4η Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μέτωπο ενάντια στα ευρωμνημόνια, την επιτροπεία, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο

του Αντώνη Δραγανίγου,  μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

Κινούμαστε προς μια πολιτική καμπή. Ο Αύγουστος του 2018 αποκτά αντικειμενικά ένα χαρακτήρα ορόσημου για την κυβερνητική προπαγάνδα της «εξόδου από τα μνημόνια». Σε αντίθεση με αυτά η 4η αξιολόγηση στοχεύει στο να μείνουμε για πάντα εντός των ευρωμνημονίων και της εποπτείας, του δημοσιονομικού σφαγείου και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ίσως με ορισμένες οριακές «βελτιώσεις» στα πλαίσια μιας πορείας που περιλαμβάνει και νέα βαριά αντιλαϊκά μέτρα (περικοπή συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, μείωση αφορολόγητου). Την ίδια στιγμή οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των αστικών τάξεων στην περιοχή οξύνονται, τα πολεμικά σύννεφα μαζεύονται, ο εθνικισμός επιδιώκει να ξαναγεννηθεί στην βάση των συλλαλητηρίων.

 

Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να αναδειχθεί ανατρεπτικός ο ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να προβάλει και να οικοδομήσει μια αντικαπιταλιστική πολιτική διέξοδο απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου και της ΕΕ, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, την επιτροπεία διαρκείας. Μια πρόταση αντεπίθεσης του κινήματος και των αγώνων, αντιπολίτευσης, διαρκούς αντίστασης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, για να μπολιάζεται και να στρέφεται σε αριστερή ανατρεπτική κατεύθυνση το ρεύμα της δυσαρέσκειας απέναντι στην κυβέρνηση, σημειώνουν οι Θέσεις για την 4η Συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στις 21-22 Απρίλη. 

 

Αν κάτι αναδείχθηκε το τελευταίο διάστημα είναι πως υπάρχουν δυνάμεις για την αντεπίθεση του κινήματος, όπως καταγράφηκε στις κινητοποιήσεις στην εκπαίδευση, την υγεία, στους συμβασιούχους και αλλού, ότι μπορεί να μπούμε σε μια περίοδο που οι αυταπάτες για μια πολιτική λύση «εντός των τειχών» έχουν καταρρεύσει, ενώ η απογοήτευση μπορεί να ξεπερνιέται. 

 

Για να εκφραστούν οι δυνατότητες απαιτούνται πολιτικές τομές και προχωρήματα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρώτο, στο ζήτημα του προγράμματος. Το ζητούμενο σήμερα είναι ένα ακόμη πιο συνεκτικό και λαϊκά διατυπωμένο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, βάζοντας σε πρώτο πλάνο τη ρήξη με το κεφάλαιο και την έξοδο από την ΕΕ, ως αναγκαίους όρους για να έχουν όλοι δουλειά και ζωή με όλα τα δικαιώματα, απορρίπτοντας αταξικές λογικές περί της προτεραιότητας της «παραγωγικής ανασυγκρότησης» στο έδαφος της ΕΕ και του καπιταλισμού, ή η παραπομπή των πολιτικών στόχων στο ακαθόριστο μέλλον της λαϊκής εξουσίας.

 

Είναι μπαγιάτικες και ξαναζεσταμένες οι λογικές που υποστηρίζουν πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το πρόγραμμά της έχουν εξαντλήσει τη δυναμική και χρησιμότητά τους και πως πρέπει να αντικατασταθούν από ένα γενικό και ασαφές «μέτωπο ρήξης και ανατροπής», στη βάση ενός ακόμη πιο ασαφούς περιεχομένου. Απεναντίας, οι εξελίξεις έχουν ενισχύσει την αξία του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

Δεύτερο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πρωταγωνιστήσει και να παρέμβει ενιαία και προωθητικά στην οργάνωση της πάλης του λαού για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος για την οργάνωση της πάλης από τα κάτω σε ρήξη με τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, στο αντιπολεμικό κίνημα που πρέπει να αναβαθμιστεί, στον αγώνα για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες της εποχής μας, ενάντια στον φασισμό και τον εκφασισμό της κοινωνίας.

 

Τρίτο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να γίνει καταλύτης των εξελίξεων στην αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιΕΕ Αριστερά. «Με κρίκους το θέμα της ΕΕ, την προτεραιότητα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, ενάντια σε ευρωμνημόνια-κεφάλαιο-ιμπεριαλισμό-πόλεμο, ενάντια στη διαχείριση του συστήματος, με σαφή αντικυβερνητική στάση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες πολιτικής συνεργασίας με εκείνες τις δυνάμεις που τείνουν να υπερβούν το όριο της διαχειριστικής λογικής και κινούνται σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, διαχωριζόμενες με σαφήνεια από τις δυνάμεις που τείνουν να το αναπαράγουν, περιοριζόμενες σε μια νεο-διαχειριστική, νέο-συριζαίικη λογική». 

 

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απόλυτα απαραίτητο να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες στα μέτωπα της πάλης ενάντια στα ευρωμνημόνια, τον πόλεμο, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. 

 

Η ίδια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φιλοδοξούμε να κάνει μεγάλα βήματα μπροστά στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης και του μετασχηματισμού της σε ενιαίο αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο με επαναστατική κατεύθυνση και κομμουνιστική ηγεμονία, με δημοκρατική επανεκκίνηση, χωρίς αμφισημίες, και αντιθετικές πρακτικές που φθείρουν αντί να προωθούν την υπόθεση του μετώπου. 

 

 

Δημοσιεύτηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη, 11.04.2018