Εργαλείο υποταγής το Νέο Πειθαρχικό Δίκαιο

• Γράφει ο Μάνθος Κυριακόπουλος, εκπαιδευτικός, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με τις Παρεμβάσεις

▸Την πλήρη υποταγή στο επιχειρηματικό κράτος, την προληπτική πειθάρχηση, καθώς και το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και της φωνής εργατικής αντιπολίτευσης φέρνει το προς ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για το Νέο Πειθαρχικό Δίκαιο.

Εντείνεται η επίθεση στους εργαζόμενους στο Δημόσιο με το καίριο πλήγμα που επιδιώκει να φέρει η κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών, εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων, με την κατάθεση προς ψήφιση του νομοσχεδίου για το Νέο Πειθαρχικό Δίκαιο, μετά τη λήξη της διαβούλευσης στις 21 Ιουλίου. Αυτό επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος υπουργός Θοδωρής Λιβάνιος στη συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ την Τετάρτη 16/7, όπου υπεραμύνθηκε της αναγκαιότητας του νέου νομοσχεδίου.

Ο στόχος βέβαια καμία σχέση έχει με αντιμετώπιση αδικημάτων κοινού ποινικού δικαίου, τα οποία ήδη ελέγχονται πειθαρχικά, αλλά με μια προληπτική καταστολή των εργαζομένων, το ατομικό χτύπημα πλέον της συνδικαλιστικής δράσης μετά την προσπάθεια τσακίσματος των σωματείων με τους νόμους Χατζηδάκη-Γεωργιάδη, τον «αστικό σωφρονισμό» των υπαλλήλων, του εργασιακού τους βίου με βαθύ ιδεολογικό πρόσημο.

Στην ουσία διαμηνύει ότι στην αντιλαϊκή, φιλοπόλεμη, ρατσιστική, γεμάτη σκάνδαλα και μίζες πολιτικής τους, την εποχή του ReArm Europe, των ματωμένων υπερπλεονασμάτων και εκμετάλλευσης και σε ένα πολιτικό σύστημα και κράτος επιτελικό, με «αμόκ» ιδιωτικοποιήσεων και εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών, μπορούν να επιβιώσουν μόνο δημόσιοι υπάλληλοι υποταγμένοι, εργαζόμενοι με απειλές, φόβο και ποινές.

Οι προσαπτόμενες νέες κατηγορίες για «αναξιοπρεπή συμπεριφορά», «απείθεια», «κακόβουλη άσκηση κριτικής στην προϊστάμενη αρχή» ως την «παραβίαση της εχεμύθειας» έρχονται να χτυπήσουν τη συνδικαλιστική δράση,, αφού ήδη μετράμε πολλές περιπτώσεις όπου αξιοποιούνται για διώξεις συνδικαλιστών, απεργών και υπαλλήλων που διεκδικούν ανθρώπινες σχέσεις εργασίας και δημόσιες υπηρεσίες.

Η ταύτιση δε των παραπάνω με αδικήματα όπως υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, διαφθορά, πλαστογραφία και παιδεραστία αποτελούν εμπαιγμό του λαού, τη στιγμή που τα σκάνδαλα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, το πλιάτσικο του Ταμείου Ανάκαμψης και η κυβερνητική και κομματική ασυδοσία ξεβράζονται καθημερινά.

Η μέγγενη που θέλουν να επιβάλλουν στους εργαζόμενους συνεχίζεται και με την αφαίρεση ΜΚ, την αυστηροποίηση των προστίμων (που μπορεί να φτάσουν από 3.000 έως 100.000 ευρώ), ενώ διευρύνονται οι περιπτώσεις αυτοδίκαιης αργίας και απόλυσης από τη διοίκηση υπό τις κατηγορίες της σύλληψης και περιοριστικών όρων, κλείνοντας το μάτι στους αγωνιστές/τριες και τις κινητοποιήσεις.

Βέβαια η επιβολή ενός τέτοιου «Δικαίου» απαιτεί και ανάλογα Πειθαρχικά Συμβούλια και διαδικασίες, όπου οι εκπρόσωποι των εργαζομένων εξοβελίζονται και τη θέση τους παίρνουν αποκλειστικά νομικοί σύμβουλοι του κράτους. Οι ίδιοι που εκπροσωπούν και υπερασπίζονται νομικά την κυβέρνηση και τα υπουργεία σε κάθε αντιπαράθεση, έρχονται τώρα με αποκλειστική δικαιοδοσία να απονείμουν ΔΗΚΕΟΣΙΝΙ…

Δύο κόσμοι, δύο πολιτικές, συγκρούονται! Να τους ανατρέψουμε με απεργιακό lockdown

Στην ίδια αντιδημοκρατική κατεύθυνση κινούνται και οι fast track ηλεκτρονικές, αποστειρωμένες διαδικασίες (οι επιδόσεις θα γίνονται με e-mail και θεωρούνται παραδοτέες εντός τριών ημερών, άσχετα αν ο υπάλληλος νοσεί ή βρίσκεται σε άδεια!!), ενώ στερείται το δικαίωμα ένστασης και οδηγείται, εάν αντέχει η τσέπη του, σε δικαστική προσφυγή. Σε διαφορετική περίπτωση, η κυβέρνηση φρόντισε να καλύψει αυτό το κενό βάζοντας για πρώτη φορά το θεσμό της «πειθαρχικής συνδιαλλαγής», όπου θα ζητείται από τον υπάλληλο φρονηματικού τύπου αποδοχή του «εγκλήματος», δήλωση μετάνοιας και ομολογία της ενοχής ώστε να υποστεί ηπιότερη ποινή εν μέσω καθαρού εκβιασμού και καταπάτηση της αξιοπρέπειας!

Κυβέρνηση και υπουργείο Εσωτερικών δίνουν διαπιστευτήρια εκεί που πρέπει για το σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος,, τις στρατηγικές αναδιαρθρώσεις σ’ αυτό, με άξονα το κέρδος και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Κομμάτι-όχημα της αναδιάρθρωσης αποτελεί και η αξιολόγηση, όπου πλέον η «μη συμμετοχή» γίνεται ιδιώνυμο αδίκημα και επιδέχεται απόλυση μετά από δύο συνεχόμενες «απειθαρχίες»! Από τη μία η κυβέρνηση ομολογεί την αδυναμία της να την επιβάλλει και από την άλλη φέρνει την άρση της μονιμότητας από την πίσω πόρτα, μέσω του Πειθαρχικού Δικαίου, τη στιγμή που για παράδειγμα στην εκπαίδευση, υπουργείο και διοικήσεις επιδίδουν χιλιάδες πειθαρχικά αδιακρίτως παραβλέποντας συνειδητά το απεργιακό δικαίωμα και τη συμμετοχή χιλιάδων στην απεργία-αποχή.

Ο στόχος τους ξεδιπλώνεται καθημερινά και εκδικητικά στα πρόσωπα της Παρασκευής Τυχεροπούλου γιατί υπερασπίστηκε το δημόσιο χρήμα, του Κώστα Τουλγαρίδη για τη διεκδίκηση απέναντι στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα και την πολιτική του στάση, της Έφης Λάζου που διώκεται για το έργο Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης, μαζί με δεκάδες άλλες περιπτώσεις, όλα στο όνομα της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς, της απείθειας και της μη τήρησης της εχεμύθειας!

Δύο κόσμοι, δύο πολιτικές, δύο αντιλήψεις συγκρούονται! Να τους ανατρέψουμε για να αναπνεύσουμε με απεργιακό lockdown, με τους εργαζόμενους να παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους και να θέτουν το ζήτημα της εργατικής εξουσίας!

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 19-20 Ιουλίου 2025