Ο πόλεμος κλιμακώνεται στη Μέση Ανατολή - Το αντιπολεμικό κίνημα να αντισταθεί στην ανθρωποσφαγή

Εδώ και 11 μήνες η κυβέρνηση του Ισραήλ συνεχίζει την ανθρωποσφαγή στη Γάζα, τις επεκτατικές επιχειρήσεις στη Δυτική Όχθη, τα δολοφονικά χτυπήματα σε Δαμασκό, Τεχεράνη, Βηρυτό και εισβάλλει στο νότιο Λίβανο εκτοπίζοντας ενάμισι εκατομμύριο κατοίκους. Οι ΗΠΑ και οι δυτικές κυβερνήσεις, υποκρίνονται ότι δεν μπορούν να επιβάλλουν την κατάπαυση του πυρός. Στην πραγματικότητα το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να συνεχίσει ούτε για μια μέρα τις επιχειρήσεις του, χωρίς την οικονομική στήριξη και τον ανεφοδιασμό σε όπλα και πυρομαχικά από τους αμερικανονατοϊκούς συμμάχους του.

Το Ισραήλ αποτελεί το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, αλλά επίσης και έναν κόμβο στον σχεδιαζόμενο διάδρομο διασύνδεσης της Δύσης με την Άπω Ανατολή. Έναν διάδρομο που θέλουν να δημιουργήσουν οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για να ανταγωνισθούν τον «δρόμο του μεταξιού» της Κίνας. Οι οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης και του «άξονα της αντίστασης», η Χεζμπολάχ, οι Χούτις και οι πολιτοφυλακές σε Ιράκ και Συρία, όπως και το καθεστώς του Ιράν, αποτελούν εμπόδιο στη δημιουργία του δυτικού διαδρόμου και η εξουδετέρωσή τους είναι προϋπόθεση. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εξυπηρετούν αυτόν τον στόχο. Όμως η συντριπτική υπεροχή του Ισραήλ σε τεχνολογικά μέσα και δύναμη πυρός, δεν στάθηκαν ικανά για να συντρίψουν την αντίσταση της Χαμάς μέσα στον απομονωμένο θύλακα της Γάζας. Το γεγονός αυτό προϊδεάζει για το μέγεθος που θα έχει η σύγκρουση της χερσαίας επιχείρησης εναντίον της Χεζμπολάχ. Πολύ μεγαλύτερο θα είναι το μέγεθος μιας χερσαίας εισβολής στο Ιράν, που διαθέτει την υποστήριξη του άξονα Ρωσίας - Κίνας και με πιθανή την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Ο άξονας Ρωσίας-Κίνας είναι αδύνατον να παραμείνει απαθής απέναντι σε ένα ενδεχόμενο που θα απειλεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς και την ισορροπία στη γειτονιά τους. Ο κίνδυνος μιας παγκόσμιας κατακλυσμιαίας σύγκρουσης είναι ορατός.

Οι μάσκες της υποκρισίας των ιμπεριαλιστών της Δύσης, έπεσαν μετά την 17^η  Σεπτεμβρίου. Με τη μαζική έκρηξη των βομβητών και των διαδοχικών δολοφονικών χτυπημάτων στη Βηρυτό, αποκαλύφθηκε το κυνικό πρόσωπο των δυτικών ιμπεριαλιστών. Σύμφωνα με το νέο τους αφήγημα, οι δολοφονημένοι ηγέτες της Χεζμπολάχ, «έλαβαν τη δίκαιη τιμωρία τους για τα πολλά εγκλήματα που είχαν διαπράξει». Τα μαζικά δολοφονικά πλήγματα στην πόλη της  Βηρυτού παρουσιάζονται σαν τεχνολογικά επιτεύγματα του ισραηλινού στρατού και της υπηρεσίας πληροφορίων του. Οι απώλειες των αμάχων θεωρούνται αναμενόμενες και φυσιολογικές, καθώς δεν αφορούν παρά κάποιες χιλιάδες αναλώσιμων τριτοκοσμικών υπάρξεων.

Οι διαδοχικές «επιτυχίες» ενθουσίασαν ένα μεγάλο τμήμα της ισραηλινής κοινωνίας που πίστεψε ότι ήρθε η ώρα να απαλλαγεί οριστικά από τη διαρκή απειλή των τεσσάρων γενιών εκτοπισμένων και προσφύγων. Ο Νετανιάχου σε ένα παραλήρημα μεγαλείου διακήρυξε τον απώτερο στόχο του: την καταστροφή του κράτους του Ιράν. Η ηγεσία του Ιράν αντιλήφθηκε ότι μια απευθείας σύγκρουση με το Ισραήλ είναι πλέον αναπόφευκτη.

Η πυραυλική επίθεση του Ιράν την προηγούμενη Τρίτη, θεωρήθηκε από τις δυτικές κυβερνήσεις ότι δίνει στο Ισραήλ το δικαίωμα να αντεπιτεθεί. Πρέπει όμως να θεωρείται δεδομένη η παροχή στρατιωτικής βοήθειας της Ρωσίας προς το Ιράν. Η Ρωσία, αποβλέπει σε μια γενικότερη διευθέτηση των ισορροπιών στην περιοχή προς το συμφέρον της και όχι για την υπεράσπιση των λαών που εκτοπίζονται και δολοφονούνται μαζικά. Ο μόνος πραγματικός τους σύμμαχος είναι το διεθνές αντιπολεμικό κίνημα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Οι υποκριτικές επικλήσεις των δυτικών κυβερνητών για «κατάπαυση του πυρός», πηγάζουν αποκλειστικά από το φόβο τους για την ανάπτυξη του μαχητικού αντιπολεμικού κινήματος. Η ανάμνηση του μεγάλου αντιπολεμικού κινήματος στον πόλεμο του Βιετνάμ, στοιχειώνει τις δυτικές κυβερνήσεις. Εκεί οφείλεται και η πρωτοφανής βιαιότητα με την οποία αντιμετώπισε η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις καταλήψεις των πανεπιστημίων την περασμένη άνοιξη. Οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις με τα γενικόλογα συνθήματα που μένουν χωρίς συνέχεια και κλιμάκωση, δεν τους προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία. Αντίθετα  το κύμα των ανοιξιάτικων καταλήψεων των πανεπιστημίων που πρόβαλε ένα πολύ συγκεκριμένο κύριο αίτημα, την αποσύνδεση των πανεπιστημίων από επενδυτικές δραστηριότητες στο κράτος του Ισραήλ, τις θορύβησε πολύ περισσότερο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ τάχθηκε από την πρώτη στιγμή, χωρίς κανένα ενδοιασμό, στο πλευρό του Ισραήλ. Ο Μητσοτάκης έσπευσε πρώτος-πρώτος, να δηλώσει τη συμπαράστασή του στον Νετανιάχου και ότι μπορεί «να υπολογίζει στην υποστήριξη και τη βοήθειά του». Οι αποστολές των ελληνικών φρεγατών στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα και οι κάθε είδους σχετικές διευκολύνσεις, επιβεβαιώνουν την ειλικρίνεια της υπόσχεσης. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο καιρό κατείχαν κυβερνητικούς θώκους προώθησαν χωρίς δισταγμό συμφωνίες με το Ισραήλ, για επενδυτικές δραστηριότητες, στρατιωτικές συνεργασίες, κοινά γυμνάσια και ανταλλαγές πληροφοριών. Τώρα αναγκάζονται να καταγγέλλουν τις φρικαλεότητες που διαπράττει το Ισραήλ, χωρίς όμως να καταγγέλλουν και το διαρκές έγκλημα του εποικισμού, που από το 1947 έχει μετατρέψει τους Παλαιστινίους σε λαό ξεριζωμένων προσφύγων ή έγκλειστων εφ’ όρου ζωής σε θύλακες και καταυλισμούς. Αποδέχονται το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, εθελοτυφλώντας για τα δικαιώματα των εκτοπισμένων και εγκλωβισμένων Παλαιστινίων σε ένα καθεστώς απαρντχάιντ.

Μπροστά στα καταιγιστικά γεγονότα, το αντιπολεμικό κίνημα οφείλει και στην Ελλάδα να ανασυνταχθεί και να αναπροσαρμόσει την τακτική του, προβάλλοντας συγκεκριμένα αιτήματα.

• Καμιά συμμετοχή του ελληνικού στρατού στις σφαγές και στην κλιμάκωση του πολέμου.
• Καμιά στρατιωτική διευκόλυνση σε ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία που συμμετέχουν στον πόλεμο.
• Διακοπή διπλωματικών – οικονομικών – στρατιωτικών σχέσεων με το σιωνιστικό – αποικιοκρατικό – ρατσιστικό κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΑΜΟΥ