Η κυβέρνηση αποκλείει χιλιάδες νέους από τα πανεπιστήμια

Γιώργος Κρεασίδης

▸ Ένταση των ταξικών φραγμών, κατηγοριοποίηση των σχολών και ενίσχυση κολεγίων και ιδιωτικών ΙΕΚ

Τα χαρακτηριστικά μιας ακραίας επίθεσης στη νεολαία παίρνει στην εφαρμογή του το αντιδραστικό μέτρο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) για την είσοδο στα πανεπιστήμια και μάλιστα σε χρονιά που ήταν δοκιμασία, λόγω της καραντίνας και της διαλυτικής για το σχολείο τηλεκπαίδευσης.

Μέχρι σήμερα, λόγω του κλειστού αριθμού εισακτέων σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα, ο απόφοιτος λυκείου μπορούσε να μπει σε σχολή της επιλογής του, αρκεί να μη συμπληρωνόταν οι θέσεις από συνυποψηφίους, οι οποίοι θα συγκέντρωναν μεγαλύτερη βαθμολογία. Βάση εισαγωγής θεωρούνταν η χαμηλότερη βαθμολογία που είχε εισακτέος στη σχολή. Με τη θέσπιση από την κυβέρνηση της ΝΔ της ΕΒΕ απαιτείται η επίδοση του μαθητή να ξεπερνά μια αυθαίρετα καθορισμένη βαθμολογία. Αυτό σημαίνει ότι μένουν εκτός μαθητές που θα πέρναγαν, ενώ εμφανίστηκε το φαινόμενο να μένουν αδιάθετες θέσεις. Στην περίπτωση, μάλιστα, που απαιτείται ειδικό μάθημα, όπως το σχέδιο για την αρχιτεκτονική, το οποίο δεν διδάσκεται στα σχολεία, μένουν εκτός μαθητές με υψηλότατη βαθμολογία συνολικά. Έτσι 27.000 περίπου μαθητές, 7.000 περισσότεροι από πέρσι, μένουν εκτός πανεπιστήμιου. Πρόκειται περίπου για έναν στους τρεις. Η ΕΒΕ λειτουργεί και σαν μηχανισμός κατηγοριοποίησης των σχολών, καθώς άλλες επιδιώκουν την αναβάθμισή τους μέσα από τον αποκλεισμό των υποψηφίων, ενώ άλλες, ειδικά στην περιφέρεια, κινδυνεύουν με απαξίωση λόγω έλλειψης ζήτησης. Η προπαγάνδα της υπουργού Παιδείας Κεραμέως ισχυρίζεται ότι έτσι αποκλείονται υποψήφιοι με πολύ χαμηλές επιδόσεις, αλλά η πραγματικότητα την διαψεύδει, γεγονός που έχει προκαλέσει την οργή των μαθητών, των γονιών τους, αλλά και των εκπαιδευτικών.

Την υποκρισία της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, βέβαια, δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το γεγονός ότι στα κολέγια, που τα εξίσωσε με τα πανεπιστήμια σε ό,τι αφορά τα εργασιακά δικαιώματα, στα ξενόγλωσσα πανεπιστημιακά τμήματα με δίδακτρα, που δρομολογεί, αλλά και στις σχολές του εξωτερικού η «βάση εισαγωγής» είναι τα δίδακτρα και η «αριστεία» ταυτίζεται με το δυνατό πορτοφόλι του γονιού. Με δυο λόγια, όσοι έχουν το χρήμα θα αποφύγουν το άκρως ανταγωνιστικό, ψυχοφθόρο και αντιμορφωτικό σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, με την παπαγαλία και την τυποποιημένη αποσπασματική γνώση, έχοντας εξασφαλίσει το πτυχίο.

Με αυτό το αντιεκπαιδευτικό μέτρο, η κυβέρνηση επιδιώκει τη μείωση των αποφοίτων των πανεπιστημίων. Αυτό είναι εξάλλου το ζητούμενο για την ΕΕ, αλλά και τους φορείς που έχουν χρεωθεί να παρουσιάζουν σαν αντικειμενικά δεδομένα και επιστημονικά πορίσματα τις απαιτήσεις του κεφαλαίου — όπως ο ΟΟΣΑ σε διεθνές επίπεδο και το ΙΟΒΕ σε εθνικό. Αυτούς τους στόχους αποδέχονται πλήρως τα κόμματα που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια. Γι αυτό υπάρχει «συνέχεια του κράτους» στην πολιτική ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ που βήμα βήμα οδηγεί σε όξυνση των ταξικών φραγμών προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εδώ εντάσσεται και η ΕΒΕ, αυτό το βάρβαρο μέτρο σε βάρος της νεολαίας. Έτσι, μεθοδεύεται σταδιακά η ένταση της δυσκολίας του σχολείου και ειδικά του λυκείου με την τράπεζα θεμάτων, οι περιορισμοί στην ουσιαστική πρόσβαση στην εκπαίδευση με τα μόνιμα κενά σε εκπαιδευτικούς ή τα λεγόμενα «ολιγομελή» τμήματα που αναγκάζουν σε αλλαγή πορείας τους μαθητές στις λαϊκές και επαρχιακές περιοχές. Παράλληλα, τα πρότυπα-πειραματικά σχολεία διασφαλίζουν στα μεσοστρώματα ένα περιβάλλον που αντιστοιχεί στις πανελλαδικές.

Η μείωση των πτυχιούχων λανσάρεται σαν μέτρο μείωσης της ανεργίας που χρεώνεται στα υπερβολικά και αχρείαστα προσόντα της νεολαίας. Την ίδια ώρα βέβαια η ΕΕ χαρακτηρίζει σαν ευπαθή ομάδα τους NEETs, δηλαδή τους νέους 15 με 24 ετών, οι οποίοι βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, εργασίας ή κατάρτισης, που δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της πολιτικής της για όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Σε αυτούς επιφυλάσσει μια θέση στο πλέγμα κατάρτισης, μαθητείας, ελαστικής απασχόλησης. Χαρακτηριστική είναι η επιλογή της κυβέρνησης να βάλει από φέτος στο μηχανογραφικό με τις επιλογές των υποψηφίων στις πανελλαδικές και δημόσια ΙΕΚ μαζί με τις πανεπιστημιακές σχολές, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για ένα μέλλον με μισή δουλειά και μισή ζωή

Νομοσχέδιο Κεραμέως

Πειθάρχηση και χορηγίες αντί για γνώση και κριτική σκέψη

Με μια μαζική κινητοποίηση στην Αθήνα την Πέμπτη δόθηκε μια πρώτη απάντηση στο νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της Κεραμέως. Στην κινητοποίηση που κάλεσαν μέσα στο κατακαλόκαιρο πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ και η ΑΔΕΔΥ αντανακλάται η αγανάκτηση για το νομοσχέδιο. Με αυτό επιχειρείται η επιβολή της αξιολόγησης με στόχο την υποταγή, πειθάρχηση και κατηγοριοποίηση του εκπαιδευτικού, η απόδοση υπερεξουσιών στο διευθυντή, η δήθεν «αυτονομία» των σχολείων, που συνεπάγεται κυνήγι χορηγών για τη λειτουργία του. Αυτά συνδυάζονται με μια λογική παραπέρα αλλοίωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσα από τεχνικές της τηλεκπαίδευσης. Τα μέτρα αυτά δεν απαντάνε στο φτωχό σχολείο της παπαγαλίας και της τυποποίησης, αλλά το απομακρύνουν περισσότερο από τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών και την ίδια την πραγματικότητα. Ηχηρά συνθήματα για «αντεστραμμένη μάθηση» και «ψηφιακό εκσυγχρονισμό» προαναγγέλλουν δεξιότητες και κοινωνικές πρακτικές που ζητά η αγορά, αντί για γνώση, κριτική σκέψη και ελεύθερες συνειδήσεις που αντιστοιχούν στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο είναι οργανικά δεμένο με όλα τα αντιδραστικά μέτρα της ΝΔ, όπως η τράπεζα θεμάτων και η ΕΒΕ, ο νόμος για τα ΕΠΑΛ και ο αντίστοιχος για το πανεπιστήμιο και φυσικά η πανεπιστημιακή αστυνομία. Πρόκειται για τη συνταγή της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που ζητούν εργαζόμενους μισοειδικευμένους για ελαστική εργασία σε καθεστώς εργοδοτικής απολυταρχίας.

Η κινητοποίηση της Πέμπτης δεν ήταν αυλαία, καθώς αναμένεται συνέχεια. Παράλληλα η οργή για το εξεταστικό μακελειό που έφερε η ΕΒΕ δεν φαίνεται να καταλαγιάζει, καθώς μαθητές και γονείς δεν δέχονται τετελεσμένα. Όλα δείχνουν πως η σύγκρουση στην εκπαίδευση βρίσκεται μπροστά μας.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24-25.7.2021