4η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ

Rien ne va plus [του Χαρίδημου Μανουσάκη]

  • Παρ, 20/04/2018 - 23:59

Ακόμα και  οι  εκλέκτορες στις ΗΠΑ με απλή αναλογική ψηφίζουν τον Πρόεδρο ... αυτό δε σημαίνει ότι είναι αναλογικό το σύστημά εκλογής Προέδρου ..

Ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αριστερά ή πισωγύρισμα στα πλατιά πολιτικά μέτωπα; [του Νίκου Ταμβακλή]

  • Παρ, 20/04/2018 - 23:58

Η διετία 2010-2012 αποτέλεσε την κορύφωση μιας περιόδου μαζικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Για την υποχώρηση του κινήματος που ακολούθησε, η βασική πολιτική ευθύνη βαραίνει τον ΣΥΡΙΖΑ, τη δύναμη που καθόρισε την ατζέντα μέχρι το 2015. Η παθητική αναμονή των εκλογών ήταν πιο καταστροφική για το κίνημα ακόμη και από τα μνημόνια της «αριστερής κυβέρνησης». Η «προδοσία» του δημοψηφίσματος – που στην πραγματικότητα ήταν η απόλυτα φυσιολογική κατάληξη της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ – βρήκε όσους είχαν ελπίσει στην «αριστερή κυβέρνηση» απροετοίμαστους και αμήχανους.

Για ένα κίνημα και ένα πρόγραμμα ενάντια στην ανεργία [των Η.Ζιώζια-Σ.Μαραγκουδάκη-Ο.Τζιουβάρα]

  • Παρ, 20/04/2018 - 20:49

Η ιστορική φάση που διανύει ο ελληνικός -και όχι μόνο- καπιταλισμός χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά ανεργίας που μαζί με την υπερεργασία δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Μεταξύ αυτών των δύο πόλων δημιουργείται εξισορροπιστικά μια ζώνη φτωχών εργαζομένων. Με «κεντρικά σχεδιασμένο» τρόπο αυτό ενισχύεται από τα προγράμματα για την απασχόληση των ανέργων και την αλλαγή στην κρατική πολιτική αντιμετώπισης της ανεργίας. 

4η Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Για να πάμε μπροστά, με δυνατή αντικαπιταλιστική Αριστερά [του Γιώργου Πίττα]

  • Παρ, 20/04/2018 - 02:43
 
Το επόμενο Σαββατοκύριακο 21-22 Απρίλη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προχωρήσει την 4η Συνδιάσκεψή της ενώ εδώ και λίγες μέρες το μετωπικό σχήμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς μπήκε ήδη στον δέκατο χρόνο ζωής.

Για την αυτοτελή συγκρότηση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων [των Β.Φουντουλάκη,Β.Σπυρόπουλου, Ζ.Πετροπούλου]

  • Παρ, 20/04/2018 - 02:21
Η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι η μόνη που κάνει σαφές ότι το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, και ότι πρέπει να συνδυάσουμε τον αγώνα μας για μικρές νίκες σήμερα με την οργάνωση και τη μάχη για να πάρουν την εξουσία οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το σημαντικότερο σημείο αναφοράς αυτής της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που είναι ακόμα μικρή και όχι αρκετά έμπειρη και σαφής, αλλά αποτελεί και τη σοβαρότερη ελπίδα. 

Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν το… οφσάιντ; [της Δέσποινας Κουτσούμπα]

  • Πέμ, 19/04/2018 - 18:08

 

Υπάρχουν πολλά ανοιχτά ερωτήματα μπροστά στην 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, κανονικά, δεν ήταν ένα από αυτά. Αναφέρομαι σε δύο άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο ΠΡΙΝ της Κυριακής1 με αναφορά στις θέσεις που δημοσιοποίησε πρόσφατα η «Μετάβαση».

4η Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 21-22 Απρίλη - Κλειστό Πυγμαχίας Περιστέρι

  • Πέμ, 19/04/2018 - 12:45
Η 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα διεξαχθεί στο κλειστό Γυμναστήριο Πυγμαχίας Περιστερίου, Β.Ηπείρου & Στ.Γονατά, 12133, στο Περιστέρι

Οπισθοδρόμηση στον πολιτισμό του μικροϊδιοκτήτη. Μια αναγκαία απάντηση σε ένα αντι-συντροφικό άρθρο [του Παντελή Βαϊνά]

  • Πέμ, 19/04/2018 - 09:13

Με τον πηχυαίο τίτλο «Μετάβαση από το αντικαπιταλιστικό στο θολό ανατρεπτικό μέτωπο», το Πριν, δια του Γιώργου Κρεασίδη (Γ.Κ. στο εξής), μέλους της Π.Ε. του ΝΑΡ, με ολοσέλιδο άρθρο του στο φύλλο της Κυριακής 16 Απριλίου 2018, ασκεί μια χωρίς αρχές και όρια πολεμική στη ΜΕΤΑΒΑΣΗ, γεμάτη από σκόπιμες διαστρεβλώσεις των Θέσεών της.

Μετάβαση από το αντικαπιταλιστικό στο ανατρεπτικό μέτωπο [του Γιώργου Κρεασίδη]

  • Πέμ, 19/04/2018 - 07:35

Η πολιτική πρόταση που κατέθεσε η νεότευκτη κίνηση Μετάβαση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ εισηγείται «τη διαμόρφωση του πολιτικού μετώπου των μαχόμενων αριστερών δυνάμεων για την αναμέτρηση και την ανατροπή», αναιρώντας ουσιαστικά την επιδίωξη για ισχυρό αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο-πόλο, τώρα που είναι πιο αναγκαίο από ποτέ.

Για ένα νέο απελευθερωτικό κοινωνικό πρόγραμμα της εργατικής τάξης [των Ν.Γουρλά-Θ.Παναγιωτόπουλου-Δ.Τσίτκανου]

  • Τετ, 18/04/2018 - 21:58

Την τελευταία δεκαετία το εργατικό κίνημα συνδικαλιστικό κίνημα συγκρούστηκε με την αστική πολιτική  στο πεδίο της βαθιάς  ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού με κύριο διακύβευμα του ποιος θα πληρώσει την κρίση.

Στα δυο στρατόπεδα από τη μια συνασπιστήκαν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, οι αναλώσιμες κυβερνήσεις του μέχρι το 2015, ο ΣΕΒ, η Ε.Ε, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί κυρίως μέσω των ΜΜΕ, για να πείσουν τους εργάτες και το λαό πως  «μαζί τα φάγαμε», και από την άλλη οι εργάτες, τα μεσαία στρώματα, η νεολαία, οι γυναίκες, οι αυτοαπασχολούμενοι, η μισθωτή διανόηση οι  μικροαγρότες κλπ

Σελίδες