Παρεμβάσεις Οργανωσεων

Στις εκλογές 2015 η ΟΚΔΕ Σπάρτακος επιμένει αντικαπιταλιστικά και σας προσκαλεί σε πολιτική εκδήλωση-συζήτηση πάνω στα διακυβεύματα και τις προοπτικές της πολιτική μάχης των εκλογών, την Παρασκευή 16 Γενάρη στις 20:00.

Αυτό που έχει σημασία για την αντικαπιταλιστική αριστερά σε αυτές τις εκλογές δεν είναι οποιαδήποτε εκλογική αυταπάτη ή αφελής προσμονή για το εκλογικό άλμα, με τις κατάλληλες μεταγραφές. Είναι η διατήρηση της πολιτικής της αυτοτέλειας, η μη απορρόφησή της από τον κοινοβουλευτικό ή τον εξωκοινοβουλευτικό ρεφορμισμό και η δυνατότητά της να παίξει στο αμέσως επόμενο διάστημα το ρόλο μιας ανεξάρτητης αριστερής κι εργατικής αντιπολίτευσης σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της αριστεράς ή της κινηματικής πρωτοπορίας στο ενδεχόμενο μιας μνημονιακής κυβέρνησης αστικών κομμάτων από την επομένη κιόλας των εκλογών. Αυτό το σκοπό θα υπηρετήσουμε. Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος δεν μπορεί να υπηρετήσει τη συνεργασία με την ΠΑΜΕΣ και το σχέδιο Β', ούτε να υποστηρίξει και να προπαγανδίσει το κοινό με αυτές τις δυνάμεις προεκλογικό υλικό. Καλεί στη συσπείρωση σε ένα διαφορετικό, αντικαπιταλιστικό και επαναστατικό πρόγραμμα, διακριτό προεκλογικά και μετεκλογικά, και στην υποστήριξη συγκεκριμένα των αντικαπιταλιστών υποψηφίων εντός των ψηφοδελτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το πλαίσιο αυτό απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που μπορεί να συμφωνούν σε αυτήν την κατεύθυνση, αναζητώντας μια ανατρεπτική Αριστερά, που να διαχωρίζεται από τη διαχειριστική πολιτική-κυβερνητική πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και από την αδιέξοδη/σεχταριστική/μοιρολατρική γραμμή του Κ.Κ.Ε.

Σε κάθε περίπτωση η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. οφείλει να παρέμβει και να δώσει την εκλογική μάχη ακριβώς από αυτήν τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς, αλλά κυρίως χωρίς αυταπάτες περί  "κυβερνήσεων της Αριστεράς" με οποιοδήποτε τρόπο αυτές δημιουργούνται (συμπορεύσεις, μορφές μετώπων, κλπ).

Γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να απορρίψει την πρόταση για ενσωμάτωσή της σε ένα νέο μέτωπο με το Σχέδιο Β. Οι δυνάμεις του ΣΕΚ αλλά και πλήθος συντρόφων και συντροφισσών που συσπειρώνονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντάνε ξεκάθαρα όχι, υπερασπίζοντας το κεκτημένο των αποφάσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το Σχέδιο Β του Α. Αλαβάνου κινείται σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Οι διαφωνίες έχουν να κάνουν με τη συνολική πολιτική φυσιογνωμία του Σχεδίου Β σαν δύναμη της πατριωτικής αριστεράς που περιορίζεται στο στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας, του ελέγχου στο εθνικό νόμισμα και μιας Κεϋνσιανής διαχείρισης σαν απάντηση στην κρίση του συστήματος. Οι συζητήσεις και οι αναζητήσεις συμμαχιών του Σχεδίου Β προς το ΕΠΑΜ, το κόμμα της Δραχμής κλπ που συνεχίζονται, πατάνε σ’ αυτήν τη βάση. Άλλωστε, αυτή η φυσιογνωμία συμβαδίζει με την προηγούμενη διαδρομή του Α. Αλαβάνου σαν κορυφαίο στέλεχος της ρεφορμιστικής αριστεράς με το ΚΚΕ, τον Συνασπισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΜΑΑ.