Όχι άλλοι νεκροί εργάτες στο βωμό του κέρδους

Καταγγελία για το εργοδοτικό έγκλημα στην EMFI

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει ακόμα μια εργατική δολοφονία. Αυτή τη φορά ο εργαζόμενος Βαγγέλης Τσαμπάς σκοτώθηκε μέσα στο μηχανοστάσιο εν ώρα εργασίας την Τρίτη 11/4 σε εργοστάσιο της EMFI (πρώην ΕΒΓΑ). Όπως καταγγέλλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοτεχνικών και Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών (ΠΟΕΥΓΤΠ), που αποφάσισε 24ωρη απεργία στο εργοστάσιο για σήμερα 18/4, ο νεκρός εργαζόμενος δούλευε εξαντλητικά ωράρια (ακόμα και συνεχόμενα 12ωρα) για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο θάνατος αυτός αποτελεί ακόμα ένα εργοδοτικό έγκλημα, της εργοδοσίας που αγνόησε όλες τις εκκλήσεις που υπήρχαν από τους εργαζομένους για ζητήματα ασφαλείας. Εκκλήσεις για να τηρείται το οχτάωρο, αλλά και για μείωση του χρόνου εργασίας, για τη συντήρηση των μηχανημάτων, για αντιμετώπιση των τεράστιων ελλείψεων στα μέτρα ασφάλειας και υγείας, για τους εξοντωτικούς ρυθμούς εργασίας και την υποστελέχωση. 

Αντίθετα η εργοδοσία για να βγει η παραγωγή, να αυξηθούν τα κέρδη της, πατώντας στους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων για δουλειά μέχρι τελικής πτώσης, ανάγκαζε το προσωπικό σε εξαντλητικές υπερωρίες, αγνοώντας επιδεικτικά κάθε ζήτημα εργασιακής ασφάλειας, αγνοώντας κάθε τι που μπορεί να μείωνε έστω και λίγο τα κέρδη της, ακόμα και αν αφορά την ίδια την ασφάλεια και την ζωή των εργαζομένων, που παράγουν μάλιστα όλο τον πλούτο.

Πάνω από εκατό οι νεκροί της εργατικής τάξης κάθε χρόνο: Οικοδόμοι, ντελιβεράδες, εργαζόμενοι στην καθαριότητα, εργάτες στα εργοστάσια, υγειονομικοί, πυροσβέστες.

Τα περισσότερα «εργατικά ατυχήματα»-εργοδοτικά εγκλήματα πνίγονται με τη σιωπή ή γίνονται μια μικρή είδηση στα ψιλά, όσο το κεφάλαιο πολλαπλασιάζει τα κέρδη του με τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών.

Αυτή είναι η ανάπτυξη του καπιταλισμού, της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των προηγούμενων που σχεδιάζουν και υλοποιούν μαζί με την ΕΕ. Αυτή είναι η ζωή μας όταν αποθεώνεται η επιχειρηματικότητα και η κερδοσκοπία.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει το νέο εργοδοτικό έγκλημα. Στηρίζει τον αγώνα των συνδικάτων για δουλειά με ασφάλεια, ανθρώπινα μεροκάματα και συντάξεις, ριζική μείωση του ορίου συνταξιοδότησης και μείωση του ωραρίου εργασίας είναι αναγκαίοι όροι επιβίωσης για την εργατική τάξη,  αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλου του αντισυνδικαλιστικού νομοθετικού οπλοστασίου των κυβερνήσεων. 

Προχτές οι νεκροί στα Τέμπη, τώρα ένας εργαζόμενος νεκρός σε εργοστάσιο της EMFI, αύριο μεθαύριο ποιος/ποια έχει σειρά; Να μην συνηθίσουμε τον θάνατο! Να κάνουμε την οργή, αγώνα.