1. Υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός ΕΕ; Αν ναι, σαν ποια χώρα πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε να μοιάσουμε;

Μα φυσικά και υπάρχει. Πώς είναι δυνατόν άλλωστε να αποδεχτούμε ότι ένα διεθνής εκμεταλλευτικός μηχανισμός μερικών δεκαετιών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί μονόδρομο ή τελικό στάδιο στην ιστορία των λαών της περιοχής. Κατά τη γνώμη μας πρέπει αποφασιστικά να αποκρούσουμε αυτό τον ιδεολογικό εκβιασμό που προσπαθεί να καταστείλει κάθε αναζήτηση και προσπάθεια για μια διαφορετική προοπτική. Εμείς σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι η ΕΕ δεν είναι το σπίτι των λαών, δεν είναι μια μεγάλη οικογένεια, ούτε και ένας διεθνής συνασπισμός που βελτιώνεται και μεταρρυθμίζεται όπως επαναλαμβάνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι μια φυλακή για τους λαούς, που προσφέρει εκμετάλλευση και δυστυχία για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η κρίση που μας καταστρέφει τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό των δομικών ανισοτήτων εντός της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Τι κέρδισε ο ελληνικός λαός από τη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και το ευρώ; Τι κέρδισε η νεολαία, οι άνεργοι, οι μισθωτοί, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες; Σε αντίθεση με την κυβερνητική ρητορεία και τα ψέματα δεκαετιών, η ελληνική κοινωνία μπορεί να καταλάβει ολοφάνερα πια ότι αυτοί που κερδίζουν είναι οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι διεθνείς και εγχώριοι τραπεζίτες και τοκογλύφοι. Το αίτημα για έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο για να ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος για την κοινωνική πλειοψηφία.

Δεν πρόκειται βεβαίως για μια εύκολη ή απλή επιλογή, αλλά για μια πρόταση ρήξης και ανατροπής που συνδυάζεται με την διαγραφή του χρέους και τις εθνικοποιήσεις με εργατικό έλεγχο των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων. Μόνο μέσα από μια τέτοια ανατροπή με αντικαπιταλιστικό πρόσημο που θα επιτευχθεί από το ίδιο το αναγεννημένο εργατικό, λαϊκό κίνημα μπορεί πραγματικά να ξεκινήσει ένας νέος δρόμος για την υπέρβαση της σημερινής βαρβαρότητας. Για εμάς, κάτι τέτοιο δεν κινείται σε καμιά περίπτωση στην κατεύθυνση της απομόνωσης της χώρας ούτε της αναπαραγωγής κάποιου μοντέλου. Δε μας χωρίζει τίποτα με τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο.

Για αυτό ο σύγχρονος διεθνισμός και η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών περνούν μέσα από την κοινή πάλη ενάντια στα διεθνή κέντρα εκμετάλλευσης όπως η ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι λαοί πρέπει και μπορούν να ορίζουν μόνοι την τύχη τους.

2. Ποιες είναι οι πρακτικές διαφορές σας από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ;

Για να κάνω την απάντηση πιο άμεση και να αποφύγω την παράθεση πολιτικών διαφορών θα προτρέψω να σκεφτούμε ξανά τι συνέβη τα τελευταία χρόνια. Η μνημονιακή καταστροφή από το 2010 συνοδεύτηκε με την ανάδυση πολλών και έντονων λαϊκών αγώνων, με αποκορύφωμα τις πλατείες, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις την περίοδο 2010- 2012. Ο κόσμος με μαζικό τρόπο αναζητούσε και πάλευε για μια άλλη διέξοδο. Πώς απάντησε η Αριστερά σε αυτό; Το ΚΚΕ, το μεγαλύτερο τότε κόμμα, ουσιαστικά απαγόρευσε στον αγωνιζόμενο λαό τη δυνατότητα του να ελπίζει σε οποιαδήποτε αλλαγή. Κατήγγειλε ή απείχε από τις μεγάλες κοινωνικές αναμετρήσεις και αρνήθηκε με θλιβερό τρόπο την κοινή δράση με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια. Στην ουσία, με μια επίκληση του σοσιαλισμού στα λόγια έκρυψε την υποταγή στη σημερινή πραγματικότητα στην πράξη και την άρνηση κάθε συγκεκριμένου σχεδίου ανατροπής «εδώ και τώρα», κουνώντας μάλιστα το δάχτυλο ακόμα και στη λαϊκή ανάγκη για επιβίωση. Από την άλλη τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Παροτι συμμετείχε σε αυτό το μαζικό ρεύμα αμφισβήτησης, πάτησε πάνω στη λαϊκή οργή αλλά περιορίζοντας την στα όρια ενός υποτιθέμενου ρεαλισμού που αποτελεί ταυτόχρονα υποταγή στο σημερινό καταστροφικό δρόμο. Ψαλίδισε αντί να δώσει δύναμη στα φτερά της κοινωνικής μάχης, υφάρπαξε ουσιαστικά την ελπίδα μετασχηματίζοντας την αγωνιστικότητα σε παθητική εκλογική αναμονή, προσπαθώντας -και σε ένα βαθμό καταφέρνοντας- να εγκλωβίσει τη ριζοσπαστική αναζήτηση στο μονόδρομο της ΕΕ και του ευρώ, στα διαπραγμάτευση με τους δυνάστες και στο πετσόκομμα των διεκδικήσεων στα πλαίσια μιας δήθεν άρνησης παροχολογίας. Κατά τη γνώμη μας και οι δύο αυτές λογικές, παρά τις τεράστιες διαφορές μεταξύ τους, είναι αδιέξοδες και δε συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός αναγεννημένου και νικηφόρου κινήματος που είναι αναγκαίο για να καλυφθούν ακόμα και οι πιο άμεσες ανάγκες της νεολαίας. Παρόλα αυτά εμείς παλεύουμε, και θα συνεχίσουμε με ακόμα πιο έντονο τρόπο όποια και αν είναι η κυβέρνηση, για την κοινή ανατρεπτική δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς γιατί είμαστε μια πολιτική δύναμη που παλεύει για την ανατροπή στο σήμερα. Γιατί σε αντίθεση με τις διαφορετικές όψεις της υποταγής στις δυσκολίες του σήμερα της υπόλοιπης Αριστεράς, εμείς εμπνεόμαστε από αυτό που έγραφε ο Κώστας Βάρναλης. «Και να γιατί είμαι το πνεύμα της ανταρσίας. Γιατί στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται, φέρνω τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται. Είμαι κάθε φορά το μέλλον».

3. Ποια θεωρείτε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα των ελληνικών ΑΕΙ. Πως θα τα χρηματοδοτούσατε εσείς;

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τα ΑΕΙ αλλά και τα ΤΕΙ που δεν πρέπει να ξεχνάμε, αποτυπώνεται με τον πιο έντονο τρόπο η καταστροφή που έφερε η μνημονιακή περίοδος. Ιδρύματα σε οικονομική ασφυξία, απολύσεις διοικητικού προσωπικού απολύτως αναγκαίου για τη λειτουργία τους, τρομακτικές ελλείψεις διδακτικού προσωπικού με οδυνηρές συνέπειες στα προγράμματα σπουδών, κτίρια στα όρια της εγκατάλειψης, περικοπές στη φοιτητική μέριμνα χωρίς την οποία αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους τα παιδιά των φτωχότερων οικογενειών, συνταρακτική υποχρηματοδότηση της έρευνας και των νέων ερευνητών και ερευνητριών.

Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα, που καλό είναι να τα επαναλαμβάνουμε για να αναδεικνύουμε τη γελοιότητα του να παρουσιάζονται ως φοβερές απειλές για το ελληνικό πανεπιστήμιο οι φοιτητικοί αγώνες. Για εμάς η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, συνίσταται στο συνδυασμό της επίθεσης- διάλυσης στη δημόσια εκπαίδευση με την επιχειρηματικοποίησή της και την προώθηση του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για μια πολιτική που υιοθετείται εδώ και δεκαετίες στα πλαίσια των οδηγιών της Ε.Ε. και του ΚΕΧΑΕ (Κοινός Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης), ωστόσο στο έδαφος της κρίσης και των μνημονιακών δεσμεύσεων εντάθηκε φέρνοντας τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση μπροστά στη συντριβή.

Εμείς παλεύουμε για ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους του νέους και τις νέες χωρίς ταξικούς φραγμούς και εξεταστικούς λαβυρίνθους. Για γνώση και έρευνα υψηλού επιπέδου στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και όχι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με καθηγητικό, ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό μόνιμης και σταθερής απασχόλησης και με μισθούς αξιοπρέπειας. Αν θέλουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα που θα βρεθούν τα λεφτά, πρέπει πρώτα να σκεφτούμε γιατί φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση υποχρηματοδότησης. Τα χρήματα που έπαιρναν πάντοτε τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ ήταν εξαιρετικά λίγα, η σημερινή χρεωκοπία δεν προέρχεται από κάποιες υπερβολικές «σπατάλες». Αντιθέτως τα πανεπιστήμια είδαν τα αποθεματικά τους να καταληστεύονται και τη χρηματοδότησή τους να εκμηδενίζεται στο βωμό της αποπληρωμής του χρέους και της τήρησης των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Για αυτό, προϋπόθεση για κάθε βελτίωση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι η ανατροπή όλου του μνημονιακού πλαισίου και της θηλιάς του χρέους. Ειδάλλως θα βλέπουμε τα πανεπιστήμια μας να μαραζώνουν, τη νεολαία μας να στενάζει στην ανεργία ενώ μεγάλο μέρος της θα μεταναστεύει κατά κύματα.

4. Ποιες είναι οι κύριες προτάσεις σας για την ανεργία;

Η ερώτηση αυτή δένει με την προηγούμενη. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει τεράστια ανεργία. Λίγο όμως απασχολούν τη δημόσια κουβέντα οι λόγοι της ανεργίας αυτής. Έτσι οι προτάσεις που ακούγονται –από τις μνημονιακές δυνάμεις αλλά, δυστυχώς, και σε ένα βαθμό από τον ΣΥΡΙΖΑ- στερούνται επαρκούς σοβαρότητας και τεκμηρίωσης.

Τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, τα voucher της σύγχρονης δουλειάς, τα τρίμηνα, πεντάμηνα κ.α. δεν αποτελούν πραγματικά μέτρα ενάντια στην ανεργία. Εξασφαλίζουν ένα χαρτζιλίκι για λίγο καιρό χωρίς καμιά διαφορετική προοπτική για το μέλλον. Οι προτάσεις για τη νεανική επιχειρηματικότητα, τις startup επιχειρήσεις και άλλα, μόνο ως αστείο πρέπει να θεωρηθεί ότι υιοθετούνται ως απάντηση σε ένα τόσο δομικό πρόβλημα. Η ανεργία στη χώρα δε μπορεί να μειωθεί στο μέτρο που έχει ανάγκη η νέα γενιά χωρίς ένα ριζικό μετασχηματισμό. Για αυτό εμείς συνδέουμε το ζήτημα αυτό με τη συνολική πρόταση αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Μόνο με την έξοδο της χώρας από το ασφυκτικό πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ και με εθνικοποίηση των σημαντικών κλάδων της οικονομίας, μέσα δηλαδή από την έναρξη μιας διαδικασίας συνολικού μετασχηματισμού της οικονομίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή τη μάστιγα του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου. Για να μη φαίνεται όμως ότι μιλάμε μόνο για το μέλλον, εμείς λέμε συγκεκριμένα: Για την άμεση ανακούφιση των ανέργων απαιτείται επίδομα ανεργία για όλους. Αυτή τη στιγμή μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 15% των πραγματικών ανέργων δικαιούται επιδόματος. Μπορούμε να μιλάμε για οποιοδήποτε μέτρο χωρίς να εγγυηθούμε από την επόμενη μέρα των εκλογών τουλάχιστον ένα επίδομα ανεργίας ικανό για να ζεις σε όλους τους άνεργους και τις άνεργες;

Μας ρωτάνε: Και που θα βρείτε τα λεφτά; Ένα τέτοιο μέτρο κοστολογείται περίπου στα έξι δισεκατομμύρια. Περίπου τόσα είναι οι τόκοι που καλείται να πληρώσει η Ελλάδα για την αποπληρωμή του χρέους το 2015. Εμάς μας ενδιαφέρουν οι άνεργοι, μας ενδιαφέρει να μη διαλυθεί η γενιά μας και όχι το χρέος. Υπάρχει μια Αριστερά που θα σηκώσει το γάντι και θα πει ΌΧΙ; Δε δίνουμε φράγκο στους τοκογλύφους για να ζήσει η νεολαία. Αυτή την Αριστερά εκφράζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ.

5. Ποιοι θεωρείτε ότι είναι οι κύριοι λόγοι που η Χρυσή Αυγή είναι δημοφιλής στους νέους;

Καταρχήν θα πρέπει να εξετάσουμε σε ποιο βαθμό είναι πράγματι δημοφιλής. Σαφώς υπήρξε μια τρομακτική εκτίναξη της φασιστικής συμμορία τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο σημαντικά και πλειοψηφικά κομμάτια της νέας γενιάς απάντησαν αποφασιστικά στο δρόμο καταφέρνοντας μια σημαντική κάμψη της Χ.Α. τον τελευταίο χρόνο.

Νέος ήταν και ο ήρωας Παύλος Φύσσας που πλήρωσε με τη ζωή του την απόφαση να αναμετρηθεί με την άνοδο του νεοναζισμού. Χρειάζεται επομένως σοβαρή μελέτη για να ανιχνεύσουμε σε ποια ακριβώς ηλικιακά και κοινωνικά στρώματα αναπτύχθηκε και στηρίζεται ακόμα η Χρυσή Αυγή ώστε να βγάλουμε συμπεράσματα για τις αιτίες. Ωστόσο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, όπως και στο παρελθόν, ο σύγχρονος ελληνικός φασισμός βασίστηκε στα τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Πάτησε πάνω στα κατεστραμμένα και κοινωνικά περιθωριοποιημένα κομμάτια της νέας γενιάς από τα οποία αφαιρέθηκε κάθε προοπτική για το μέλλον. Βρήκε απήχηση στα σχολεία, χρησιμοποιώντας πρότυπα και σύμβολα δύναμης ή “μαγκιάς” για να απευθυνθεί σε νεολαιίστικα κομμάτια που χτυπημένα από την κρίση και μη βλέποντας προοπτική στην κοινωνική τους θέση, είδαν τη Χρυσή Αυγή ως μια λύση.

Όμως αυτό δεν ήταν μια αυθόρμητη κοινωνική διεργασία. Το ίδιο το σύστημα προώθησε και στήριξε τη Χρυσή Αυγή για να την αξιοποιήσει ως δύναμη κρούσης ενάντια στο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής συνδέεται με την αντιδραστική, αυταρχική και ρατσιστική κατρακύλα των μνημονιακών κυβερνήσεων. Όμως η νέα γενιά πρέπει να καταλάβει, και σε ένα βαθμό το έχει ήδη καταλάβει, ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει κανένα ίχνος αντισυστημικότητας, δε εγγυάται καμιάς μορφής τιμωρία για τους υπαίτιους της καταστροφής μας.

Αντιθέτως, είναι ο πιο πιστός υπηρέτης του μεγάλου κεφαλαίου, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Τα όπλα τους δε τα έστρεψαν ενάντια στο πολιτικό σύστημα, αλλά ενάντια στους αδύναμους, τους μετανάστες, τους αγωνιστές και αγωνίστριες, τους ομοφυλόφιλους, τους αριστερούς κ.α. Το ξέρει πια αυτό η νέα γενιά και πιστεύω βαθιά ότι θα στρέψει την πλάτη της στα καθάρματα της Χρυσής Αυγής.

6. Ποιος είναι ο στόχος σας σε αυτές τις εκλογές; Γιατί να ψηφίσουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Εμείς γνωρίζουμε ότι οι εκλογές αυτές είναι αρκετά δύσκολες για εμάς δεδομένης της έντονης πολιτικής πόλωσης και της κυβερνητικής προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Και γνωρίζουμε επίσης ότι η πραγματική δυναμική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόσο σε οργανωτικό όσο και σε επίπεδο απήχησης των θέσεων και του προγράμματός της, ξεπερνά κατά πολύ τα ποσοστά που έλαβε σε παλαιότερες εκλογές. Πιστεύουμε ότι είναι η ώρα να αποτυπωθεί ένα θετικό αποτέλεσμα και στις κάλπες που θα μας δώσει δύναμη για την επόμενη μέρα.

Μια επόμενη μέρα που πιθανότατα θα ξημερώσει με μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην οποία είναι σημαντικό να υπάρχει μια αριστερή εργατική αντιπολίτευση. Για να πιέζει μαζί με το μαζικό κίνημα ώστε να επιβληθούν κατακτήσεις, για να μην ηττηθούν οι ελπίδες και οι αγώνες του λαού και της νεολαίας μέσα στην προσπάθεια καλύτερης διαπραγμάτευσης εντός της φυλακής του χρέους, της ΕΕ και του ευρώ. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι απλά ο διαχειριστής της.

Η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ είναι εγγύηση όχι μόνο για την 25η αλλά κυρίως για την 26η και όλες τις επόμενες μέρες. Γιατί όπως έλεγε και πάλι ο Κώστας Βάρναλης «Από τα τσακάλια δεν ξεφεύγεις με ευχές και παρακάλια». Δεν ξεφεύγεις με τα μισόλογα και την άρνηση της ρήξης και της σύγκρουσης του ΣΥΡΙΖΑ, δε ξεφεύγεις με τη διαπραγμάτευση αλλά με την πάλη και την ανατροπή. ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ λοιπόν για το σήμερα, για να υπάρχουν και να εκφράζονται δυνατά οι φωνές του αγώνες και της ανατροπής, ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ και για το αύριο της επανάστασης και του σύγχρονου κομμουνιστικού οράματος.

 http://www.neolaia.gr/2015/01/22/kwstas-gousis-i-eurwpaiki-enwsi-fylaki-gia-toys-laoys/#ixzz3PZeihdvz