Δήλωση του Κώστα Παπαδάκη, δικηγόρου, πολιτική αγωγή στην Δίκη της Χρυσής Αυγής, υποψήφιου Επικρατείας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ενας κόσμος σε αναβρασμό και σε πόλεμο. Μια κούρσα εξοπλισμών που στερεί κοινωνικούς πόρους. Μια κρίση που δεν τελειώνει, με τις τράπεζες να χρεοκοπούν ξανά. Ένα σύστημα που μάχεται υπέρ πάντων για να μην υποχωρήσει στην αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης.

Μια κυβέρνηση ΝΔ που έφτασε στο τέλος της σπέρνοντας καταστροφή: Ιδιωτικοποιήσεις, εθνικισμό, πόλεμο, πνιγμούς προσφύγων, απόλυτο δώσιμο στην άρχουσα τάξη, σκάνδαλα και λίστες ημετέρων, υποκλοπές, αυταρχισμό, περιορισμούς δικαιωμάτων και ελευθεριών, διώξεις, δίκες και πρόστιμα, ξύλο και χημικά, αστυνομικές δολοφονίες την ώρα που γυναίκες και ανήλικα εκτίθενται απροστάτευτα σε γυναικοκτονίες, βιασμούς και μαστροπεία, εμπορευματοποίηση, κέρδος, καταστολή και υποκρισία παντού.

Αλλά και με μια εργατική τάξη, νεολαία, κοινωνία που απεργεί, διαδηλώνει, μάχεται και τo κάνει για να νικήσει τώρα χωρίς να περιμένει το νέο κυβερνητικό Μεσσία. Με μια Ελλάδα στους δρόμους, με 2.500.000 (μεγάλο μέρος τους για πρώτη φορά) διαδηλωτές για τα Τέμπη να δείχνουν τον ένοχο, όχι φυσικά τον σταθμάρχη. Με καλλιτέχνες, υγειονομικούς, φοιτητές, γυναίκες, αντιφασίστες, πρόσφυγες σε διαρκή και ανυποχώρητο αγώνα. Τα Τέμπη ξεχείλισαν το ποτήρι, άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου, άλλαξαν τη συγκυρία και μπορούν να ανατρέψουν τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Είναι η ώρα για μια πραγματική εναλλακτική, που να εκφράζει και να συγκροτεί τις κοινωνικές αντιστάσεις και να τους δίνει αντικαπιταλιστική πολιτική προοπτική και όχι να καλλιεργεί ψεύτικες διαχειριστικές ενδοσυστημικές αυταπάτες. Να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία και να μην σπαταληθεί η κινηματική δυναμική σε ενίσχυση καθεστωτικών εναλλαγών, ούτε να χαθεί στην αποχή που σημαίνει παραίτηση από τον αγώνα αλλαγής των συσχετισμών.

Το κίνημα και η κοινωνία δεν έχουν ανάγκη από μια καθεστωτική εναλλακτική κυβέρνηση, αλλά από μια αληθινή, μαχητική, ριζοσπαστική αντιπολίτευση. Μια Αριστερά διεκδικητική, που να προτάσσει μια άλλη κοινωνική προοπτική, να ενώνει, να αγωνίζεται και να κατακτά, όχι οικόσιτη και καθεστωτική ή σεχταριστική και διασπαστική. Μια αριστερά του σήμερα και όχι της δευτέρας παρουσίας. Μια αριστερά του δρόμου, που παρεμβαίνει στους θεσμούς για να θεσμοποιήσει τις κατακτήσεις του κινήματος και όχι για να υποταχθεί στο αστικό κράτος.

Η ενωτική αντικαπιταλιστική αριστερά είναι εδώ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι εδώ. Με τους αγωνιστές της στα συνδικάτα και στους δρόμους να πρωταγωνιστούν και να ενοχλούν κυβέρνηση, καπιταλιστές και σύστημα, να διώκονται, να συκοφαντούνται, να μετατίθενται, αλλά να νικάνε και να δείχνουν το δρόμο. Δεν είναι ώρα για άλλες αυταπάτες.

Είναι ώρα ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Δημοσιεύτηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη