Γιάννης Ελαφρός

Την ώρα που η μισή και πλέον χώρα ήταν υποχρεωμένη να κλειστεί από τις 6 το απόγευμα στο σπίτι, οι «υπήκοοι» μπορούσαν να δουν (όχι στις τηλεοράσεις βεβαίως, αλλά στα social media) τον πρωθυπουργό, με τη σύζυγο και την κουστωδία του, να γλεντάνε σε πολυπληθές τσιμπούσι σε σπίτι στελέχους της ΝΔ στην Ικαρία. Για δεύτερη φορά μετά την περιβόητη εκδρομή στην Πάρνηθα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επικοινωνιακό του επιτελείο δείχνει πως δεν έχει επικοινωνία με όσα ζει ο κόσμος…

Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει να φαίνεται τίμια, αναφέρει η γνωστή ρήση που αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που «η γυναίκα του Καίσαρα» και η πολιτική που υλοποιεί ούτε φαίνεται, ούτε είναι τίμια; Γιατί το πρόβλημα με την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ακριβώς αυτό. Δεν είναι μόνο πως ενώ αποφασίζει αντιδημοκρατικά απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 μ.μ. για Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ. αυτός επιλέγει να κάνει εκδρομή στην Ικαρία για να επιθεωρήσει ένα μικρό εμβολιαστικό κέντρο, ενώ στις πόλεις είναι η ουσία και καταλήγει σε τραπέζωμα με συμμετοχή δεκάδων τοπικών στελεχών της ΝΔ.

Είναι πολύ περισσότερο πως αυτή η κυνική κίνηση εκφράζει την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: απαγορεύσεις, αστυνομία, φτώχεια, απειλή της πανδημίας και σχεδόν 6.000 νεκροί από κορονοϊό για τους πολλούς, διαρκές «φαγοπότι» για τους λίγους των μεγάλων επιχειρήσεων, του κεφαλαίου και των πολιτικών φίλων της κυβέρνησης.

Αυτό που γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό στον κόσμο, που στην αρχή συσπειρώθηκε στο κυβερνητικό αφήγημα από φόβο και λόγω έλλειψης πολλών διαφορετικών φωνών (εκτός από τους αγωνιστές και τους μαχόμενους γιατρούς της αντικαπιταλιστικής αντισυστημικής Αριστεράς ελάχιστοι αμφισβητούσαν τις οδηγίες Τσιόδρα), με κινήσεις σαν την Ικαρία μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς η εκμετάλλευση και η καταπίεση γίνεται αφόρητες όταν συνδυάζονται με την κοροϊδία και την προσβολή. Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο πως για πρώτη φορά σε εμφάνιση του Μητσοτάκη ήταν τόσο πολλά τα αντικυβερνητικά συνθήματα, τα γιουχαΐσματα ακόμα και οι μούντζες. Το κλίμα αλλάζει…

Ήδη αυτό φαίνεται στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων με τα μαζικά εκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Κι εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Τα ζητήματα «ύφους και ήθους της εξουσίας» είναι προνομιακό πεδίο της ενδο-δικομματικής αντιπαράθεσης. Δηλαδή, της συνέχισης της ίδιας πολιτικής, αλλά με άλλο στυλ. Να φύγει ο Μητσοτάκης που είναι των κολεγίων και να έρθει ο Τσίπρας που είναι της Κυψέλης. Η τετραετία ΣΥΡΙΖΑ έδειξε βέβαια πως όταν υλοποιείς την αστική, την κυρίαρχη πολιτική, τότε αρχίζεις να αποκτάς και τα ίδια αποκρουστικά χαρακτηριστικά άσκησης πολιτικής. Η σημερινή συναινετική λογική και η απουσία αντιπολίτευσης στα ουσιαστικά θέματα που χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα (ο οποίος έχει αναδειχθεί σε Καίσαρα μέσα στο κόμμα του) είναι αποκαλυπτικά.

Αξίζει να πάμε πιο βαθιά. Η οργή για όσα ζούμε ας μην εκτονώνεται σε σχόλια στα ψηφιακά «κοινωνικά δίκτυα», ούτε στην προσμονή της κυβερνητικής εναλλαγής, που δεν θα αλλάξει τίποτα το βασικό. Η ζωή είναι τώρα και μας την παίρνουν με χίλιους τρόπους. Ας βγούμε στους δρόμους του αγώνα, ας συμβάλλουμε στη διαμόρφωση και στην ισχυροποίηση μιας αριστερής αντικαπιταλιστικής εναλλακτικής, ας γίνουμε οι πρώτες σταγόνες της καταιγίδας που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ