Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης καλεί σε αποφασιστική στήριξη του αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ. 850 απλήρωτες οικογένειες κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο από την αδίστακτη πολιτική του Υπ. Παιδείας και του τρικομματικού εφιάλτη της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Οι εργαζόμενοι στο ΑΠΘ έχουν αποφασίσει να βαδίσουν περήφανα στο δρόμο της ρήξης με το συμβιβασμό και τη μοιρολατρία. Οι επαναλαμβανόμενες απεργίες από τις 24 του Σεπτέμβρη και ο επ’ αόριστον αποκλεισμός του Κτιρίου Διοίκησης έχει δείξει την ανεξάντλητη δύναμη των εργαζομένων. Η συμμαχία των προθύμων (μερίδα καθηγητών, Τμημάτων, καθεστωτικών φοιτητικών παρατάξεων) που επιχείρησε να συκοφαντήσει τον αγώνα και να λειτουργήσει απεργοσπαστικά έχει λάβει το μήνυμα ότι χωρίς τους ανθρώπους που εγγυώνται την καθαριότητα, τη σίτιση, τη φύλαξη και τις διοικητικές λειτουργίες «γρανάζι δε γυρνά».

Οι εργολαβικοί λειτουργώντας μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και κατακτώντας την ενότητα του αγώνα μέσα από την πείρα τους ξεχώρισαν εχθρούς και φίλους. Δεν υπέκυψαν ούτε στιγμή σε πιέσεις που άλλοτε με ύφος Τρόικας και άλλοτε υπό το μανδύα της φιλανθρωπίας τους καλούν να «διαπραγματευτούν» το άθλιο καθεστώς της εξαθλίωσης, της φτώχειας και της ανεργίας σταματώντας την απεργία. Στο πλευρό τους βρίσκονται οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα Πανεπιστήμια, που μέσα από τη δράση των σχημάτων της ΕΑΑΚ και με κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις της αριστεράς και του αγώνα έχουν συμβάλει στο χτίσιμο ενός αγωνιστικού μετώπου για τη νίκη της απεργίας. Με έμπνευση από τις κοινές παρακαταθήκες αγώνα ενάντια στο άθλιο δουλεμπορικό καθεστώς των εργολαβιών στο ΑΠΘ με αφορμή τη δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια της ΠΕΚΟΠ Κ. Κούνεβα το Δεκέμβρη του ‘08, αλλά και τον παρατεταμένο αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος για την ανατροπή του νόμου που διαλύει τη δημόσια  εκπαίδευση, η συνέχιση των κινητοποιήσεων, των απεργιών και των καταλήψεων είναι μονόδρομος.

Οι ηρωικές κινητοποιήσεις στο ΑΠΘ βρίσκονται στην πιο κρίσιμη στιγμή για την έκβαση μιας μάχης που αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των πληττόμενων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η καταβολή των δεδουλευμένων και η μόνιμη και σταθερή εργασία εκφράζει όλο τον κόσμο της εργασίας που στη συντριπτική πλειοψηφία του υφίστανται την εργοδοτική τρομοκρατία και τη γενοκτονική πολιτική των μνημονίων των συγκυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η δικαίωση των αιτημάτων κάθε τμήματος εργαζομένων που παλεύει αποφασιστικά και μέχρι τέλους συμβάλλει καθοριστικά στην αυτοπεποίθηση όλου του λαού και την πολιτική προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της επιβολής μιας άλλης πορείας χωρίς μνημόνια, χρέος, ΕΕ και απολύσεις.