Σύλβια Κοιλάκου*

Είναι υποτονική και βουβή αυτή η προεκλογική περίοδος παρά το γεγονός ότι είχαμε μια 4ετία σκληρής επίθεσης από την κυβέρνηση της ΝΔ και το κεφάλαιο. Όμως μεγάλη μερίδα του κόσμου δεν περιμένει μια καλύτερη ζωή από την όποια κυβερνητική εναλλαγή.

Στις εκλογές της 21ης Μάη η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι μια σκληρή αντιλαϊκή κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση κοινωνικού πολέμου, που θα κλιμακώσει το κεφάλαιο και η ΕΕ και θα φέρει μια νέα οικονομική και πολιτική καταιγίδα.

Σε αυτό συνηγορούν και δύο σημαντικές παρεμβάσεις από ανθρώπους του συστήματος που έγιναν αυτές τις μέρες: Ο Στουρνάρας συνέστησε προς όλους «εγκράτεια παροχών» και υποσχέσεων, στοιχείο που δείχνει πόσο κάλπικες είναι οι υποσχέσεις περί αυξημένων μισθών από Μητσοτάκη και Τσίπρα. Αλλά και ο πρώην υπουργός οικονομικών, Αλέκος Παπαδόπουλος, ζήτησε να σταματήσει η περιγραφή του Success Story από την ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Όλα τα παραπάνω έρχονται να υπογραμμίσουν όσα υποστηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τόσο για την αδύναμη και σαθρή υπέρβαση της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού όσο και για τα δύσκολα που έρχονται και θα φορτωθούν στον λαό.

Γι’ αυτό το αποτέλεσμα των εκλογών πρέπει να σημάνει την βαριά καταδίκη και την ήττα για την κυβέρνηση της ΝΔ και τα ακροδεξιά δεκανίκια της. Πρέπει ακόμα η κάλπη να καταδικάσει και να βγάλει πιο αδύναμους τους επίδοξους κυβερνητικούς διαχειριστές (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), ώστε να μην μπορούν να εφαρμόσουν νέες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.

Η απάντηση δεν βρίσκεται σε «προοδευτικές» κυβερνήσεις διαχείρισης της αστικής πολιτικής και στην υποταγή στον κυβερνητικό ρεαλισμό. Αυτό που κρίνεται σε αυτές τις εκλογές είναι το αν θα ενισχυθεί η λογική μιας μαζικής εργατικής ανατρεπτικής αντιπολίτευσης. Μιας αντιπολίτευσης ικανής να επιβάλλει ρωγμές στην αντιλαϊκή πορεία, που θα μπορεί να φέρνει νίκες.

Σε αυτό το έδαφος θεωρούμε πως έχει ιδιαίτερη σημασία η ενίσχυση και η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

-Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην πάλη ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ. Είχε καθοριστική συμβολή στους αγώνες και τις αντιστάσεις αυτής της τετραετίας. Στην μάχη ενάντια στα λοκ ντάουν και στην απαγόρευση των διαδηλώσεων, στους αγώνες ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και στον νόμο Χατζηδάκη, ενάντια στην Χ.Α. και τον ρατσισμό, στους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος. Στην τετραετία που πέρασε όσες κατακτήσεις υπήρξαν, όσες ρωγμές σημειώθηκαν, όσα μεγάλα γεγονότα άλλαξαν συσχετισμούς, προκλήθηκαν από την πάλη του κινήματος, στη δράση έξω από τη βουλή, στον δρόμο, όπου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε πρωτοπόρο ρόλο. Ούτε οι βουλευτές του ΚΚΕ και του ΜΕΡΑ 25 έβαλαν εμπόδια στα αντιλαϊκά κυβερνητικά μέτρα μέσα στην βουλή. Ούτε φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε το 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ που ψήφισε το 70% των αντιλαϊκών μέτρων.

-Υπογραμμίζουμε τον σημαντικό ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο νεολαιίστικο και εργατικό ξέσπασμα ενάντια στο έγκλημα των Τεμπών και την συμβολή τους στην όξυνση και κλιμάκωση της ταξικής αντιπαράθεσης. Με την δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων δυνάμεων δεν πέρασε η γραμμή του «εθνικού πένθους» και δημιουργήθηκε ένα απεργιακό ποτάμι στις 8 και στις 16 Μάρτη που άλλαξε το στημένο προεκλογικό σκηνικό. Παράλληλα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έθεσε το αίτημα της ακύρωσης των ιδιωτικοποιήσεων, την κρατικοποίηση του ΟΣΕ, με εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση, το αίτημα να φύγει η ιταλική εταιρεία. Αυτούς τους στόχους δεν έθεσε ούτε το ΚΚΕ, ούτε το ΜΕΡΑ25.

-Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προβάλλει ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα με βασικές κοινωνικές και πολιτικές διεκδικήσεις. Βάζει στο στόχαστρο τα κέρδη του κεφαλαίου, την ΕΕ, προβάλλει την ανάγκη δημοσίας και κοινωνικής ιδιοκτησίας. Συνδέει την πάλη για άμεσες καταχτήσεις των εργαζομένων με την συνολική αντικαπιταλιστική ανατροπή και τον επαναστατικό δρόμο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέτει το πρόγραμμά της στον δημόσιο διάλογο, παλεύει για την υιοθέτησή αυτού του προγράμματος από το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Στοχεύει στον εμπλουτισμό του ώστε να ανταποκρίνεται, όλο και περισσότερο, στις σύγχρονες ανάγκες και στις δυνατότητες της εποχής μας.

-Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει συνεπή αντιπολεμική στάση αναδεικνύοντας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι άδικος και αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές. Όταν στο debate εμφανίστηκε ένα «αρραγές εθνικό μέτωπο» από όλα τα κόμματα που συμμετείχαν, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδεικνύει τι σημαίνει ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός για τους δύο λαούς και ποιο είναι το καθήκον της επαναστατικής αριστεράς στην δική μας χώρα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στέκεται ενάντια στις εξορύξεις και στις ΑΟΖ, στους δολοφονικούς φράχτες στον Έβρο, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να εκφράσει στις εκλογές, τόσο την προειδοποίηση για τον κοινωνικό πόλεμο με οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές, όσο και την ελπίδα για τη δυνατότητα νέων αγώνων και της συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στοχεύει στην πολιτική αποσταθεροποίηση απέναντι στην καπιταλιστική σταθερότητα.

Το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 ζητάν την ψήφο για ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία, όμως οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που θέλουν μια ανατρεπτική Αριστερά, δεν έχουν κάτι να κερδίσουν αν υποταχτούν στην λογική ενός τέτοιου κοινοβουλευτικού ρεαλισμού. Ούτε την αντιπολίτευση που χρειάζεται σήμερα ο κόσμος της εργασίας μπορεί να την κάνει το ΜΕΡΑ25 ή το ΚΚΕ.

Η εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συνιστά αγνόηση των αδυναμιών της, αλλά πολιτικό μήνυμα προς το αναγκαίο πολιτικό μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Αυτή την ανάγκη θέλει να εκφράσει και να βαθύνει σε πολιτικό επίπεδο με πρωτοβουλίες μετεκλογικά.

Δυνάμωμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει δυνάμωμα των ανατρεπτικών αγώνων απέναντι σε όποια κυβέρνηση προκύψει. Το αδυνάτισμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς δίνει μήνυμα υποχώρησης των αντιστάσεων.

Τα σημεία των καιρών δείχνουν ότι κυοφορείται μια νέα δυνατότητα εξόρμησης των απελευθερωτικών ιδεών. Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι και ψήφος στήριξης μιας τέτοιας αριστεράς. Μίας αριστεράς που θα μπορεί να σταθεί απέναντι στον δολοφονικό καπιταλισμό, από θέσεις εργατικής πολιτικής και σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.

*Μέλος ΔΣ του ΕΚΑ, μέλος ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υποψήφια με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Ανατολική Αττική

Δημοσιεύθηκε στο rproject