν μπροστά τους, τις ιδιωτικοποιήσεις. Κι όλα αυτά ενώ οι κυρίαρχες τάξεις έχουν μεταφέρει στο εξωτερικό αστρονομικά ποσά. Αυτός είναι ο παράδεισος της ΕΕ.

Για την επιβολή αυτής της καταστροφικής πορείας έχει εξαπολυθεί μια παραπλανητική εκστρατεία για την υποταγή της εργατικής τάξης και του λαού με διλήμματα όπως: «Παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ ή θάνατος», «Δεν υπάρχει εναλλακτική». Όλη αυτή η μεθοδευμένη πλύση εγκεφάλου προσπαθεί να πείσει ότι δεν υπάρχει ελπίδα έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με τις ειδικές οικονομικές ζώνες που έχει ετοιμάσει η ΕΕ, έξω από τα νέα Νταχάου και ότι δεν υπάρχει ζωή πέρα από το εκτελεστικό απόσπασμα των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων που έχουν στήσει.

Η αλήθεια είναι, για κάθε λογικό άνθρωπο, ότι η ζωή αρχίζει μονάχα έξω από όλα αυτά. Μια ζωή που, όπως ποτέ δεν ήταν, δεν θα είναι ούτε και σήμερα στρωμένη με ροδοπέταλα. Θα ορίζεται όμως όλο και περισσότερο από την αξιοποίηση των αγώνων μας και του δικού μας μόχθου για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι για τα πλούτη και την κυριαρχία του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Με την παύση πληρωμών και τη διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους θα έχουμε ήδη από τώρα τη δυνατότητα όχι μόνο για την πληρωμή των σημερινών, αλλά και για τη βελτίωση μισθών και συντάξεων, μέσα από την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου. Μόνο η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ και η εισαγωγή ενός εθνικού νομίσματος, μαζί με την κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων, μπορούν να μας δώσουν μια δυνατότητα για το σχεδιασμό μιας οικονομικής πολιτικής που θα είναι σύμφωνη με τις ανάγκες και τις δυνατότητες του λαού και του τόπου.