Αποψεις

Έχει αλήθεια κινδύνους μια πολιτική συμμαχιών, μια οποιαδήποτε πολιτική συμμαχιών; Σίγουρα ναι. Στην δεδομένη περίπτωση είναι πιθανόν ορισμένες δυνάμεις να θελήσουν να αξιοποιήσουν» την πολιτική συμφωνία σαν πρόκριμα για «ευρύτερα μέτωπα», για υποβάθμιση της ανεξαρτησίας και του ρόλου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. Πρέπει να έχουμε πάντα συνείδηση των κινδύνων που μπορεί να έχουν οι διάφορες επιλογές μας για να «περιφρουρούμε» τα βήματα που γίνονται.

Όμως ο πρώτος και ο πιο σημαντικός κίνδυνος είναι να μην αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που ανοίγονται. Να μην κάνουμε ένα θαρραλέο άνοιγμα σε κάθε δύναμη, ρεύμα, αγωνιστή που θέλει να παλέψει για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ - ΔΝΤ, που διαχωρίζεται από την διαχείριση εντός του πλαισίου της ΕΕ και του καπιταλισμού. Η εσωτερική μας συζήτηση να μας κρύψει την μεγάλη εικόνα ενός κόσμου που αναζητά τον πόλο που θα σηκώσει το γάντι. Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δείχνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί!

Τέταρτον, υπάρχει όντως επείγων χαρακτήρας στην πρόταση και διαπλέκεται και με τις εκλογές. Κι αυτό καμιά φορά μπερδεύει, κάνοντας μια πρόταση ουσίας να φαίνεται ευκαιριακή. Κι όμως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από τη 2η Συνδιάσκεψή της, έχει αναδείξει την επιδίωξη για τον πόλο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και των δυνάμεων της ανατροπής. Άνοιξε τη διαδικασία της μετωπικής συμπόρευσης κι επανέρχεται σήμερα, με ωριμότητα, επιμονή και προοπτική, με την πρόταση της πολιτικής συνεργασίας. Άρα κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για «προεκλογικό κόλπο». Ο επείγων χαρακτήρας προκύπτει από την καμπή των εξελίξεων στην οποία βρισκόμαστε, που θα φέρει το λαό μας μπροστά σε νέες καταστάσεις (ότι κι αν γίνει στις 29 Δεκέμβρη), με εξαιρετικά μεγάλη ανάγκη να παραταχθεί μια άλλη Αριστερά. Όσο για τις εκλογές, είναι μια πολιτική μάχη σε δυσμενές πεδίο, όπου όμως πρέπει να δοθεί από τις δυνάμεις της ανατρεπτικής Αριστεράς και να γίνει πεδίο μιας πρώτης δοκιμασίας, ώσμωσης και συσπείρωσης.

Τα τέσσερα μέλη του ΠΣΟ που στην τελευταία συνεδρίασή του υποστηρίξαμε τη δυνατότητα προωθητικής σύνθεσης των απόψεων όλων των δυνάμεων που θέλουν μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενωμένη, στην πρώτη γραμμή του κινήματος και με ενωτική, μετωπική πολιτική και που συμμετείχαμε στις συναντήσεις, θεωρούμε πολύ θετική την εξέλιξη αυτή. Εκτιμούμε ότι ανοίγει ο δρόμος για τη συσπείρωση όλων των μαχόμενων αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντι-ΕΕ και αντισυστημικών δυνάμεων. Έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα, με την ίδια ενωτική, συντροφική λογική να προχωρήσουμε άμεσα και στα επόμενα.

Μια ακατάσχετη θριαμβολογία κυριαρχεί σε κείμενα και άρθρα στη συντριπτική πλειοψηφία της Αριστεράς, της αντιπολίτευσης και του αναρχικού χώρου σχετικά με τις εξελίξεις για την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού. Είναι φυσικά αναμφισβήτητο το γεγονός ότι αποτελεί μεγάλη κινηματική επιτυχία το ότι ξεσηκώθηκαν μέσα και έξω από την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι με πολύμορφους τρόπους εκδήλωσαν τη συμπαράσταση και την ευαισθησία τους, το ότι τα αγωνιζόμενα κινήματα έβαλαν στην ατζέντα τους τα δικαιώματα των κρατουμένων, καθώς επίσης και το γεγονός ότι η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μεταβάλει την άτεγκτη στάση της και να νομοθετήσει, έστω και την ύστατη στιγμή, μία τροπολογία παρά τη σκληρή στάση που κρατούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και φυσικά το γεγονός ότι σώθηκε η ζωή ενός 22χρονου, που σε καμία περίπτωση δεν την χρωστούσε στο κράτος της καταστολής, όπως ούτε και ο φίλος του Αλέξης Γρηγορόπουλος πριν μερικά χρόνια.