Με αφορμή το επεισόδιο Κασιδιάρη – Κανέλη – Δούρου, ξαφνικά πήρε ο πόνος τη ΝΔ και το Μουσουρούλη για το φαινόμενο της βίας και του φασισμού. Μετά τον Τριαντάφυλλο πριν μερικές εβδομάδες προεκλογικά, είπε κι ο μνημονιακός Μουσουρούλης, πάλι προεκλογικά, να ρίξει τα κροκοδείλια δάκρυά του και να ανησυχήσει για φόβο εκφασισμού της κοινωνίας και φαινόμενα επικίνδυνα για την “κοινωνική συνοχή”. Η υποκρισία δεν έχει όρια όταν τόσο καιρό η Νέα Δημοκρατία με το ΠΑΣΟΚ κάνουν διαγωνισμό σε καλλιέργεια ρατσιστικού κλίματος και ρατσιστικής φρασεολογίας, βάζοντας πρώτο θέμα στην αντζέντα τους το (αντι)μεταναστευτικό ζήτημα και φορτώνοντας, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν από τους πραγματικούς υπευθύνους, όλα τα κακά της πολιτικής τους και της μοίρας μας στους κακούς μετανάστες, που ενίοτε γίνονται πάλι κατά ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ακόμα και δήθεν υγειονομικές βόμβες.

Έχοντας οι ίδιοι ενεργοποιήσει πλήρως ρατσιστικά και φασιστικά αντανακλαστικά στην κοινωνία, καλλιεργώντας κλίμα απίστευτου φόβου και ανασφάλειας στο λαό, σε ένα λαό στα όρια της εξαθλίωσης από τις πολιτικές που εφάρμοσαν τα κόμματα αυτά του κεφαλαίου σε πλήρη συνεργεία με ΕΕ-ΔΝΤ, τους τραπεζίτες και τους βιομηχάνους. Έχοντας βγάλει από τα συρτάρια τους όλη την εμφυλιοπολεμικού τύπου φρασεολογία και προπαγάνδα κατά της αριστεράς, έχοντας επωάσει το αυγό του φιδιού και εκθρέψει μεταφορικά και κυριολεκτικά το ίδιο το φίδι (σύμφωνα με βιβλία και δημοσιεύματα πρώην υπαρχηγών της ίδιας της Χ.Α. για χρηματοδοτήσεις, δωρεάν εκτυπώσεις υλικού και άλλου τύπου βοήθεια και από το κόμμα του κυρίου Μουσουρούλη), αρχίζουν και τρέχουν τα ψεύτικα δάκρυα και η σάπια κινδυνολογία περί άκρων και διάσπασης της κοινωνικής συνοχής. Μιας ήδη πολύ εύθραστης κοινωνικής συνοχής σε έναν ακήρυκτο - ύπουλο πόλεμο που διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό, από τον πόλο και τους υπηρέτες του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας.

Κι αλήθεια, γιατί ο Μουσουρούλης, ο κύριος ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ για να μη ξεχνιόμαστε, μιλάει γενικά κι αόριστα για άκρα; Ντρέπεται να καταδικάσει στα ίσια τη φασιστική ακροδεξιά που μαχαιρώνει και δέρνει μετανάστες κι άλλο κόσμο που πολιτικά ή μη δεν τους αρέσει η εμφάνισή του, τόσο καιρό ή μήπως κι αυτό δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή του; Μήπως όμως εξυπηρετεί άλλους σκοπούς αυτή η αοριστολογία και γενικολογία; Κι αυτή η εμετική γενικολογία - κινδυνολογία των άκρων, για να ψαρέψει ψήφους η δήθεν μετριοπαθής δεξιά (υποτίθεται κεντροδεξιά) πολυκατοικία σε θολά νερά... Πόσο πιο φανερό και απροκάλυπτο για το που το πάνε, όταν τα βρίσκουν μια χαρά δεξιοί και ακροδεξιοί, δήθεν ορκισμένοι εχθροί που πολλά είχαν “σούρει” ο ένας στον άλλο, από τον Αντωνάκη μέχρι τη Ντόρα, τον “κομάντο” Πλεύρη, τον “τσεκουράτο” Βορίδη κι από τη Siemens μέχρι το Βατοπέδι, απέναντι στον “κίνδυνο” της αριστεράς!

Όταν συσπειρώνεται η δεξιά και ακροδεξιοί σε μία αντιαριστερή και ρατσιστική βάση στο καταφύγιο της ΝΔ, κλείνοντας το μάτι στη φασιστική ακροδεξιά, το παρακράτος και τους σύγχρονους Ναζί της χρυσής αυγής σαν τελευταία εφεδρεία και λύση ανάγκης, απειλώντας για την λεγόμενη κοινωνική συνοχή, μάλλον βλέπουμε πως η δήθεν μετριοπαθής (κεντρο)δεξιά ξεσκεπάζεται πια και επαναφέρει από το ντουλάπι της ιστορίας το παλιό κακό της πρόσωπο και μηχανισμούς! Όσο για τους φόβους και τις ανησυχίες τους, για την άνοδο του φασισμού και τις εύθραυστες και λεπτές ισορροπίες στην κοινωνία, θα τους συμβουλεύαμε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να μελετήσουν λίγο ιστορία παρέα με έναν καθρέφτη, να δουν, αφού δεν ξέρουν, ποιοι είναι οι λόγοι  που οδηγούν τους λαούς στα όριά τους, αλλά και ποιοι είναι εκείνοι που τροφοδοτούν και προωθούν το φασιστικό πόλο, ειδικά σε περιόδους κρίσης.

Η αριστερά είναι η μόνη, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, που είναι εδώ και παλεύει πραγματικά να αποφευχθεί ο εκφασισμός της κοινωνίας, παλεύει για την επιβίωση σε πρώτο επίπεδο του λαού μας και από εκεί και μετά τη συνολικότερη κοινωνική απελευθέρωση του από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Παλεύει για να ζήσουμε σε μια άλλη κοινωνία, χωρίς δανειστές τοκογλύφους, τραμπούκους και φασίστες, χωρίς “αχθοφόρους των ονείρων μας” και εκμεταλλευτές. Σε μια κοινωνία της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της δημιουργικής εργασίας και της ενοποιημένης ανθρωπότητας  την κοινωνία  των σύγχρονων δυνατοτήτων και αναγκών.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Χίου