Η πορεία προς την 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

του Γιάννη Σηφακάκη

 

Την Κυριακή 21 Γενάρη συνεδριάζει το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανοίγοντας τη διαδικασία της 4ης Συνδιάσκεψης που θα πραγματοποιηθεί στις 30-31 Μάρτη και 1 Απρίλη στην Αθήνα. Το ΠΣΟ θα συζητήσει τις «Θέσεις» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και θα ορίσει τις διαδικασίες με τις οποίες οι τοπικές και κλαδικές επιτροπές θα συνεχίσουν αυτή τη συζήτηση και θα οργανώσουν την εγγραφή των μελών και την ανάδειξη των αντιπροσώπων τους για την Συνδιάσκεψη. 

 

Η Συνδιάσκεψη δεν είναι μια «εσωτερική» υπόθεση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χιλιάδες αγωνιστές παλεύουν και ψάχνουν εναλλακτική στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει καταφέρει να αναδειχθεί σε έναν ορατό πόλο για τις αναζητήσεις τους, με τη στάση της σε κρίσιμες στιγμές της ταξικής πάλης αλλά και με το αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα. Η Συνδιάσκεψη είναι ευκαιρία για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ανοιχτεί σε όλο αυτό τον κόσμο και να τον συσπειρώσει στις γραμμές της. Και ταυτόχρονα να επιδιώξει με τις Θέσεις και τις πρωτοβουλίες της να επιδράσει πάνω σε όλη την Αριστερά πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να δυναμώνει η προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.  

 

Αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα 

 

Οι προκλήσεις είναι μεγάλες. Η κυβέρνηση προχωράει σε άγριες αντεργατικές επιθέσεις, κυνηγώντας θηριώδη «πρωτογενή πλεονάσματα» και ανοίγοντας το δρόμο για διαιώνιση των Μνημονίων για πολλά χρόνια. Το εργατικό κίνημα πρέπει και μπορεί να επιβάλει τη δική του γνήσια έξοδο αναγκάζοντας τους καπιταλιστές να πληρώσουν το κόστος. Κι αυτό σημαίνει αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που διεκδικεί διαγραφή του χρέους και όχι των δικαιωμάτων μας, κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι ιδιωτικοποιήσεις που χαρίζουν πλούτο στα «επενδυτικά» λαμόγια, ρήξη με ευρώ-ΕΚΤ-ΕΕ και επιβολή εργατικού ελέγχου σε όλα τα επίπεδα, στην οικονομία και στην πολιτική. 

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να προβάλει πολύ πιο αποφασιστικά το πρόγραμμά της, επιδιώκοντας να συνδεθεί με τις άμεσες μάχες και διεκδικήσεις, να απλωθεί και να κερδίσει τα πιο πλατιά κομμάτια της εργατικής τάξης, της μόνης δύναμης που μπορεί να επιβάλει ένα τέτοιο πρόγραμμα. 

 

Με ορίζοντα ένα τέτοιο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, η πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά μπορεί να στηρίξει την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος για να μην περάσουν τα μέτρα Τσίπρα και να αρχίσουμε να παίρνουμε πίσω όλα όσα μας λεηλάτησαν. 

 

Μάχες

 

Η συνεδρίαση του ΠΣΟ έρχεται λίγες μέρες μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν από πρωτοπόρα κομμάτια της βάσης με τη στήριξη των δυνάμεων του ΚΚΕ, της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κόντρα στις προσπάθειες ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ και φιλοκυβερνητικών συνδικαλιστών να τις εμποδίσουν και να τις περιορίσουν. Κινητοποιήσεις που επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά τη δύναμη του εργατικού κινήματος και τις δυνατότητες που ανοίγονται για κλιμάκωση της εργατικής αντίστασης. 

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πρωτοστατήσει το επόμενο διάστημα στις εργατικές μάχες, στηρίζοντας τις προσπάθειες για οργάνωση και συντονισμό τους. Χωρίς να περιορίζεται σε εύκολες καταγγελίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και «συμβολικές ενέργειες», χωρίς να υποτιμάει κανένα κομμάτι της τάξης με βάση σε ποιανού τα χέρια βρίσκεται η ηγεσία του κάθε συνδικάτου. Το παράδειγμα του Συντονιστικού των Νοσοκομείων και συνολικότερα οι πρωτοβουλίες του Συντονισμού ενάντια στα Μνημόνια μπορούν να βοηθήσουν όλο τον κόσμο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κινηθεί σ’ αυτήν την κατεύθυνση. 

 

Ο αγώνας ενάντια σε νέα και παλιά Μνημόνια πάει χέρι-χέρι με τον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες. Η κατάντια της κυβέρνησης δεν εκδηλώνεται “μόνο” στα αντιαπεργιακά νομοθετήματα της Αχτσιόγλου αλλά και στην ταύτιση με τον Τραμπ και τις πολιτικές της ΕΕ-φρούριο που γεμίζουν με πτώματα τη Μεσόγειο, με σκλαβοπάζαρα τη Λιβύη και με στρατόπεδα συγκέντρωσης τα νησιά. Σε ένα τέτοιο «θερμοκήπιο» δυναμώνουν η ακροδεξιά και οι φασίστες διεθνώς και ένα μεγάλο κίνημα γεννιέται και αναπτύσσεται για να τους φράξει το δρόμο. Στην Ελλάδα έχουμε το πιο προχωρημένο παράδειγμα αυτού του αγώνα. Οι ναζί της Χρυσής Αυγής είναι στο σκαμνί και η Αριστερά είναι ο κατήγορός τους. Αυτές οι επιτυχίες πατάνε από τη μια πάνω στις αριστερόστροφες διαθέσεις της πλειοψηφίας των εργαζόμενων (που αναδείχτηκαν ανάγλυφα στη μάχη για την ένταξη των προσφυγόπουλων στα σχολεία και στην συμπαράσταση στους πρόσφυγες), αλλά και στην ενωτική και αγωνιστική δράση μετώπων όπως η ΚΕΕΡΦΑ. Η επιτυχία της διεθνούς μέρας δράσης στις 17 Μάρτη, λίγο πριν από την 4η Συνδιάσκεψη, πρέπει να είναι προτεραιότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το επόμενο διάστημα. 

 

Ενωτικά

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να ανοιχτεί πολύ πιο τολμηρά στην κατεύθυνση πρωτοβουλιών κοινής δράσης και συντροφικής συζήτησης με όλα τα κομμάτια της μαχόμενης αριστεράς. Επιδιώκοντας συνεργασίες όχι για να διαχυθεί σε ένα νέο μέτωπο, αλλά για να υπάρχει αποτελεσματικότερη παρέμβαση σε όλες τις μάχες της περιόδου. Μέσα από την κοινή δράση και πολιτική συζήτηση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να κερδίσει ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια της εργατικής τάξης και της νεολαίας στην προοπτική του αντικαπιταλισμού. Κι αυτό να αποτυπωθεί και εκλογικά, όποια στιγμή κι αν γίνουν τελικά οι εκλογές.

 

Για ν’ ανταποκριθεί στις παραπάνω προκλήσεις, χρειάζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ξεπεράσει δικές της αδυναμίες που κόστισαν μια σειρά χαμένες ευκαιρίες το προηγούμενο διάστημα. Να είναι πιο καθαρή για τις δυνατότητες της περιόδου, να πρωτοστατεί στις ενιαιομετωπικές πρωτοβουλίες που μπορούν να τραβάνε τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ προς τ’ αριστερά, να επιμένει στο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και την αυτοτέλειά της χωρίς να καταλήγει σε σεχταρισμούς και περιχαράκωση. 

 

Η πορεία προς την 4η Συνδιάσκεψη είναι ευκαιρία για να κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βήματα μπροστά και στην οργανωμένη λειτουργία και τη δημοκρατική της συγκρότηση. Με ξαναζωντάνεμα των τοπικών και κλαδικών της επιτροπών, με καμπάνια εγγραφής μελών, με συχνές και απλές διαδικασίες που διευκολύνουν τη συμμετοχή και συντροφική συζήτηση, με σεβασμό και αναλογική εκπροσώπηση των διαφορετικών απόψεων στο εσωτερικό της όπως αρμόζει σ’ ένα μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.  

 

 

Οι συντρόφισσες και σύντροφοι του ΣΕΚ θα συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους στην επιτυχία της Συνδιάσκεψης, για να βγει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενωμένη και καλύτερα εξοπλισμένη πολιτικά για να παίξει τον προωθητικό ρόλο που της αναλογεί στις μάχες που θα ακολουθήσουν.