Μουσταφά Τσολάκ Αλή | δημοσιογράφος, μέλος της ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ροδόπης

Η κατεύθυνση είναι ο σοσιαλισμός και όχι η «καλύτερη» διαχείριση του συστήματος

Η 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ξεκινάει με καθυστέρηση ετών (είτε λόγω κορονοϊού είτε διάφορων άλλων τεχνικών και οργανωτικών ζητημάτων) ελπίζουμε να οδηγήσει σε μια «επανεκκίνηση» του μετώπου. Παρ’ όλα τα προβλήματα και τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατάφερε εδώ και 14 χρόνια να είναι πάντα στο ύψος των περιστάσεων, πάντα μαχητική, πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

Αλλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, διαπιστώνουμε συγκεκριμένα προβλήματα σ’ ότι αφορά το οργανωτικό, προβλήματα που πρέπει να λυθούν στη Συνδιάσκεψη ώστε να καταφέρουμε να κάνουμε την «επανεκκίνηση». Μερικά απ’ αυτά, που θα ήθελα να αναφέρω, είναι:

1. Δυστυχώς οι τοπικές οργανώσεις δεν λειτουργούν ή –στην καλύτερη– υπολειτουργούν. Πρέπει άμεσα, την επόμενη της Συνδιάσκεψης, να μαζευτούν οι τοπικές, να εκλέξουν Συντονιστικά τα οποία θα είναι σε άμεση επαφή με τα Κεντρικά. Για να γίνει αυτό όμως…

2. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε Κεντρικά Γραφεία στην Αθήνα (αλλά και γραφεία σε πόλεις που μπορούμε να συντηρήσουμε), που θα είναι ανοιχτά καθημερινά, ώστε ο κόσμος να μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μας. Μαζί μ’ αυτό…

3. Χρειαζόμαστε ένα ενιαίο, δυναμικό μέσο (κυρίως διαδικτυακό, αλλά και έντυπο) για την ενημέρωση και τον διάλογο του κόσμου της εργασίας, της νεολαίας και των καταπιεσμένων. Αλλά το πιο σημαντικό:

4. Ενιαίο μπλοκ στις πορείες-κινητοποιήσεις. Δε μπορεί να κατεβαίνει μπλοκ ΑΝΤΑΡΣΥΑ με 30 άτομα και από πίσω τα μπλοκ των συνιστωσών της με 500, 300, 100 άτομα. Καιρός, λοιπόν, να σταματήσουμε να αφήνουμε άσχημες εντυπώσεις προς τον κόσμο της εργασίας.

5. Όχι στις ξεχωριστές διαδηλώσεις. Να αποφασιστεί στα όργανα σε ποια διαδήλωση θα πάμε και να πάμε όλοι μαζί εκεί. Και όχι οι μισοί Καμάρα οι άλλοι μισή Αριστοτέλους ή οι μισοί Ομόνοια και οι άλλοι μισοί Βικτώρια. Κι εννοείται ότι πρέπει να σεβόμαστε τις αποφάσεις των οργάνων.

6. Ποτέ και πουθενά ξανά δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αυτά τα προβλήματα πρέπει να λυθούν στη Συνδιάσκεψη, διότι χωρίς να λυθούν αυτά δε μπορούμε να προχωρήσουμε.

Σε ό,τι αφορά το θέμα των συνεργασιών στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, είναι σαφές πως ο κόσμος της εργασίας που εξοντώνεται απ’ την ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, ζει με «κουπόνια τροφίμων», δεν μπορεί να πληρώσει νοίκι-ρεύμα-θέρμανση, δεν μπορεί να βγάλει το μήνα… ψάχνει μια διέξοδο — και το μόνο σίγουρο είναι πως δεν εμπιστεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε εμπνέεται απ’ το ηττοπαθές ΚΚΕ ή το αρχηγοκεντρικό ΜέΡΑ25.

Και ακριβώς στο σημείο αυτό, γεννιέται η ανάγκη μιας ευρύτερης συνεργασίας των δυνάμεων της κομμουνιστικής, αντικαπιταλιστικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς. Επειδή όμως έχουμε τις εμπειρίες του –«παλιού, καλού»– ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα της ΛΑΕ, πρέπει αυτή η συνεργασία να γίνει πάνω σ’ ένα πρόγραμμα που θα ξεκαθαρίζει ότι:

Η κατεύθυνση είναι ο σοσιαλισμός και όχι η «καλύτερη» διαχείριση του συστήματος. Είμαστε με τους μετανάστες και με τα ανοιχτά σύνορα. Είμαστε ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Είμαστε με τις μειονότητες, και κυρίως με την τουρκική και την μακεδονική μειονότητα ενάντια στις πολιτικές της άρχουσας τάξης που θέλει να τους εξαφανίσει –ή στην καλύτερη να τους αφομοιώσει. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην οικολογική καταστροφή που γεννά ο καπιταλισμός. Αγωνιζόμαστε για όλα τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Είμαστε με το φεμινιστικό κίνημα. Στηρίζουμε την έξοδο απ’ το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να φύγουν όλες οι βάσεις πολέμου απ’ τη χώρα μας. Κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Διαγραφή του δημόσιου χρέους.

Αυτά νομίζω είναι τα βασικότερα που πρέπει να συμφωνήσουμε για μια ευρύτερη συνεργασία και μια συνεργασία πάνω σ’ αυτά, ίσως να έδινε μια ελπίδα και προοπτική στον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα. Και σύμμαχοι μας σ’ αυτό το δρόμο θα είναι οι άνθρωποι στους χώρους εργασίας, στα σωματεία, στις γειτονιές. Άνθρωποι που υψώνουν φωνή ενάντια στον φασισμό, ενάντια στον πόλεμο.
Ας ελπίσουμε απ’ την συνδιάσκεψη να βγούμε δυνατοί, ενωμένοι, αλλά πρώτα απ’ όλα σύντροφοι.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (21.1.23)