Πρώτο σχόλιο για την ομιλία στη ΔΕΘ
 

Γιάννης Ελαφρός

Στοχευμένες παρεμβάσεις με μικρό αποτύπωμα, πρώτο μέλημα οι εξοπλισμοί, η δημοσιονομική σταθερότητα της ΕΕ, τα κέρδη του κεφαλαίου και οι αντιδραστικές αλλαγές παντού

Σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αντιστρέψει το κλίμα υπέρ της κυβέρνησής του ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε το Σάββατο 6 Σεπτέμβρη στο βήμα της ΔΕΘ (περικυκλωμένος από χιλιάδες διαδηλωτές) και μοίραζε… συγκεκριμένες φοροαπαλλαγές κι άλλες «ενισχύσεις», που στην πράξη έχουν μικρό αντίκρισμα και περισσότερο μπορούν να χρησιμοποιηθούν ψηφοθηρικά κι επικοινωνιακά. Οι εξαγγελίες Μητσοτάκη θα εξειδικευτούν από το οικονομικό επιτελείο. Έχει όμως σημασία να δούμε το συνολικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται:

Πρώτο, αυστηρό όριο εντός του οποίου κινείται η κυβερνητική πολιτική είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ και το δημοσιονομικό του σφαγείο. Ο Κ. Μητσοτάκης είπε πως το «πλαίσιο στήριξης της κοινωνίας … είναι απολύτως κοστολογημένο. Τι σημαίνει αυτό; Πρώτα και πάνω απ’ όλα, θα συμβαδίζει με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις και τους νέους κοινοτικούς κανόνες. Η δημοσιονομική σταθερότητα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της πολιτικής μας και δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί από αυτή την κυβέρνηση.
Ο αρχηγός της ΝΔ έφερε μάλιστα ως παράδειγμα-μπαμπούλα την κρίση στη Γαλλία. Μία κρίση που δεν δικαιώνει τη μνημονιακή λεηλασία στην Ελλάδα, όπως ισχυρίστηκε, αλλά υπογραμμίζει πως ο σύγχρονος καπιταλισμός και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση γεννούν διαρκώς κρίσεις, από τις οποίες δεν πρόκειται να ξεφύγει η εύθραυστη ελληνική οικονομία.

Δεύτερο, πυλώνας αποτελούν η πολεμική οικονομία και οι τερατώδεις εξοπλισμοί. Ξεκαθάρισε πως προτεραιότητα είναι οι εξοπλιστικές δαπάνες, ύψους 2,3 δισ. το 2026 (μόνο τα εξοπλιστικά όχι συνολικά οι στρατιωτικές δαπάνες, που είναι μεγαλύτερες), βάζοντάς τις μάλιστα σε αντίστιξη με τις κοινωνικές δαπάνες, τα «επιδόματα», όπως είπε: «Αν κάποιοι ήθελαν αντί για Rafale και Belharra να κάνουμε την αξία τους σε επιδόματα, να το πουν ανοιχτά. Εγώ, πάντως, εκπτώσεις στην ασφάλεια της πατρίδας δεν κάνω».
Στο σημείο αυτό, ο Κ. Μητσοτάκης βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει για την Ουκρανία και την ανάγκη η Ελλάδα να στέκεται απέναντι στον «αναθεωρητισμό» των συνόρων κλπ., θέλοντας να δικαιολογήσει την απόλυτη ταύτιση της κυβέρνησης με το καθεστώς Ζελένσκι και τα πολεμικά σχέδια της ΕΕ, μη βρίσκοντας όμως να πει μια λέξη για τη γενοκτονία που γίνεται στη γειτονιά μας σε βάρος των Παλαιστινίων και τον μεγάλο «αναθεωρητισμό» που επιβάλλει το Ισραήλ (με την επέκταση της κατοχής και την εθνοκάθαρση στη Γάζα) μην τυχόν και στεναχωρήσει το φιλαράκι του τον Νετανιάχου.

Τρίτο, το «πακέτο» Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, το οποίο υπολογίστηκε από το Μαξίμου σε περίπου 1,6 δισ. ευρώ, είναι μέρος μόνο των όσων έχει αρπάξει η κυβέρνηση από τον λαό και τους εργαζόμενους με την τρομερή φορολογία, άμεση και έμμεση (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι στα καύσιμα κλπ.), των υπερπλεονασμάτων, και το οποίο το 2024 έφτασε τα 11,5 δισ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να ανακουφίσει μαζικά τον κόσμο που πλήττεται από την τρομερή ακρίβεια και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Τέταρτο, ακόμα και το υπερδιαφημισμένο φορολογικό πακέτο έχει ξεκάθαρη ταξική λογική, υπέρ των πλουσίων και της συνέχισης της ίδιας κατάστασης:
α) δεν περιλαμβάνει κάποιο μέτρο γενικής ισχύος που θα βελτιώνει τη θέση των πιο φτωχών στρωμάτων, όπως για παράδειγμα η αύξηση του αφορολόγητου, που είναι προκλητικά χαμηλό μετά το μνημονιακό τσεκούρι (10.000 ευρώ), ή η μείωση – κατάργηση του ΦΠΑ για είδη καθημερινότητας, ή η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
β) δεν περιλαμβάνει κάποιο μέτρο αύξησης της φορολογίας στα κέρδη και στον πλούτο. Απεναντίας βγάζει μάτι μια σημαντική φοροελάφρυνση για υψηλά εισοδήματα, όπως η καθιέρωση μιας επιπλέον κλίμακας 39% (αντί για 44%) για τα εισοδήματα της «μεσαίας τάξης» (όπως λέει η αστική δημοσιολογία) από 40.000-60.000 ευρώ το έτος.

Πέμπτο, όλα τα μέτρα εντάσσονται στην ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η οποία δεν θίγεται σε τίποτα, με σημαία «την Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς για να δουλέψει»… και δεν ξεκουράζεται ποτέ!

Έκτο, βασικό στοιχείο είναι η αντιδραστική θωράκιση του κράτους, με το νέο χουντικής έμπνευσης πειθαρχικό δίκαιο στο δημόσιο για να κτυπηθούν οι αντιστάσεις των εργαζομένων, με τον Μητσοτάκη να βροντοφωνάζει από το βήμα πως «προβλέπει ποινή μέχρι και απόλυσης για τους αρνητές αξιολόγησης», για να χειροκροτηθεί από το δεξιό και ακροδεξιό ακροατήριο.
Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να ξεπεράσει εύκολα τα μεγάλα σκάνδαλα που βαραίνουν την κυβέρνησή του, από τον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τις διάφορες μαφίες και το κουκούλωμα στα Τέμπη, χωρίς να πείσει. Σε κάθε περίπτωση έδειξε τη φροντίδα της κυβέρνησης στον «σκληρό πυρήνα» του αστικοούς κράτους ξεχωρίζοντας (και μάλιστα αρχή- αρχή) τις αυξήσεις σε ενστόλους και διπλωμάτες!

Έβδομο, ο Κ. Μητσοτάκης θέλοντας να αποδείξει τη χρησιμότητα της κυβέρνησής του για το κεφάλαιο τόνισε πως καθώς βρίσκεται προς το τέλος της θητείας της δεν θα ανακόψει ρυθμό, αλλά «θα πατήσει γκάζι» για νέες αντιλαϊκές αντεργατικές «μεταρρυθμίσεις», τονίζοντας την έναρξη λειτουργίας φέτος –κατά παράβαση του συντάγματος- τεσσάρων ιδιωτικών «πανεπιστημίων» (κολλεγίων στην ουσία) μια κίνηση που περισσότερο μοιάζει με σκάνδαλο –όπου κι αν την πιάσεις.

Όσον αφορά τις «παροχές» που ανακοίνωσε ο Κ. Μητσοτάκης, αυτές χαρακτηρίζονται από τον αποκομμένο τους χαρακτήρα, με λογική να δώσουμε λίγα που να κάνουν μεγάλο ντόρο, αφού έρχονται δήθεν να αντιμετωπίσουν το δημογραφικό, την εγκατάλειψη της υπαίθρου και των ακριτικών νησιών, που έχουν πολύ πιο σύνθετες αιτίες από μια μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική ελάφρυνση. Δεν λείπει κι ένα εθνικο-πατριωτικό χρώμα από τις συγκεκριμένες κινήσεις, που το Μαξίμου θεωρεί πως μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην αντιπαράθεση στη δεξιά-ακροδεξιά πολυκατοικία.

Στην πράξη βέβαια οι πιο μεγάλες μειώσεις αφορούν πολύ λίγους, όπως είναι οι τρίτεκνοι και οι πολύτεκνοι ή οι κάτοικοι μικρών χωριών. Η οριζόντια μείωση των φορολογικών συντελεστών κατά 2%, από την οποία εξαιρείται η εισαγωγική κλίμακα του 9%(!), (και από 2% για πρώτο και δεύτερο παιδί) υπερκαλύπτεται από τον τρελό ΦΠΑ και την κατάρρευση όλων των δομών δημόσιας υποστήριξης με αποτέλεσμα να απογειώνονται τα έξοδα αλλά και το βάρος στα νέα ζευγάρια.

Για τους νέους προβλέπεται αφορολόγητο μέχρι τα 25 έτη και 9% αντί για 22% για εισοδήματα άνω των 20.000 μετά τα 25 έτη. Το βασικό πρόβλημα όμως στη νεολαία είναι η μαύρη δουλειά, η ελαστική εργασία, τα άθλια μεροκάματα, που συνήθως δεν φτάνουν σε εισόδημα που ξεπερνά το αφορολόγητο.

Όσο για την υπόσχεση κατάργησης της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις για το 2027 (εκλογικό έτος κανονικά) αποτελούσε έτσι κι αλλιώς προεκλογική υπόσχεση του Μητσοτάκη, ένα προκλητικά άδικο μέτρο του Κατρούγκαλου-Τσίπρα που η ΝΔ διατήρησε τόσα χρόνια, μέχρι να εξανεμιστεί το όποιο όφελος από την κατάργησή του… Το 2027 θα γίνει και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στα χωριά κάτω των 1.500 κατοίκων.

Ακόμα κι αυτές οι κυβερνητικές παρεμβάσεις βέβαια είναι αποτέλεσμα της καυτής ανάσας της κοινωνίας, όπως φάνηκε και χθες (την ώρα που μιλούσε ο Μητσοτάκης) με τη μαχητική και μαζική ταξική κινητοποίηση της Καμάρας κι ευρύτερα των πολλών χιλιάδων εργαζομένων που κινητοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, αλλά και με το γεμάτο Σύνταγμα και τις δεκάδες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα για δικαιοσύνη.
Σε πείσμα του Κ. Μητσοτάκη και του κυβερνητικού επιτελείου ο πραγματικός πρωταγωνιστής τη χθεσινή μέρα ήταν ο αγωνιζόμενος λαός και η ανυπότακτη νεολαία.