Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Κυριακή 26/5 στην οικία Αθανασιάδη (στο ιστορικό κέντρο)  η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στη Πρέβεζα με θέμα: «η τουριστικοποίηση των πόλεων-το δικαίωμα στην κατοικία» με ομιλητή το Βουρεκά Κώστα υποψήφιο ευρωβουλευτή,  αρχιτέκτονα πρόεδρο του συλλόγου αρχιτεκτόνων Αττικής με καταγωγή από τη Πάργα.

«Ο ομιλητής παρουσίασε ανάγλυφα τις πολιτικές επιλογές του παρελθόντος στο ζήτημα της κατοικίας. Έφτασε στο σήμερα ξεκαθαρίζοντας πως η έμφαση πλέον βρίσκεται στην προώθηση «στρατηγικών» επενδύσεων σε μεγάλες ενιαίες ιδιοκτησίες και στη συγκέντρωση της γαιοπροσόδου στα χέρια λίγων.

Αναλύθηκε βήμα βήμα το σύγχρονο αναπτυξιακό μοντέλο (στο φόντο των μνημονιακών χρόνων, της οικονομικής κρίσης, του τρόπου προσέλκυσης επενδύσεων, των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών κ.α.) που οδήγησε στην όξυνση του προβλήματος της πρόσβασης στην με αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης κατοικία. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την κατάργηση το 2010, με το πρώτο μνημόνιο, του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας. Παράλληλα, η βαριά φορολόγηση της μικρής ακίνητης ιδιοκτησίας, σε συνδυασμό με την αδυναμία εξυπηρέτησης του τραπεζικού δανεισμού από τους δανειολήπτες, οδήγησε σε ένα είδος «αποεπένδυσης» των μικροϊδιοκτητών στα ακίνητά τους. Πάρα πολλά από αυτά να είναι πλέον λιγότερο ή περισσότερο εγκαταλελειμμένα -τα λεγόμενα χρέπια- και συνεπώς εκτός προσφοράς στην αγορά ενοικίου. Στην μετα-μνημονιακή εποχή, η δύσκολη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, η αύξηση του κόστους των οικοδομικών υλικών σε γενικότερο περιβάλλον υψηλού πληθωρισμού και οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας σε τεχνίτες οικοδομής, έχουν καταστήσει τις απαραίτητες ανακαινίσεις δυσκολότερες και ακριβότερες.

Αιτήματα όπως: η κατάργηση των πιο προκλητικών προγραμμάτων π.χ. «χρυσή βίζα», ο έλεγχος των χρήσεων γης, ώστε οι τουριστικές χρήσεις να οριοθετούνται και να μην περιορίζουν και εκτοπίζουν την κατοικία, απλές επιδοτήσεις ενοικίων, διάφορα είδη πλαφόν στα ύψη των ενοικίων, ακόμη και πιο ριζικά μέτρα που περιλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο της ζήτησης από το εξωτερικό στην κτηματαγορά (κάτι που βέβαια έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές της ενιαίας αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης), θα μπορούσαν πράγματι, να διεκδικηθούν και να εφαρμοστούν. Πρέπει όμως να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: οι αιτίες της κρίσης της κατοικίας είναι δομικές. Δεν πρόκειται να εκλείψουν «με έναν νόμο και ένα άρθρο». Μάλιστα τέτοια μέτρα αποκομμένα και στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών της φιλελεύθερης λειτουργίας της κτηματαγοράς μπορεί να επιφέρουν τα αντίστροφα αποτελέσματα.

Έτσι, το βασικό πρόταγμα πρέπει να είναι ότι η κατοικία δεν είναι (και δεν πρέπει να είναι) εμπόρευμα. Η πρόσβαση σε αυτή είναι δικαίωμα. Επιπλέον είναι επιβεβλημένη για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης η ευρεία διαγραφή χρεών που έχουν οδηγήσει σε κόκκινα δάνεια, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς και η δημόσια επιδότηση ανακαινίσεων υπό τον όρο ότι τα εν λόγω ακίνητα θα κατευθυνθούν μαζικά σε μακροχρόνιες ενοικιάσεις σε προσιτές τιμές σε κοινωνικές κατηγορίες που το έχουν ανάγκη. Αυτά βέβαια δεν μπορούν να αφεθούν στην «ιδιωτική πρωτοβουλία». Για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά απαιτούν σοβαρή δημόσια παρέμβαση. Με λίγα λόγια απαιτείται αμφισβήτηση των ίδιων των νόμων της αγοράς. Η κατοικία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως  επενδυτικό προϊόν, ως ανταλλακτική αξία αλλά ως αξία χρήσης.

Είμαστε ξεκάθαροι: Λόγω των τάσεων του σύγχρονου καπιταλισμού δεν προβλέπεται επιστροφή στην εποχή της μικροϊδιοκτησίας. Στο έδαφος αυτό είναι ανάγκη η επεξεργασία ενός σύγχρονου αντικαπιταλιστικού πλαισίου πάλης εργατικών συμφερόντων. Τα σύγχρονα κινήματα πόλης, τα εργατικά συνδικάτα και διάφορες συλλογικότητες στις γειτονιές θα χρειαστεί να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει με όλες τις δυνάμεις της από τη σκοπιά των σύγχρονων εργατικών αλλά και πολιτισμικών συμφερόντων της εργαζόμενης πλειοψηφίας…

Αμέσως μετά ακολούθησε σειρά ερωτημάτων αλλά και τοποθετήσεων από τους παρευρισκόμενους, ακολούθησε διάλογος και το ραντεβού ανανεώθηκε για μια νέα συζήτηση στη πόλη….

Το άνοιγμα της συγκέντρωσης πραγματοποίησε το μέλος του συντονιστικού της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Πρέβεζας Νάνος Βαγγέλης ο οποίος ανέφερε:

«Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Ανατρεπτική Συνεργασία παρεμβαίνει στις ευρωεκλογές του Ιουνίου με πολιτική και αγώνα για απειθαρχία-ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ του κεφαλαίου και του πολέμου, της φτώχειας, του ρατσισμού και του ολοκληρωτισμού. Η ΕΕ ως «Ένωση πολέμου» με το νέο δόγμα των «27», κλιμακώνει τον αντεργατικό κοινωνικό πόλεμο με την ενεργό εμπλοκή της στο έγκλημα από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ κατά της ανθρωπότητας και του λαού της Παλαιστίνης στη Γάζα. Η ΕΕ δεν είναι ούτε δημοκρατική, ούτε αδιάφθορη, ούτε «πράσινη» αλλά μια φριχτή φυλακή, ένα «σύγχρονο Νταχάου» για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα . Αυτό αποδεικνύει καθημερινά η σκληρή πραγματικότητα της ταξικής πάλης.

Η ΕΕ ως συνασπισμός αστικών τάξεων, αποτελεί τον ταξικό σύμμαχο της αστικής εξουσίας και των κυβερνήσεών της, της ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ χτες, του ΠΑΣΟΚ προχτές. Η ΕΕ θρέφει τα μεγάλα κέρδη του ελληνικού και πολυεθνικού κεφαλαίου, αλλά και την άνοδο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, του ρατσισμού, της έμφυλης καταπίεσης και την καλπάζουσα περιβαλλοντική καταστροφή. Τα περιβόητα «κονδύλια της ΕΕ», ψίχουλα στον προϋπολογισμό, δεν εξυπηρετούν κοινωνικές ανάγκες, η συντριπτική πλειοψηφία τους, μάλιστα, καταλήγει στα χέρια της άρχουσας τάξης.

Η σύμπτωση του εθνικιστικού-ακροδεξιού συρφετού στους βασικούς πυλώνες της κυρίαρχης πολιτικής κεφαλαίου -ΕΕ είναι μεγάλη. Το αστικό πολιτικό σύστημα στη χώρα και η ΕΕ δεν διορθώνονται παρά μόνον ανατρέπονται. 

Η εργατική διεθνιστική αποδέσμευση από την ΕΕ, μας φέρνει πιο κοντά με τους λαούς της Ευρώπης και πιο μακριά από τους δυνάστες μας που μας σέρνουν σε πόλεμο και κοινωνική καταστροφή. Το «εθνικό» καπιταλιστικό κράτος εκχωρεί λειτουργίες του στους υπερεθνικούς θεσμούς της ΕΕ, διότι ενισχύεται απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό του», την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί κομμάτι «της λείας» και από την εκμετάλλευση εργαζομένων άλλων χωρών.

Η στάση απέναντι στην ΕΕ, αποτελεί «λυδία λίθο» για μια σύγχρονη επαναστατική κομμουνιστική αριστερά. Ιστορικά, το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού συνόδευσε τον ταξικό συμβιβασμό σε εθνικό επίπεδο με την ενσωμάτωση στη στρατηγική της ΕΟΚ- ΕΕ στο όνομα του «ευρωπαϊσμού». Αλλά και το ΚΚΕ στο όνομα μιας λαϊκής εξουσίας και διακυβέρνησης, εγκαταλείπει το στόχο της ρήξης και της άμεσης εξόδου από την ΕΕ, προβάλλοντας την πάλη ενάντια στις συνέπειες από ένα κόμμα-αποκούμπι… στο οποίο μπορεί να ελπίζει ο εργαζόμενος… Στο ΜέΡΑ25 και τη συμμαχία με την ΛΑΕ αλλά και στη Νέα Αριστερά (πολύ περισσότερο) κυριαρχεί η λογική της χρηστής  διαχείρισης στο πλαίσιο της ΕΕ.

Με το σκεπτικό αυτό θεωρούμε ότι ψήφος στις ευρωεκλογές στην «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Ανατρεπτική Συνεργασία» είναι κερδισμένη ψήφος για έξοδο από την πολεμοκάπηλη και ρατσιστική-φασιστική ΕΕ, για συνολική και αποτελεσματική καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ, της πολύπλευρης συναινετικής αντιπολίτευσης, του πολύχρωμου εθνικιστικού και φασιστικού «ευρωσκεπτικισμού». Ψήφος –συμβολή σε ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και σε μια ισχυρή και μετωπική, αντικαπιταλιστική –επαναστατική– σύγχρονα κομμουνιστική Αριστερά, με πρόταση για την ενότητα της μαχόμενης και αντικαπιταλιστικής αριστεράς για την επόμενη μέρα, στο δρόμο που άνοιξε  η παρέμβασή μας στις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές».

H προεκλογική δραστηριότητα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στη Πρέβεζα θα συνεχιστεί τις επόμενες δύο εβδομάδες με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, γειτονιές της πόλης και σε όλη τη περιφερειακή ενότητα…