Κώστας Δικαίος | Μέλος της ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κυψέλης-Γαλατσίου-Πατησίων

∆εν πρόκειται απλά για μια αλλαγή στην κορυφή ή μια κυβερνητική εναλλαγή

Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα στοχεύει σε μια ριζική τομή και ανατροπή ταξική αντικαπιταλιστική, επαναστατική-σοσιαλιστική και προσπαθεί να προετοιμάσει τους εργαζόμενους και το εργατικό κίνημα, την πρωτοπορία και τους αγωνιστές για να διεκδικήσουν την πολιτική εξουσία, να επιβάλουν τη δική τους λογική στη συγκρότηση της κοινωνίας και της οικονομίας και να αντικαταστήσουν την αστική υποτιθέμενη δημοκρατία με την πραγματική προλεταριακή δημοκρατία.

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική περίοδο είναι αστήρικτη και απαράδεκτη κάθε προσπάθεια να αποσυνδεθεί το ένα ή το άλλο αίτημα/σύνθημα/στόχος πάλης (όσο σωστό και αν είναι όπως πχ Έξοδος από την ΕΕ) από την ανάγκη επιβολής μιας συνολικής λύσης όπως περιγράφεται παραπάνω. Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα απορρίπτει κάθε απόπειρα διαχείρισης της κρίσης στο πλαίσιο του συστήματος και ολοκληρώνεται με το σύνθημα/στόχο για την εγκαθίδρυση μιας μορφής διακυβέρνησης που θα ελέγχεται από το προλεταριάτο και τους συμμάχους του (φτωχοί αγρότες κλπ) μέσα από τα δικά τους όργανα πάλης.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος δεν είναι θέμα λογιστικό, τεχνικό ή επιλογής των κατάλληλων προσώπων, αλλά το διακύβευμα μιας μεγάλης ταξικής σύγκρουσης.

Σε αυτή τη διαδικασία η ανάπτυξη της αυτοργάνωσης και αυτενέργειας των μαζών θα παίξει αποφασιστικό ρόλο. Θα απελευθερώσει τις αστείρευτες δυνάμεις και τα ανεξάντλητα αποθέματα των εργαζομένων βασισμένα στον κεντρικό ρόλο τους στην παραγωγή και την οικονομία. Κεντρισμένα από την ελπίδα μιας πιο δίκαιης και σωστά οργανωμένης ζωής. Θα αποδειχθεί έτσι ότι και τα πιο σύνθετα προβλήματα οργάνωσης της παραγωγής της οικονομίας και της κοινωνίας (και όλων των μεγάλων κοινωνικών επιλογών πχ Διεθνείς σχέσεις, ενεργειακά, περιβαλλοντικά διατροφικά προβλήματα κλπ.) μπορούν να λυθούν αν κοπεί ο δεσμός τους με την καπιταλιστική λογική του ανταγωνισμού του κέρδους και της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής σε συνδυασμό με την απαλλοτρίωση της εξουσίας των αρχουσών τάξεων και των πολιτικών -γραφειοκρατικών τους επιτελείων.

Αυτή η σύγκρουση θα θέσει τελικά θέμα κατάληψης της πολιτικής εξουσίας, αφού δεν πρόκειται απλά για μια αλλαγή στην κορυφή ή μια κυβερνητική εναλλαγή ή για ένα βάθεμα της αστικής δημοκρατίας, αλλά για την επιβολή μιας άλλης δομής εξουσίας, βασισμένης στις εργαζόμενες μάζες που πρέπει να είναι φορέας και υποκείμενο ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα προσπαθεί:

– Να καταπολεμήσει τις εκλογικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες της μυθολογίας της αστικής δημοκρατίας και της παντοδυναμίας του αστικού κράτους των θεσμών του και των μηχανισμών του, αντικαθιστώντας τα με τα εργατικά όργανα.

– Να οικοδομήσει την ενότητα των εργαζομένων των οργανώσεων και των αγώνων τους στο πλαίσιο μιας πραγματικά δημοκρατικής έκφρασης των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών από την βάση στους χώρους δουλειάς και τις γειτονίες μέχρι σε πανεθνική κλίμακα, όπου όλες οι οργανώσεις ρεύματα δυνάμεις του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του θα μπορούν ελεύθερα να παλεύουν για τις ιδέες τους και για να κατακτήσουν την πλειοψηφία.

– Να εκφράζει το πολιτικό και κοινωνικό βάρος της εργατικής τάξης αποτυπώνοντας ξεκάθαρα την πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία και ταξική ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος στην κίνηση με τις ευρύτερες λαϊκές μάζες. Αυτό δεν σημαίνει αποκλεισμός της εκπροσώπησης και της έκφρασης άλλων καταπιεσμένων στρωμάτων αλλά ότι η εφαρμογή του προγράμματος της εργατικής τάξης είναι η καλλίτερη εγγύηση για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του συνόλου της κοινωνίας.

Η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος θα προέλθει:

– Μέσα από την άνοδο της αυτοπεποίθησης, κινητοποίησης, ενεργούς συμμετοχής και αποφασιστικότητας των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών μαζών.

– Με όργανα βάσης, συνελεύσεις επιτροπές και συμβούλια με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους, που θα λειτουργούν αποδοτικά και αποτελεσματικά δηλαδή χωρίς την αστική κρατική γραφειοκρατία και τα προνόμιά της.

– Με την οργάνωση εργατικών και λαϊκών πολιτοφυλακών για την μαζική αυτοάμυνα του εργατικού κινήματος και των οργανώσεών του για την αποτροπή κάθε επέμβασης από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, τους ιμπεριαλιστές και τους διεθνείς μηχανισμούς τους.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (21.1.23)