Αντιμέτωπη με την οργή του λαού και της νεολαίας βρίσκεται η κυβέρνηση, που προσπαθεί να διαχωρίσει τα αγωνιστικά μέτωπα. Ένα χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κι ενώ η συγκάλυψη και η ιδιωτικοποίηση καλά κρατούν, οι εργαζόμενοι/ες απεργούν για αυξήσεις στους μισθούς και δημόσιες υπηρεσίες κόντρα στην ιδιωτική λεηλασία, το φοιτητικό κίνημα αγωνίζεται για να μην περάσει ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, ενώ οι αγρότες, μετά το μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα, συνεχίζουν τα μπλόκα, κόντρα στην κυβερνητική υποκρισία.

Ο αρχικός σχεδιασμός του ΠΑΜΕ για απεργία στις 28 Φλεβάρη, ένα χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δε συνέβαλε στην ενοποίηση των μετώπων πάλης (φοιτητικό κίνημα, αγρότες, εργαζόμενοι). Η δυναμική όμως της ταξικής πάλης οδήγησε στο να γίνει η ημέρα αυτή απεργιακό ορόσημο. Η απεργία της 28ης Φλεβάρη, που παίρνει πανεργατικά χαρακτηριστικά χωρίς τη ΓΣΕΕ, καθώς πολλά Εργατικά Κέντρα έχουν πάρει απεργιακή απόφαση όπως και η ΑΔΕΔΥ, διεξάγεται σε μια σημαντική στιγμή για την εξέλιξη του κινήματος και μπορεί να αναδειχτεί σε «σταθμό» για την κλιμάκωσή του.

Οι αγρότες που παρά την εντυπωσιακή διαδήλωση στην Αθήνα, δεν πήραν ικανοποιητικές κυβερνητικές απαντήσεις, βρίσκονται απέναντι στην πρόκληση για κινητοποιήσεις που θα εκβιάσουν/στριμώξουν την κυβέρνηση και όχι για συμβολικές κινήσεις. Το φοιτητικό κίνημα υπερέβη κάθε προσδοκία, έχοντας απονομιμοποιήσει τις κυβερνητικές προθέσεις για ιδιωτικά πανεπιστήμια και έχει αναδειχθεί σε ισχυρό πόλο αγώνα. Οι κινητοποιήσεις εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους, από τα νοσοκομεία μέχρι τα τηλεφωνικά κέντρα, φέρνουν στην επιφάνεια ένα ανεβασμένο αγωνιστικό δυναμικό.

Ο «κοινωνικός αυτοματισμός» κατά των αγώνων έχει αποτύχει. Οι αγρότες έχουν την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων της πόλης, οι φοιτητές/τριες όχι μόνο δεν έχουν απομονωθεί αλλά δέχονται ισχυρή αλληλεγγύη, κόντρα στην επιθετικότατη προπαγάνδα από τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. κατά του ριζοσπαστικού κινήματός τους.

Στο καυτό θέμα των μισθών, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει αύξηση του κατώτατου μισθού (810€), λίγο πάνω απ’ όσα προτείνουν οι εργοδότες (780€), με τη ΓΣΕΕ να μιλά για 908€, (όλα μεικτά). Στην πράξη πρόκειται για μειώσεις του πραγματικού μισθού, καθώς είναι πολύ κάτω από την πραγματική ακρίβεια-λεηλασία (στα τρόφιμα πάνω από 10%). Θα υπάρξει αγωνιστική συνέχεια για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς σε βάρος των κερδών;

Ένα χρόνο μετά τα Τέμπη, η εξεταστική επιτροπή κατέληξε σε μεγάλο κουκούλωμα, η κατάσταση στα τρένα είναι άθλια, η ιταλική εταιρεία και οι κρατικοί-κυβερνητικοί υπεύθυνοι δεν έχουν θιχτεί. Θα αναπτυχθεί αγώνας για να πληρώσουν οι ένοχοι, για δημόσιο σιδηροδρομικό δίκτυο, με εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και εργατικό έλεγχο;

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ αναμένεται να ψηφιστεί στις αρχές Μαρτίου. Θα υπάρξει κλιμάκωση της απεργιακής δράσης, μετά την απεργία της 28ης Φλεβάρη, έτσι ώστε να εκφραστεί η δυναμική αντίσταση νεολαίας και εργαζομένων στην παιδεία της αγοράς;

Παρά την πολιτική της ηγεμονία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζει αυξανόμενες ρωγμές στο κοινωνικό πεδίο, που δίνουν νέες δυνατότητες για αντεπίθεση του κινήματος, απόσπαση κατακτήσεων ΤΩΡΑ, για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ και κυβέρνησης.

Η δικαίωση, του αγώνα των αγροτών, των φοιτητών και του απεργιακού ρεύματος που διαμορφώνεται στους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα παρά την υπονομευτική στάση του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, απαιτεί ενότητα και πραγματική –όχι συμβολική– κλιμάκωση.

Μόνη ελπίδα, ένα κοινό αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής για να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση και η πολιτική της, για να διαμορφωθούν όροι πραγματικών κατακτήσεων κόντρα στη δημοσιονομική προσαρμογή της ΕΕ που εξυπηρετεί ο κυβερνητικός «τσαμπουκάς».

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων καλεί εργαζόμενες/ους και τη νεολαία σε μαζική και μαχητική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 28/2, στις 11:00 π.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.